iki tarafta üzülmüş aslında hadi öpüşüp barışın emekler boşa gitmesin o kadar uğraşmışsınız. yönetimde uykusuz kalmış yayıncıda. ilk yayında bırakmak nedir ya çektiğiniz çileye değmez.

kum gibi
pariste öldürülen kadim sanatçı

giorgione'in 1507 yılında bitirdiği, venedik rönesansı denildiği zaman akla ilk gelen eserlerden biri olan, bugünlerde gallerie dell'accademia'da sergilenen müthiş sanat eseri.


tamamlanışından bu yana beş yüz yıl geçmesinra rağmen fırtına hakkında hala kesin bir yorum yapılamamaktadır. resim ,gabriele vendramin tarafından, giorgione'ye ısmarlanmıştır.
venedik sanatı uzmanı marcantonio michel, eseri, 1530'da vendramin'in evinde görür ve resim hakkında,"çingene bir kıla bir askerin bulunduğu, küçük fırtınalı bir manzara..." der.

daha sonra eser, vendramin ailesinin koleksiyonuna merkür ve isis adıyla kaydedilir. resimdei figürler, oğlunu emziren su perisi io'yu ve tanrı merkür'ü temsil ediyor olabilir pekala am resmin hiçbir edebi kökeni bulunmayabilir de...
izleyicinin gözü, figürleri geride bırakıp resmin derinliklerinde kalan nehri takip ederek şimşeklerle dolu gökyüzüne ulaşır. belki de resmin gerçek teması, bu gergin atmosferdir...

x ışını çalışmaları, erkek figürun altında ayağını suya sokmuş, çıplak bir kadın figüru bulunduğunu ortaya koyar ve bu da giorgione'nin resmi yaparken fikir değiştirdiğini göstermektdir. yalnızca küçük bir çvre tarafından anlaşılan "gizli anlamlı" resimler, giorgione'ye sık sık resim ısmarlayan genç soylular tarafından hayranlıklar karşılanır..

içindeki mizahın düzeyi ne kadar sinefil olduğunuzla ilgili olan bir garip alfonso gomez rejon filmi. ben bunu izlersem kesin ağlamaktan baygınlık geçiririm diyerek 6 yıl kaçıp sonunda boşluğuma denk geldiğinden daha yeni izleyip geldim, mutsuzum sözlük. coming of age sevdiğimden mütevellit film beni gerçek anlamda tatmin etti. belirli türlerin kendi dışına çıkmasını kısmen sevsem bile bir türe ait belirli klişelerin de yakıştığı filmler oluyor, bu film de onlardan biri. yine de yan karakterler klişe olmasına rağmen ben ana karakterleri orijinal buldum. sadece greg ve earl'ün çektiği filmler bile tek başına muazzam bir komedi unsuru oluşturuyor. filmde kült filmlere yapılan göndermelerden bildiklerimi de yazayım ama benim gözden kaçırdığım onlarcası mevcuttur yüksek ihtimalle.

- gross encounters of the turd king şüphesiz 70'lerden kalma steven spielberg filmi close encounters of the third kind.
- can't tempt muhtemelen jean luc godard'ın şu an yılını hatırlamadığım contempt'ine bir gönderme.
- anatomy of a burger -ki bunda kusana kadar güldüm- otto preminger'in 50'lerde çektiği anatomy of a murder yüksek ihtimalle.
- 02:48pm cowboy john schlesinger'ın midnight cowboy filmine bir gönderme.
-monorash akira kurosawa'nın rashomon'u.
-grumpy cul de sacs tahminimce -ki kesin değil- martin scorsese'in 73'de çektiği mean streets.
-eyes wide butt* stanley kubrick'in meşhur eyes wide shut filmine bir gönderme.
-ate 1/2 of my lunch muhtemelen federico fellini'nin 8 1/2 filmine çok bariz bir gönderme.
- la gelee muhtemelen marker'ın 60'lar efsanesi la jetee.
-nose ferret 2* friedrich wilhelm murnau'nun nosferatu -oha ne ara 1920'lere geldik- efsanesi.
-burden of screams muhtemelen les blank'in burden of dreams'ine bir gönderme ki izlemediğimden kelime oyunu hariç tüm espiriyi kaçırdım muhtemelen.
-death in tennis -canlandırmaları da çok iyiydi bunun*- visconti'nin aşmış death in venice'ine bir gönderme.
-brew vervet david lynch'in meşhur blue velvet'i.
-pooping tom muhtemelen powell'in peeping tom'una bir gönderme ki sanırım the rad shoes yine powell'in the red shoes filmine selam çakıyor.
-ingmar bergman'a da the seventh seal'ı the seven seals yaparak ufak bir gönderme çakmışlar.
-second helpings of dinner muhtemelen john frankenheimer'ın seconds filmi ama emin olamadım.
-vere'd he go yine içtiğim birayı burnumdan getiren bir alfred hitchcock-vertigo göndermesiydi.
- a box o'lips wow -bu sahnede gerçek anlamda gülmeyen biri var mı hiç bilmiyorum- francis ford coppola'nın apocalypse now filmine muhteşem bir referans.
-don't look now because a creepy ass dwarf is about to kill you tahminimce roeg'in don't look now filmine bir gönderme.
- rosemary baby carrots roman polanski'nin rosemary's baby filmine çok ama çok şirin bir referans.
-raging bullshit scorsese'nin bildiğimiz raging bull filmi ama benim için artık raging bullshit.*


bunlar benim fark ettiklerim ama bunlar dışında benim gözden kaçırdığım, anlamadığım veya izlemediğimden ötürü tahmin edemediğim çok fazla gönderme vardı. the battle of all deer - the battle of the algiers veya scabface - scarface, a sockwork orange - a clockwork orange, yellow submarine sandwich - yellow submarine, senior citizen cane - citizen kane gibi çok bariz göndermeleri yazmaya gerek yok zaten o filmleri izlemeyeni dövüyorlar.

bütün bu sinefil turnusolü olan mizahın dışında dram da çok dozundaydı. ekran süresi daha uzun olabilecek bir filmmiş çünkü duygu geçişleri bazen soluk bir biçimde aktarıldı ama ben bunu açıkçası filmin anlatıcısı greg ile bütünleşmiş buldum. ne kadar insanda daha fazla sahne görme hissiyatı uyandırsa da anlatıcının karakteri ile bütünleşmiş bir anlatımı var. ek olarak kamera açılarının bu kadar yerinde olduğu çok az film izlemişimdir ki ben çok fazla film izlerim. sanat ve görüntü yönetmenleri elleri öpülesi insanlar, keşke beni evlat edinseler.

yaniii neticede puanım 6.5 falan aşağı yukarı. aynı yıldızın altında gibi insanı izlerken sıkıntıdan bayıltacak filmler yerine bu tarz bir film her türlü daha cazip. çok beklentiye girmeden izlenildiğinde öyle sakin bir pazar gecesi bira -cips eşliğinde akan bir film. benim gibi ağlak bir insansanız final sahnesinde ne ağlaması ya gözüme bir şey kaçtı yalanını söylemeye hazırlanın sözlük ahalisi, keyifli izlemeler!

edit: düzeltme.

galatasaraylı bir futbolcu. az önce denizli maçında ilk golünü attı, umarım devami gelir aslan parçası.

ortak bir kararla düğünsüz derneksiz yaptık nikâhımızı. bir kaç yıl sonra da boncuk gözlü bir yavrumuz oldu. fotoğrafını hiç bir yerde paylaşmadık ki ikimiz de sosyal medya kullanmayı sevmiyoruz. kendimize de birbirimize de zaman ayırmayı biliriz. ne ev için ne eşya için ne de maddi manevi her hangi bir konu için üzmedik birbirimizi. sevgiyi paylaştığımız gibi yaşamın tüm yükünü de paylaşarak yaşlanmak bizim tercihimizdi. öyle de yapıyoruz. biz diyen çiftleri itici bulanlar olmuş. bunca bütünleşmişken biz değil de ne denir ki. yapmacık gösteriş budalası tipler evli bekar farketmeksizin zaten itici, yani evlenince katmerleniyorlar sadece.

hiçbir yara sonsuza kadar kanamaz.

eskitilmiş ve fıçılanmış acımtırak bir acının hatırasından geçtim. yetim olan çığlıkları ve öksüz kalan hatıranın geri dönüşü bu. şimşekler ne denli çaksa bile uzaklaştıkça zaman, hatıralar yüklenir belleğine insanın. aslında uzaklaştıkça silinmesi kaybolması küçülmesi gerekmez mi ? neden uzaklaştıkça derinleşiyor ? uzaklaştıkça büyüyor. hatırlanması imkansız buğulu flu zamanların ayrıntılarını hatırlamak ne kadar da emniyetli ? toynaklarıyla bilhassa ezilmiş bir kalbin bu denli ağrılı saniyeyi yaşamadı hak mı ?

anne kabuslarımdan uyandır beni. gerçeklerden korkuyorum.

hemen her kadına yakıştığını düşünüyorum.favori modelim şudur.

yapmayın etmeyin,ertesi gün portakal sekmesinde hep buradaki garip yazılar oluyor.*

bu bir soru işaretidir.
eğer başlığına bu bkz verildiyse,
"ne anlatıyorsun kardeşim sen?"
denmiş olabilir.

fransızca kale anlamına gelen kelime.

turşuyu çok seviyorum. ama aynı zamanda da midemi yakıyor.

sigara kokusu, hareketli oyuncaklar, stickerlar, pavyon tarzı iç aydınlatmalar, bagajı kaplayan ses sistemi, helezon kesmek, vitese tesbih takmak ve yüksek sesle sokak aralarında gezmek.

bizde kahve, yalnızca kahve demek değildir. incelikli bir ikram da esastır. bu sebeple kahvenin yanında fazla soğuk olmayacak şekilde bir bardak su, eğer ki bayram günü misafir geldiyse dantelli bir altlık ve yanında çikolata veya lokum gibi zarif bir tatlı ile ikram yapılır. mesela güllü kuş lokumu kahvenin yanında en güzel tercihtir. anneler günü hediyesi için nasıl çiçek olarak gül yakışıyorsa, kahve ikramı yanına da hakiki gülden yapılan lokum çok iyi yakışır.

inanın ki şu ana kadar hiç bir tanıma bu kadın mı erkek mi diye bakmadım. çok cinsiyetçi bir söylem değilse eğer farketmek de çok zor zaten.

kaan tangöze'nin sorduğu sorudur efendim. acı, keder, merak, hayal kırıklığı saklar.

- söyle, şimdi neredesin bal?

birincisi bu bir sorunsal degildir, kampanyadır.

ikincisi 12 yaşında birisi yaşını daha büyük gösterip sözlüğe girebilir, ne yapsınlar yani arkalı önlü kimlik fotosu mu istesin yoldaş?

yani yaş sınırı bir işe yaramaz. ekşi'de de 18 yaş sınırı var, ama sallamasyon bir tarihi doğum tarihi olarak yazsak bile giriş yapılabiliyor.**

not: 12 yaşında olduğunu düşündüğün yazarları engelleyebilirsin. bu kadar basit.

çiftlerin, ailelerini evliliğine ortak etmesi bence. işin içine aileler girince çok küçük bir şey bile büyüyebiliyor ve sonuç çiftlerin birbirinden soğuması ve boşanmasıyla sonuçlanıyor genelde. ulan aileler az rahat duramaz mısınız?
tabii bunun dışında çiftler arasındaki saygı, güven bitince de evlilik bitebiliyor.