vegan olmamak için sebepler

doğadan kopmamış olmak. plastik bir şehir hayatından ötesini bilmek ve sevmek.

et çok güzel.

adana'lı olmak.

hayvansal proteinlerden mahrum kalip zeka geriligi yasamamak.

annemin yaptığı bezelye yemeğine babam; her gün bezelye mi yiyeceğiz, hayırdır demesine karşılık annem; öyle söyleme niğmet o çarpar dedi. buna karşılık olarak babam; bu mu beni çarpacak demişti. sebzeye yapılan bu haksızlık karşısında işte o gün vegan olmaya karar verdim. çünkü nerede bir ezilmiş görsem usulca sokulup yanına merhaba derim. çok saçma bir tanım oldu. sonunu toparlayamadım. üzgünüm.

cağ kebabı, nam-ı diğer oltu kebabı.

çünkü daha vejateryen olamadık.

yoktur.

insan olmak.

(bkz: kurban bayramı)

taze kesilmiş o etin tadı neyde var? yanına da pilav ve ayran oh...

paça suyuna işkembe, beyin salata, tereyağlı mumbar dolması, döner, acılı adana, kuşkaş, kuzu kapama, kaymaklı ekmek kadayıfı…

fakir olmam

dalak, ciğer, yürek, böbrek, mumbar, şırdan, offfff daha nasıl sayayım ağzım sulandı ayıptır söylemesi

olmamak için saçma sapan bi sürü neden var ama olmak için. yarınlarımıza bir dünya bırakılmek için..

seneler önce okuduğum önemli bir bilimsel araştırmaya göre, vejetaryen ve veganlarda inme (stroke) riski, et (de) yiyenlerde ise kalp krizi riski epey artıyormuş * (%20 civarıydı galiba, iki istatistik de). ikisi de bombok şeyler.

açıkçası ben, alıştığım gibi beslenmeye devam ediyorum. yani bir ara obezite başlangıcına gitmiştim. ondan sonra daha sağlıklı beslenmeye başladım. en yakın dostlarımdan biri politik vegan ve aramız hala süper. bir de zülal kalkandelen'i çok beğenir ve takdir ederim. ama veganlarla veganizm konusuna girmek istemem açıkçası. özellikle de politik veganlarla. o dostum bana yetiyor; onla da bu konulara girmiyoruz zaten. haha. zaten herhangi bir bağlamda politize olmuş ve doktrinlerle algısı şekillenmiş kişilerle böyle konulara girmemeye çalışıyorum. iki taraf için de tatsız oluyor bu, çünkü. yoğurdu üfleyerek yiyorum yani artık. yoğurt yediğime göre de vegan değilim belki de yiğidimdir. *

veganlık, bir tercihtir. vegan olmamak için bahane üretmek veya sebep bulmak zorunda hissetmiyorum kendimi açıkçası.

vegan olmak için bir sebep göremiyor oluşum olabilir mi?

türkiyede yaşamak.

barbun tava

bazı vegan ürünlerinin aşırı işleme tabi tutulmuş olması.

vegan peynir vegan bilmem ne vs vs.
bana pek sıhhatli gelmiyor.

öte yandan et yemesem de olur ama peynir yoğurt yemeden hayat geçer mi yav?

toplumdaki vegan imajının rezil olması. insan utanır da söyleyemez, anneciğinin gözlerine baka baka kuzucuğu yiyiverir valla. ben yine evde pırasamı ıspanağımı yerim ama ulu orta yerde de kemikleri sıyırmasını da bilirim.