yazarların aşk itirafları

lütfen benden cicili bicili ilan-ı aşk bekleme. seni ilk gördüğümde hissettiğim duyguları hala hissediyorum. hayatımda ilk kez birine karşı içim kıpır kıpır ediyor. sonunda doğru insanı bulduğumu düşünüyorum. bunları yüzüne söylemeyi, söylerken gözlerimdeki pırıltıyı görmeni isterdim.

s..... seni çok seviyom nolursun gel nolursunnnn yalvarıyom gel.. pişmanım s..... gel noluuuurrr

buradan yapıldığı takdirde bir şey değiştirmeyeceğini düşündüğüm itiraflardır. ha tabi ilgili kişi buradaysa ve kendisini biliyorsa durum değişebilir.

ben sozlukten birine asigim.

ama erkek. aktifim bu arada. kendisi de hetero. ama olsun.

bu saatten sonra herkes bi yerlerini kollasin beyler. benden soylemesi.

saka arkadaslar elhamdulillah muslumanim

aç karnına aşık olamıyorum. gideyim bişeyler gömeyim.

ulan itiraf gibi itiraf be.

tekrar yazıyorum itiraf ediyorum,aşığınım.

askerden dağıtıma gelmiştim. kayis gibi bir kari ile buluştuk. hayal kahvesi görükle derken yiyismeye başladık. ben o esnada istanbul'daki sevgilimin adını sayiklamisim. böyle bir sadakat yani.

insan bir kere aşık olur
o şansı da çok kötü harcarız genelde, harcadık

#3088945 yalnız ona "aşk" demiyoruz sofa king
editwo: istemez*

hiç aşık olmadım.

aşk mı puhahahhahahhaahhahh halen gülüyorum bu kelimeye inanan muhtemelen power rangers'a şirinlere filanda inanıyordur. aşk dediğin eski bir yalan ademle havvadan kalan.

ben her gün aşıktım.

yaşadığım aşk benim için önemli olduğunda sizin umrunuzda değildi. siz aşk aşk diye yanıp tutuşurken ise ben aşkları bisküvi gibi atıştırıyordum ve çok sıkılıyordum..

kadın erkek hikayesi gibi tıpkı.

saat'e inansalar, o'na tapınsalardı insanlar, işte o zaman birbirleri için yaratıldıklarının farkına varabileceklerdi. akrep ve yelkovan hazretleri her şeyi gösteriyordu onlara. oysa onlar tanrı'ları için üremeyi tercih ettiler. şehvet, çürümüş bir şeyin mide bulandırıcı etkisi gibiydi. bağımlısı oldular bir zehir gibi, şehvetin yapış yapış kimyasına. şehvet, onların, birbirlerine benzediklerini zannettikleri yegane mekandı.

aşkı karışım gibi tercihen tüketmek gerek. insanlardan her şeyi öğren ama kendi şeyini kendin karıştır ve imal et. insanları aşk anlayışları çok sakattır.

teklif ediyorum benimle dellenir misin? hiçbir şeyde akıl mantık aramayacağız, benim vadedecek bir şeyim yok, saçmalama vadedebilirim, bir de çitos.
güzelliği boşver on gün sonra o da kalmaz.
maço biriyimdir, kahveme-çayıma asla karışamazsın. çünkü tüketmiyorum. olmayan şeye nasıl karışacaksın? sen şu kahveyi bir azalt hele-hele, ay mehmet efendi'yle mi öpüşüyorum ben? bu nedir ya gar kahvesi gibi kokuyorsun.

öf.

ayrıldık işte.

neyse boşver.

birisi vardı. iyi arkadaş olduk. birbirimizi anladık, tanıdık ve en kötüsü birbirimize alıştık. öyle olur ya günlük sohbetler edersin, bir şey olur ona anlatmak istersin, dedikodu yaparsın... seversin. bu arada bir buçuk yıl geçti. gece-gündüz her aradığımda oradaydı. sürekli etrafımda dolaşıp sadede gelmekte çekimser davranmasını bir çok başka nedene bağladım. bu arada ben de ilişkiye hazır hale geldim. zaten tek eksiğimiz fiziksel yakınlıktı. konuş konuş, paylaş paylaş nereye kadar. onu da zorladım tabii. olmadı. halbuki olsun diye ne kadar uğraşmıştı başlarda. muhtemelen niyeti, fikirleri çok başkaydı. zamanla kendini hiç tahmin etmediği yerde, duygularda buldu. tabii bu benim hep yaptığım niyet okuma. yol verdim. veeee bingo! adam evliymiş ya. sonra öğrendim. şimdilerde gülüyorum hem kendime hem ona. adam rolü yapan şerefsizin tekiymiş.
şeref notu: bunları başka yerde konuşmam. beni utandırır çünkü. içi rahat olsun.

bundan 25 sene önce güneydoğu'da bir şehirde avukat katibi olarak çalışıyorum. ankara merkezli bir iş. iki arkadaşız. sabah adliyeye gidiyoruz akşam da eve. öyle bir şehir işte. birgün ev arkadaşım "diko bir hakim göreve başlamış. yok böyle bir güzellik, görmen lazım" dediğinde "ne yapayım hasan başlamışsa başlamış, hakimle ne işimiz olur" dediğimi hatırlıyorum. oralı bile olmamıştım. sonra ben bu hakimi gördüm ve görür görmez vuruldum. yok böyle bir güzellik. o zamanlar 23 yaşındayım, kanım deli akıyor. oğlum diko olacak iş var olmayacak iş var diyorum ama kafayı yastığa koyduğumda ondan başka bir şey düşünemiyorum. baktım olmayacak, patronu aradım abi ben ankara'ya gelmek istiyorum dedim. kadından kaçıyorum resmen.
kacamadim, iki sene boyunca kızım nasıl olacak sen hakimsin ben avukat katibiyim dediysem de kabul ettiremedim. noter olurum sende benim baskatibim olursun açarız bir noter yuvarlanir gideriz desede iki senenin sonunda zirlaya zirlaya terk ettim kadını.
25 sene boyunca hangi şehre tayini çıktı şimdi nerede hangi mahkemede yargıç onu biliyorum ama karşısına çıkmaya cesaretim olmadı hiç.

ben aşık olamıyorum *

bir kere oldu,o da imkansızına denk geldi o günden beri de olmadı.