ıf only you could see the tears
ın the world you left behind
ıf only you could heal my heart
just one more time
even when ı close my eyes
there's an image of your face
and once again ı come to realize
you're a loss ı can't replace
soledad
ıt's a keeping for the lonely
since the day that you were gone
why did you leave me
soledad?
ın my heart you were the only
and your memory lives on
why did you leave me
soledad?
walking down the streets of nothingville
where our love was young and free
can't believe just what an empty place
ıt has come to be
ı would give my life away
ıf it could only be the same
'cause ı can't still the voice inside of me
that is calling out your name (calling out your name)
soledad (soledad)
ıt's a keeping for the lonely
since the day that you were gone
why did you leave me
soledad?
ın my heart you were the only
and your memory lives on
why did you leave me
soledad?
time will never change the things you've told me
after all we're meant to be
love will bring us back to you and me
ıf only you could see
soledad (soledad)
ıt's a keeping for the lonely
since the day that you were gone (you were gone)
why did you leave me
soledad? (soledad)
ın my heart you were the only
and your memory lives on
why did you leave me
soledad?
ıt's a keeping for the lonely
since the day that you were gone
why did you leave me
soledad?
ın my heart you were the only
and your memory lives on
why did you leave me
soledad? (soledad)
why did you leave me soledad?

kitabi okumaya başladığımda klasik bir sabahattin ali kitabı olduğunu, zar zor geçinen az maaşlı ve şikayet eden ama bu düzeni de kabullenmiş bir memur tipinin çizildigini, o uzun bazen fazlaca uzun olan betimlemelerini diğer bir kitabında da gördüğüm birebir ayni kelimelerin vişne çürüğü bir rengin anlatilislariyla, araya sıkıştırılmış eski türkçe kelimeleriyle pek abartılacak bi seyi yokmuş canım (her kitabin abartilmasini doğru buluyorum ama popüler kültür şeyleri anlarsiniz ya!) dediğim bir kitap gibi ilerliyordu. ama sonra bu memur beyi falan unutmuş raif efendinin defterini okuduğumun farkinda bile değildim. bunun üzerinde başlarda sıkılıp ikide bir kitabı bırakmamın etkisi olduğunu düşünüyorum çünkü asıl olaya kitlendikten sonra bir çırpıda bitiriverdim. kitapta aslında insanin içinde birden oluşan tutkuyu okuduk. raifin her gün tabloda gördüğü bir kadını seyredip diğer her şeye gözünü kulağını kapatmasi, hatta tablodaki kadının yaninda olduğunu bile farketmeyecek kadar tabloya kapılması çok ilginçti. raifteki tutkuydu aşktı ama mariadaki bence aşk değildi. çoğu zaman raifi kırmamak icin onunla beraber gibi hissettim. sabahattin ali yine insanin zihninde oluşan sonsuz düşüncelerden birçoğuna kitabında yer vermiş okurken altını çizdiğim çok yer oldu. soruları düşündüm sorguladım ve kendime göre farklı cevaplar verdiklerimde oldu. raif ve maria beraber olsalardı nasıl ilerlerdi hayatları diye de düşündüm. bu aslında onların elindeydi. hepimizin elinde hayatı istediğimizyöne çevirmek, akışa uymak zorunda değiliz. ama insan ilişkileri özellikle kadın erkek ilişkileri belirtildiği ve bilindiği  üzere cok karmaşık. bu konuya bir baska yazimda tekrar uzun uzun değinmek isterim. sevgiler.