yazarların bugünkü sinirlenme sebebi

4 yıldır ast üst resmiyet ten uzak, abi kardeş mantığı empoze ettiğim ekibimden.
bugün kuruma yapılan denetlemeden ötürü, 1 gün mümkünse özgür iradesiyle erken gelebilme ihtimalini sorduğum personelin, gün sonu stabil mesaisinin bitimine 1.5 saat kala ben çıkıyorum diyip;
sebebini sorduğumda, ama ben erken geledim demesi sonucu kovdum hemde kötü kovdum ve eğer isterse gayet özgür iradeyle beni dilediği yere şikayet edebileceğini belirttim.
tamamen kovulmadı ama konum değişkliğine sebep oldu. yerine anında birini aldım ve hiç umrumda olmadı.
tabii olduğun görevi ve bedelini aldığın işin görevini sonuna kadar ifâ etmekle mükellef olduğu bilincini yitirmemeli.
sıkıntılı bir arkaştı ama kendi eksiklerini bildiğim için nerde nasıl verimli kullanacağımı biliyordum.
ekip sevindi ama ben içten içe üzüldüm.
liderlik ve yöneticilik ikisi aynı anda gerçekten güç iş.

ya dediğinin arkasında duracaksın veya söylediğini çiğnemeyeceksin, profesyonel olmak kolay değil.
sinirlendim ama umrumda değil, ben tabii olduğum işin en iyi şekil de ve sıfıra yakın hatayla yapmakla mikellefim.

bugün ilk izin günümün sabahına alarmsız uyanacağım diye mutlu mutlu uyanacağımı hesaplarken,

sabahın nurunda karga seslerine uyandım. böyle artık kaç tanesi karşı binaya kondu da kavga etti bilmiyorum. ama artık kargaların giderdikleri hacetlerini sabah sekiz gibi yediklerini öğrendim. tabiki camı perdeyi kapayıp uyumaya devam etttim ama hey gidi istanbul;

yakışmadı.

hayret bugün sinirlenmedim. aaa fark etmemiştim.

sağlık raporu almakla uğraşıyorum iki gündür. gözümde 0.5 astigmat çıktı ölçümde. sırf bunun yüzünden doktor gözüme sağlam değil yazmış. gişedeki sekreter gülerek "öğretmen olamayacaksın raporun çıkmıyor" diyerek kendince espri(?) yapmaya çalıştı. sıkıntı olmaz falan demesine rağmen sen arada bir kontrol et diye sözde beni uyardı. dünden beri belgelerde sekreterlerin yaptığı hataları düzeltmeye çalışmam yetmiyormuş gibi(önce baba adımı sonra da telefon numaramı sonra da ne için rapor aldığımı yanlış yazmışlar-tabi düzelttirdim)bir de bu saçma sapan nedenle beni gerdiler. hani tam olarak ne gerek var? keyif mi alıyorsunuz insanları uğraştırarak?

yalnız kalmak istediğim, önemli bir iş yaptığım halde birinin sürekli odama girip çıkarak meşgul etmesi.

izbandan metroya 90 dk kalkmış. hay ebesinin yemin ediyorum yaaa..

hiçbir şehirde böyle saçma sapan git geller olmuyor nasıl bir zevk alma biçimi lağn bu.

97’li kız ınstagram st. video atmış üstünde su yazıyor “ya sıyahsın ya beyaz griye ne derler bilirsin” yani bu yaşta böyle saçma şeyler ile kendını ıfade edişine anlamsız bir yükseldimmm. şurada takıp eden 200 kişi ya var ya yok hangısıne neyin göndermesi yavrum güzelim.

sinirlenmek için bir sebebe ihtiyacım olmadığı bir dönem. sürekli sinirliyim ve bu versiyonumu çok sevdim. kimsenin benden beklemediği şeyler yapabilirim mesela. öyle bir delilik hali.

aşırı gergin olduğum için öfkemi size kusmam lazım.

öncelikle şemsiye taşımasını bilmiyorsanız ve önünüze gelen insanın bir yerine şemsiyesinin sivri ucunu saplıyorsanız lütfen o şemsiyeyi müsait ya da müsait olamayacak bir yerinize sokun.
ltfen.

ikincisi kadıköy gibi kalabalık bir ortamda benim gibi gergin birisinin önünde durup bir film sahnesinden çıkışcasına kafanızı yukarı kaldırıp yağmuru tatmaya çalışmayın.
ha illaki yapacaksan da yürümeye devam ederken yap mümkünse.

üçüncüsü silktiğimin metrosunda bacağınızı bilmem kaç derece açı şeklinde açarak oturmayın.

dördüncüsü yağmur yağdığında gözlerinizin göreceği şekilde kafanızı kapatın ki benim gibi agresif şahıslara çarptığınızda gelip normal sözlük gibi platformlarda size olan öfkelerini kusmasınlar.

beşincisi de şu sevdiğimin publarında neden priz ve internet yok?
altıncısı neden carslberg istediğim hâlde efes malt getiriyonuz???

hayır ben indirimli olanını değil, direkt bir tık daha parayla carlsberg içmek istiyorum ama utandığım için de söyleyemiyorum şu an.

bu kadar.

yön duygum olmadığı için bilmediğim yerde kayboldum. sanki dünya arşınladım alt tarafı aşağı sokaktaki markete gittim. nasıl kaybolurum yaaa.

günü olabildiğince sakin bitirmeye çalışıyordum;
akşam trafiğini düşününce an itibariyle sinir beynime hücum yapıyor.
ben iş yerinde kendi çapımda yine dünyayı kurtarmaya çalışırken hava kararmaya başlıyor an itibariyle sinir beynime hücum yapıyor.
akşama birileri evlenme öncesinde etkinlik yapıyor, eve nasıl varacağımı bile bilmeden oraya takatim kalır mı diye düşünmeye başlıyorum an itibariyle sinir beynime hücum yapıyor.

tüm bunlar olurken sinirimi def ediyorum ama içimi hüzün kaplıyor.
böyle geldi, böyle gidecek.. sinirlenme..

sebebini s….. edelim de cool olmaya çalışıyorum diyelim. aslında cool olmak uzmanlık alanım ama içimde bir mahalle karısı var git ağzına geleni söyle diyor allahtan bugüne kadar bir kere bile beni kendine uydurmayı başarmadı ama ilginç, hiç vazgeçmiyor.

saçma sebeplerden (mallık) dolayı 24 olduğum yetmezmiş gibi bi de üstüne yemeğe gidebildiğimde saat 16.30 falandı, öğle yemeği vakti 14.30 da biter normalde ama ben geri zekalı arkadaşa bana yemek ayırtmasını söyledim diye rahattım..ayırtmamış, ayırmamışlar yemek. gözlerim doldu o an ama öfkem duygusallığımdan baskın çıktı ve hemen bana yemek getir yoksa bu hastaneyi yakarım diye gözlerimden kıvılcım çıkarak bağırdım. ne demek yaa hem fazla çalıştığın için yemeğe yetişemiyosun hem de yemek hakkını elinden alıyosun.. yakarım... çok sinirlendim..

trafik.

hiç öyle bir şey olmadı.

düşündüm hala bulamıyom.

bu normal mi?

hiçbir kupon tutmadı.
hayatımda ilk defa şu işe giriştim, 1 tanesi bile tutmadı. insan sinirleniyor ve üzülüyor.

anoktaku antalyasinda teknik firmanin bi silk bilmemesi sebebiyle kendileriyle kavga ettik

saçmasapan insanlar yüzünden kendimi yorduğum için sinirliyim. bacaklarımın ağrısından ölüyorum, 34 saattir uykusuzum ve muhtemelen bi avuç ağrıkesici yutmadan uyuyamıycam.

grip belasını atlatamadım. üstüne üstlük yarın da bir uzun gezi programımız var. aslında dinlenmem gerekli. umarım ayakta kalabilirim.

cok az yagmur yagması