tanımı yıllar önce (bkz: francis bacon) yapmıştır.
"sanat, tabiata ilave edilmiş insandır."

aksi bir görüş için; (bkz: lucius annaeus seneca)

hemen hemen her sosyal medya uygulamasında bulunan ve geri bildirim anlamına gelen sözcük.

bir çok sözlükte yazdıktan sonra soluğu kafa sözlükte aldım, diğer bütün sözlükler içinde açık ara en iyi şekilde işleyen sözlük ama şahsen ben sözlük kültüründen iyice soğudum artık kimse tanım yazmak istemiyor. kimse artık eskisi gibi formattı içerikti kaliteydi umursamıyor. önüne gelenin gündeme dair fikir beyan ettiği skmsnk bir şeye dönüştü bütün sözlükler. bu her sözlükte böyle ne yazık ki kimse artık bu yozlaşmışlığın önüne geçemez. cidden sağlam içerikler üretmek isteyen yazarlada bu kültürel evrimden rahatsız eski tadı alamıyorlar ve yeni bir şey istiyorlar. şahsen ben farklı bir konsept arıyorum ama yok ya sözlük ya forum ikiside üreticiyi tatmin etmiyor. sonunda kendim bir web sitesi kurmaya karar verdim ve şu saatten sonra web tasarım, kodlama, wordpress, seo, bilmem ne tonlarca şeyi öğrenmeyi göze alıp bir site kurdum. baya emek harcadım harcıyorum, sözlük olmayan hem forum, hem blog hem sosyal network karışımı yeni bir konsept tasarladım şimdi içerik oluşturmakla uğraşıyorum o yüzden kafa sözlüğe yazacak vaktim olmuyor. kafa sözlükte yazmaya daha uzun zaman devam ederim artık istediğim formatta bir web siteside kurdum zamanla buradan ayrılıp oraya akmam gerekecek.

sözün özü sözlük kültürü çok bozuldu eski tadı yok, zamanla piyasa yeni bir konsepte eninde sonunda kayacaktır. kafa sözlük bu geleneğin son evresini yakalamış olmalı ki böyle bir başlık var. memnuniyetsizler her zaman olacaktır bu kafa sözlüğün iyi bir yer olmadığı anlamına gelmez.

*

uykudan uyanır uyanmaz. didim-akbük

fransızca bir kelime olup “installation“ dan dilimize geçmiştir.yerleştirme sanatı da denmektedir.

bir ışık enstalasyonu:

göbek severlerin açtığı başlıktır.

sigarayı bırakmaya çalışmak.

özlemek, özlemek. güzeldir aslında kavusacagını bilerek, hiç gormedigin birini özlemek. bir gün kavusacagini düşünerek yaşarsın çünkü, o özlem umut ile sımsıkı tutunur birbirine. o otogarlardaki kavuşmalar, kocaman sarılmalar ne masumdur aslında. peki ya hiç kavusamayacaģın birini özlemek? bir daha sonsuza kadar görmeyecegin birini özlemek? bu dünyadaki cehennemin başka bir çeşididir dostlar. her geçen gün katlanarak daha fazla yakar insanın yüreğini. kavurur durur da kalbini; ses çıkaramaz dilin, nefesin, sesin. günden güne eritir içindeki umut tanelerini. ta ki tamamen bitene kadar dostlar. ta ki bitene kadar...

günaydın sevgili dostlar, sağlıklı günler.
cuma gelmiş hoş gelmiş. yarın sabah senelik izin başlıyor, umarım her şey yolunda gider.
iyi düşünelim, iyi olsun.

kendimden bir şeyler buluyorum yaşantısında bu yüzden bütün kitaplarını okudum. fakat benim için en güzel kitabı '' pis moruğun notları''
charles bukowski

biliyor musun sebastian, bazen tanrıyı hiç anlamıyorum.
- tanrı mı efendim? hangi tanrı?
- o ne demek öyle sebastian? kaç tane tanrı var ki?
- bilmiyorum efendim. sizce kaç tane var?
- elbette bir tane var sebastian. o da bildiğimiz tanrı. hani şu adaleti sağlayan.
- adalet mi efendim? hangi adalet?
- yeryüzündeki ve öteki dünyadaki adalet elbette sebastian.
- efendim, beni affedin ama ben yeryüzünde adalet göremiyorum.
- saçmalama sebastian. elbette yeryüzünde adalet var.
- bence yok efendim.
- neden böyle düşünüyorsun sebastian?
- çünkü eğer yeryüzünde adalet olsaydı efendim, fakir bir köylünün tek oğlu savaşta ölmezdi ve kralın oğulları da bugün hayatta olmazlardı. çünkü o tek oğul, kralın oğulları rahat yaşantılarına devam etsinler diye öldü.
- saçmalama sebastian! o fakirin oğlu, ülkemiz için öldü ve şehit oldu. şehitlik, bir insanın ulaşabileceği en üst rütbedir. krallıktan bile daha üstündür şehitlik rütbesi.
- o zaman herhalde kral hazretleri oğullarını ve hatta kendisini hiç sevmiyor olsa gerek efendim.
- neden böyle söyledin sebastian?
- çünkü şehitlik gibi üst bir rütbe dururken, sadece krallıkla yetinmeyi seçiyor da ondan efendim.
- seni anlamıyorum sebastian. ne söylemeye çalışıyorsun?
- sadece gerçekleri efendim.
- sen delirmişsin olmalısın sebastian. tanrı sana akıl versin.
- hangi tanrı efendim? adalet dağıtan mı? yoksa bunca adaletsizlik karşısında kılını bile kıpırdatmayan mı?
- ne saçmalıyorsun sen? sadece bir tane tanrı var. tanımıyor musun onu?
- ne yazık ki, tanıdıklarımın içinde hiç tanrı yok efendim. zaten fazla bir tanıdığım da yok. yan köşkün uşağı olan meslektaşım filip, bizim köyün nalburu moris ve bir de savaşta tek oğlu ölen şu zavallı köylüyü tanıyorum efendim. ama hiç tanrı tanımıyorum. siz tanıyor musunuz?

değişik bir durum.

sözlüğün en başından beri sözlükte yazar olarak başlayan bir neslin,sözlüğün 1. yılını dolduramadan isim değişikliğine gitmesi kimini üzdü kimini sevindirdi. her iki tarafta kendince haklı.

heh,neden normal sözlük? başka isim mi bulamadınız? diye de bi sorgulamadım değil. alışılır mı? ben alışma evresine girmeyecegim. bu gün yuvadan ayrılma vakti.
fakat sözlükte yazar olup kaldığı yerden devam edenler alışır. sonuçta bundan birkaç sene önce kafa isminde sözlükte yoktu. isme değil neticeye bakmak lazım. başlıklar,yazarlar hala aynı.

isimler,kişiler değişir. önemli olan kaldığın yerden kalıcı bir şekilde devam etmektir. umarım başarırsın normal sözlük. hayırlı olsun şimdiden.

sol alt köşe de kafasına tekme atan eleman bu seferde pası karşısında duran anormal yazısına tekme atan elamana atıyor.
(bkz: birbirini gösteren spidermanler)

comédie de la soif'nin iv. bölümünde* şöyle buyuruyor arthur rimbaud:

"sabretmeyi bilirim ben:
içebileceğim, sessiz,
ve ölebileceğim tasasız
bir akşam vardır bekleyen
birinde eski kentlerin!

direnmezse acılarım,
bir gün altınım olursa
kuzeye giderim, ya da
bağ kentlerini boylarım? …
– tatsız düşlerden usandım.

bir şey var yitip kaybolan!
dolaşıp da köşe bucak,
döndüğümde açmayacak
kapısını, o yeşil han,
güler yüzle hiçbir zaman."

*

kabul ediyorum. sorgusuz sualsiz hem de. çünkü bu ponçik kalbim böyle stresleri kaldıramıyor artık.

bir arkadaşımın ettiği birkaç güzel söz üzerine
"teşekkür ediyorum bugün doğum günüm olduğu için kendimi şımartabilirim, övgülerini kabul ediyorum." dediğim vakit :

"desene diğer bütün günler övgülerin cehennemi olacak." demişti.

birçok güzel söz duymuş ya da okumuş biri olarak bu cümle diğerlerinden biraz daha üstün gelir bana.
okuyorsan, teşekkür ederim aklını kullanan kahraman.

hmm mary jane çalıyorsunuz demek.
edit: çekme çekme çekme

kimi zaman rüyalar bilinçaltımızın oyunu, kimi zaman da haberci rüyalardır. birçok kişi uyandıktan yarım saat sonra bile ne gördüğünü hatırlamaz. işte rüya defterinin amacı da hayatımıza dair ip uçlarını almak, aylar sonra okuyunca yaşadıklarımız arasında bağlantı kurabilmek. ömrümüzün büyük bir kısmını uykuda geçiriyoruz sonuçta iç dünyamızın bize neler anlattığını öğrenmek için güzel bir yöntem.

birincisini bilemem ama ikincisi taşlar ve sopalarla olacaktır.

varoluşsal krize girmek için en uygun yer gümüşhane’nin kelkit ilçesi olduğundan şaşırmadığım eylemdir.