yazarların bugünkü sinirlenme sebebi

otobüsten inerken ayagım takıldı ve düştüm. ayagım döndü. acayip sinirliyim. kime sinirliyim bilmiyorum. nalet olası otobüsü ben ayagımı çekmeden calıştırmak zorunda değilsin be adam.

serseri, kendini bilmez zengin züppenin biri ( altında son model porsche var) son sürat makas ata ata ,kimseyi umursamadan trafikte aktı gitti.buna çok sövdüm.

bugüne özgü olmasa da okul sınırları içerisinde sıkça sinirlendiğim bir durum var. aşırı şımartılmış, gerçekçi bakış açısıyla yetiştirilmemiş, sorumlulukları öğretilmemiş çocuklar. dahası onlara bu becerileri aşılayamamış aileler. özellikle de ülkemizde çocuk bakma işi çoğunlukla annelerin omzuna yüklendiği için annelere öfkeleniyorum. neden ya neden sorumluluğu paylaşmıyorlar. neden ben bu çocuğu tek başıma yapmadım, babası olarak sen de bu işin bir parçasısın, sen de elinden gelenin en iyisini yapmaya çalış demiyorlar. neden bu çocuklar şımarık, sorumsuzca tavırlar sergiliyor. neden dünyanın sadece kendilerinin etrafında dönmesi gerektiği aşılanıyor. onlar için kahroluyorum adeta. zamanı geldiğinde ailelerinden erken yaşta sıkılan, toz pembe hayaller kuran gençler olma ihtimallerini düşündükçe cidden eriyorum. özellikle de kız çocukları için üzülüyorum. genç kız olduklarında iki iltifata tav olan, sevgiyi, aşkı, ilgiyi, bağımsızlığı, bağlılığı, acıları, sevinçleri abartan insanlara dönüştüklerini düşündükçe içim sızlıyor sözlük. gerçeklerle yüzleşememiş bu minik yüreklerin en safiyane duygularla yanlışlara sürüklenip kendi evebeynlerinden daha kötü bir hâle evrilmeleri ihtimali canımı yakıyor. efendi adam yerine serseriyi, sorumsuzu, dar bakış açısına sahip birini tercih eden bir kadın ne kadar mutlu, sağlıklı bir ilişki kurabilir ki. bu evlilikten doğan çocuklar ne kadar sağlıklı, umutlu olabilir ki.
bu yüzden yeri geldiğinde ailelerinin yanında kızıyorum çocuklarına. yeri geldiğinde korunmasız da kalabileceklerini görebilsinler diye. sarsılıp kendilerine gelebilsinler, sorumluluk alabilsinler, bakış açılarını genişletebilsinler, beklentilerini yükseltmesinler diye. ileride yetişkin olduklarında neyle yüzleşeceklerini görebilsinler istiyorum. eğitimli cahiller olsunlar istemiyorum. hayata at gözlüğüyle baksınlar da istemiyorum. toplum dayatmalarına baş kaldırabilen, 18 olduktan sonra değil daha erken yaşlarda da bağımsızlık geliştirebilen, güçlü, aklını kullanabilen, çevre değişikliklerine uyum sağlayabilen bireylere evrilebilmelerini istiyorum. başarısız bir evliliğin, acı çekmiş, bunalıma sürüklenmiş acınası çocukları olmak kaderleri olsun istemiyorum. kaderlerini kendilerinin çizebilmesini istiyorum.
çok mu şey istiyorum sözlük.

umursamaz olduğum için ben kolay kolay sinirlenmiyorum ki. daha çok karşımdakileri sinir ediyorum :) bugün keyfim extra yerinde olduğu için bugün hiç mi hiç sinir yok.

4 usta 2 camı 4 saatte zor taktı mk.

arkadaşımı üzmüşler sözlük.

çok sinirliyim. bir taneciğimi üzmüşler. dilerim allah'tan o kadın da benim masum arkadaşımı üzdüğü genellemelerde boğulsun. insan lafının ucunun nereye dokunacağını anlamalı. ha bilerek yapıyorsa zaten allah belasını versin.

acımasız yargılarınızı kendinize saklayın.*

arkadaşımın bir şeyleri emrivakiye getirerek iyi niyetimi suistimal edebileceğini düşünmesi. güler yüzlü yaklaşıyorum diye saf olduğumu falan düşünüyorlar galiba. kendilerini çok uyanık sanıyor böyle insanlar. çok tuhaf bir özgüvenleri var sahiden.

bizi her şey sinirlendirir çünkü paramız yok asdfghj

bugün sinirlenmedim güzel geçti gün darısı tüm yıla artık.

asb.acvş olmuş ama konuşmayı beceremeyen birinin ayak işlerini yaptırması. sana çay mı getireyim, boş muhabbetini mi çekeyim? yoksa asıl görevimi mi icra edeyim? çok konuşması ve boş konuşması, aynı zamanda küfür etmeden de konuşamaması da cabası.

gün içinde daha fazla sigara içmek isteyip bitmeyen sigara olmaması

insanlar çok nankör. 'yo, değil' derseniz sizi ısırmakla kalmam dünyada sonsuz? döngüde sizi kovalarım, hatta musallat olurum.

olayı boşverin, 5 dakikadan fazla sinirlenmeye değmez.

saçma sapan başlıklar.

kendime mis gibi kahvaltı hazırlamış izlemek için de güzel bir şeyler açmışken yol yapım çalışması hasebiyle matkap sesi odanın ortasına bomba gibi düştü.

yazıklar olsun. iki gıdım heves oluşturmaya çalışıyorum kursağıma diziyorsunuz.

kaç zamandır yok sinirlenmeme sebep olacak bir şey. oluyordur belki farkında değilim. sinir dediğin şey çünkü; törpülene törpülene dumura uğrayabiliyor, işlevini kaybediyor, felç oluyor bir nevi. benimkiler de öyle oldu. sustular, tepki vermez oldular, öldüler belki de...

hala dürtmeye çalışılıyor, her biri bir köşeden sündürülüyor, çekiştiriliyor, olmadı iğneleniyor, bıçaklanıyor, koparılıyor filan ama ııgghhh nafile cınım, nafile! uğraşma boşuna.

tam da burada kafiyeden mi neden bir türkü geldi dilime. ahmet kaya'mdan gelsin;

hadi sen git işine de
herkes kendi işine
dağlarımda zulüm var lo
düşemem yar peşine.

sola sinyal verip sağa dönen elemana ayar olduk bugün. sinan soğan mısın sen ap evladı

21 saatlik yoldan gelmişim (7.00) yolculukta doğru düzgün yiyemediğim için baya açtım. eve geldim sarılma faslı, kişisel hijyen, oturma vs. saat 9.00 oldu. ağırlık çöktü baktım hareket yok. kahvaltı için kalktım benden kahve istiyorlar. "aferin aferin erken geleceğimizi bilin, yiyemediğimi de ve ben kahvaltı hazırlamaya giderken beni oyalacak şeyler isteyin. size büyük boy yapacağım kahveyle doyun ben yemekle doyacağım." bu yükselişten sonra ben kahve dışında 5 kişilik kahvaltı hazırladım. sadece yemeğe geldiler ve gittiler. baya sinirlenmişim artık. "mutfağın canı cehenneme tabi, kendi kendini toplar değil mi?!"
doğru düzgün bir kahvaltı yapmak istediğim için uğraştım yoksa onu es geçip direkt uyurdum ama o kadar açken uykuda ölürdum sanırım. (:

araplar. her yerde olmaları ve asla toplum kurallarına uymamaları. hepsi mi aynı olur arkadaş.. birazcık olsun tahammülüm kalmadı.

aynı malum kıt akıllılar. kendilerini adam yerine koymaları çok komik.

yine bi gold diggera denk geldim.