albert camus’un yazdığı, 2. dünya savaşı ortasında yayımlanan, ismini bir antik yunan mitolojisinden alan, absürdizmi iliklerinize kadar hissettiren, yaşamın anlamını ve intihar eylemini sorgulayan bir deneme. mutlaka okunması gerekilenlerden.
sisifos mitine göre ölümlülerin en bilgesi sisifos, tanrıları kızdırır ve tanrılar sisifosa ceza olarak büyükçe bir kayayı bir dağın tepesine çıkarmayı verirler. ancak bu dağ öyle bir dağdır ki kaya tepede durmaz ve sisifos kayayı her çıkardığında geldiği gibi geri yuvarlanır. camus bu denemesinde sisifosu insanlara benzetir. sonuçta insanlar da öleceğini bildiği halde dünya için çabalamaz mı? absürdizmin fikri de buradan çıkar. öleceğimizi bile bile yaşamak, dünyaya kalıcı hiçbir etki bırakamayacağımızın farkında olmak ancak buna rağmen çabalamak insan hayatındaki en absürt durumdur. ancak camus’a göre insan sisifos’tan daha büyük bir cezaya çarptırılmıştır çünkü sisifos yaşama amacı olan hatta yaşama amacını elleriyle tutabilen gözleriyle görebilen bir ölümlüyken insanlar anlamsız bir yaşam sürmektedir. kısacası hayata bir bakış atmak için okunmasını tavsiye ettiğim denemedir efenim.

mecnun çöllere düşmüş leyla gratis'de
bu havada herkes'in gözü marmaris'te
corona geliyor aheste aheste
hint kumaşı sanki hareketlere bak hele..

çin atasözü olduğu iddia edilen cümle. kökenine ilişkin herhangi bir doğrulama bulamadım. daha çok biz uydurmuşuz bu sözü gibi geliyor bana.

halk tabiriyle zındık.

bu tiplerin bu konumları özellikle seçtiği belli oluyor. din adamından, öğretmenden ya da benzer şekilde saygın olması gereken meslek erbabından kimse şüphelenmez nasılsa diyerek, çocuklara rahatça yaklaşabilecekleri mesleklere giriyorlar. sanki sonsuza kadar suçları gizli kalabilecekmiş gibi...

bunlar yüzünden koskoca meslek gruplarına atılıyor suç "imamların hepsi şöyle/öğretmenler böyle" diye... pislik herifler!

kitabın kapağını sonuna kadar açıp kitabın üstünde iz bırakmak. bir de o kitabı masanın üstüne koyunca kapağın aniden havaya uçması...

yeterli, yetecek ölçüde olmak anlamına gelir. bardağına bir içecek doldurduğunuz kişinin söylediği, daha bardak dolmadan aniden durmanızı sebep olan sözcüktür. ince "a" ile telafuz edilmediğinde anlamını yitirir. kağıt derken kullandığımız "â" ile kullanmalısınız. sanırım bu kadar açıklama kâfi.

benim için hep türk korku filmlerinde geçerli olan durumdur. malum korkuyu gerilimi beceremiyoruz, araya komedi katıyoruz. tek yapabildiğimiz* şey o.

medyanın belli bir gurubu, örneğin yoksulları haberleştirirken, izleyicide o grup hakkında nefret ve korku uyandıran bir dil ve semboller kullanmasına verilen addır.

güldürürken düşündürmeyen her mizah kalitesizdir. yapılan mizahta, imâ edilmek istenen şey doğrudan kabak gibi gösterilmeyecek. cümlenin içine saklanacak. herhangi bir imâ barındırmayan, absürt mizaha hiç girmiyorum bile.
gereğinden fazla bel altı mizah da dahildir bu kalitesizliğe. güldürmediği gibi tiksindirir.

ilerdeki sevgilimle/kocamla asla ortak hesap açmam. ana rahmine yeni düşen bebeğime de sosyal medya hesabı açmam. erken atılım yaşamasın çocuk bu sanal dünyaya

elleri göreyim

simülasyonu başarıyla geçtiniz

haberin devamı için

yazarların iç dünyalarını yansıttıkları, iç seslerini yazıya döktükleri mecradır.

öğrendiklerini unut!
sevgi istiyorsan sevgi göster.
merhamet istiyorsan merhamet...
huzur istiyorsan huzur ver.
umut istiyorsan umut...
ama önce bölüş, bölüşmeyi öğren!
armut piş ağzıma düş yok bu hayatta!
benim karnım tok sırtım pek olsun, el üstünde tutulayım ama kimseye de bir yararım olmasın.
ben kime ne yaptım da başıma bunlar geldi deme ayrıca belki de yapmadıklarındadır sorun.
kapı komşuna kör olmuşsundur belki kimbilir?
belki de minnak bir kedinin miyavlamalarına kulak tıkamışsındır. arkadaşım dediğin insanın en zor zamanlarında çeşitli bahanelerin arkasına sığınmışsındır?
ama çok şükür allah yardımcısı olsun demeyi öğrenmişiz bak(!)
ne güzel bir kurtuluş değil mi? tüm yükü at sırtından! vallaha üzüldüm tüh tühlerle geçiştir işi ve gece mışıl mışıl uyu...
sizin de işiniz zor be bu kadar gamsızlıkla güzel yaşıyorsunuz hayatı(!)
neysem efem ben diyeceklerimi dedim zaten her zaman ki gibi üstüne alınması gerekenler alınmayacak.
selametle, huzurla,sevgiyle...
yaşattığınız kadar yaşayın anacım ne diyeyim.

çocukken bunu o kadar çok yapıyordum ki alışkanlık oldu hala yapıyorum. müthiş bi huy yalnız.

çok enerjik ve eğlenceli biri elin oğlu zamanlarında izlerdim. eşine söylediği italyanca şarkıyı da pek beğenmiştim. (bkz: negramaro ~ solo per te)

kafanı daha çok kullanman gereken durumdur. çünkü karşındakini tanımıyorsundur, bir şey söylerken aslında ne demek istediğini bilmiyorsundur. onunla konuşurken bir yandan onu gözlemleyip tanımaya çalışırsın. bulmaca gibidir tanımadığın bir insanla sohbet etmek. güzeldir ve zaman zaman yapılmalıdır.

dizilişi;

la - si - do - re - mi - fa - sol#- la

olan türk müziği makamı.

batı müziğindeki karşılık gamı la(a) armonik minördür, aynı sesleri kullanır:

a - b - c - d - e - f - g# - a