yemek yemeyi işkence haline getiren şeyler

karşında şapırdayan birinin oturmuş olması.

aşk acısı.

kavgalı olduğun bir aile bireyi ile yenen yemek. o lokmalar boğazdan gitmez. televizyona bakmaktan boyun fıtığı oluşur.
bir de ağlarken.

canının istememesi.

masada sevmediğim insanlardan birinin olması.

ağız şapırdatan birisinin olması.

tam başlamışken travmanın aklına gelmesi ve istemsiz mide bulantısı

izleyecek film bulamamak.

yemeyi istediğin halde artık midende yer kalmamış olması. kahredici. ama yine de yenir.

kötü yemek yiyeniniz var mı? bozulmuş değil ama, gerçekten kötü yapılmış kötü bir yemek yiyeniniz. cidden merakımdan soruyorum.

en izbe yerde yediğiniz, martıdan yapılan tavuk dönerin tadı bunun yanında, michelin yıldızlı bir restoranın mutfağından çıkmış anne tarifiyle yeniden yorumlanmış italyan usulü kyiv kazı gibi gelir.

yemek yeme eylemini işkence haline getiren bir şey varsa, o da budur. mesela, sanılanın aksine, kötü yapılmış bir et yemeği, kötü yapılmış bir sebze yemeğinden daha kötüdür. çiğ etin bile bir tadı vardır, değil mi? işte bu hem çiğdir mesela, hem de tadı çiğ etten bile kötüdür. nuhun gemisinden uçuşan kargaların yediği leş gibi olur tadı. sebze mi, inek s*çmadan rektal tuşe yapılarak tenasül uzvundan çıkarılan artıklar bile, daha tatlıdır. öyle kötü olur.

zannediyorum kötü yemeğe benzetme yapmak günah değildir. çünkü nimet kategorisinden çıkmıştır.

tıka basa tok olmak.

göze bir yerlerden güneş gelmesi.

çok acıkarak oturduğun sofraya yüz santigrata yakın sıcaklıkta çorbanın gelmesi, yesen bir dert, aç olmandan ötürü soğumasını beklemen ayrı bir dert.

mekanda çalan yüksek sesli müzik.

ülkede herhangi bir mekanda yemek yemek zorunda kalmak.
yağ kötü, malzeme kötü, aşçılık kötü, esnaf çakal...
ağız tadıyla pide bile yiyecek mekan kalmadı koca istanbul'da resmen.

dar bir alanda küçük bir masada tanımadığınız insanlarla yan yana otururken yemek yemek. bu özellikle de dar gövdeli yolcu uçakları için geçerlidir. benim sık uçtuğum sefer de her zaman dar gövde uçakta olur. geçenlerde pakistanlı olduğunu tahmin ettiğim uzun şallı bir kadın yanımda oturuyordu. uçakta da masa, kol koyma yerinden çıkıyor. kadının şalı kol koyma yerine ve benim üstüme geliyor. ben yemek yerken sol elimi daha aktif kullanırım. kadın solumda oturuyordu ve sağ eliyle yiyordu. dirseği birkaç kez kaburgalarıma çarptı. yazınca yine sinir oldum.

(bkz: bademcik şişmesi)

aft veya uçuk.