gri pasaportla yurt dışına kaçan türklerin alman polisini atlatmak için kullandığı ifade.

valla alman polisi de bunu yediyse gerçekten çok zekisiniz demektir.



kaynak: www.indyturk.com/node/34961...

katranı kaynattın,olmadı şeker sayın karahanlı.bundan sonra daha da kaynatirsan,olup olacağı zifttir! (bkz: hüsrev ağa)

bir gün gelecek, oh diyecek insanoğlu:
silahları bırakın, artık ihtiyaç kalmadı!
güzel yıllar gelecek birbiri ardınca.
çıkaracaklar depodan silahları bir gün,
bakacaklar ki paslanmış hepsi.
bertolt brecht

biz keman dinlemeye deval edelim

bazen daha fazladır her şey
bi’ eşikten atlar insan
yüzüne bakmak istemez yaşamın
o kadar azalmıştır anlam

o zaman hemen git radyoyu aç
bi’ şarkı tut
ya da bi’ kitap oku mutlaka
iyi geliyor.

insanların narsistliği bana yetiyor da artıyor. bir de matematiğin narsistini çekemem.

olağan sohbet akışı dışında, ekstra dikkat verilmesi gereken bir konudan bahsedeceksem veya benim için de söylemesi zor olan bir şey ise kullandığım cümle.

çok insan gördüm, kötülük yapamadığı için kendini iyi sanan.

her bilenin üstünde mutlaka bir bilen vardır. bu da demektir ki bilginin sınırı olmaz. fakat kişi, aklının genişliği nispetinde bilgi sahibi olabilir. yani bilginin sınırı yoktur amma akıl mahdûd olduğu için sınırsız bilgiyi bünyesinde barındıramaz.

2 tanesini bilmiyorum, geri kalan 70'lik büyük günah her daim kabulüm..

en önce beni okuyun beğenin
çok yazıyorum ara ara bakın bana
bir şey kaçırmayın.
bu gün keçimi paylaştım gene
kedi arkadaşı ile. #575045
benden sonra (bkz: prusyadaki kral) var onu okuyun. yabancı değil benim memleketten.
ondan sonra yada eş zamanlı olarak (bkz: örnek vatandaş) okuyun. yazılarının belli bir alanı yok. her şey hakkında yazıyor. (bkz: kuşbaşı et) de var onda (bkz: vertigo) da.

ne olursa olsun,yatağa küs girme

neden? içimden atamıyorum. seninle çok mutluydum ben. beni seviyorsun sandım,öyle oldu belki de. sen sevdim dedin niçin üzdün bu kadar? mutlu değilim dedin, kendimden nefret ettim, sevgimden de. sevdiğim kişi sevgimden mutsuzmuş, o zaman mutlu olman bensizliğine bağlıydı. sana hiçbir zaman sahte bir şey yapmadım, kandırmadım. beni anlıyorsun, yanımdasın sandım, ben seni sanmışım. sen sevseydin beni ellerimi tutmak için, benle sarılmak için, öpmek için, birlikte gülmek için fırsat oluşturup gelirdin, bir yolunu bulurdun. seni yokken de sevdim, hayallerimde, sabahımda, gecemde... sesinle, gülüşünle mutluydum. ta ki o cümleyi kurana dek. demek ben seni şimdi de üzdüm ilerde de üzerim. ben seni hiçbir zaman üzmek istemedim. sendeki fırsat ben de olsaydı şimdiye dek gelmiştim ama yoktu. boş ver ne fark eder? senin başkasıyla olacağını düşününce bile çıldıran ben şimdi seni bıraktım. mutlu ol, olacaksın. benle olamadın öyle dedin, şimdi doyasıya mutlu ol. bensiz gülüşlerin güzelleşmiştir, ne mutlu senin kocaman kalbini hissedenlere. gücüm yetseydi kafa yapımızı denkleştirip senle mutlu olmayı dilerdim. hiçbir zaman aşılamayan tek yolu aşılır hale getirirdim.

yoksulluk neredeyse yok oldu diyen çalışma bakanı utanır mı? sanmam.

tanıyamıyorum. *
her insana 5/10 kredi ile yola çıkıyorum. sahiden önyargısız herkesi seviyorum. sonra o insanlar bunu 10/10, ya da 1/10 yapıyor.
ben kimseyi tanıyamıyorum, tanıdığım zaman ise iş işten geçmiş oluyor ve çok kırılıyorum.
keşke insanlar idare etmek yerine sahici olsa. samimî olarak konuşmak istemediğini yahut muhattap olmak istemediklerini deseler. idare edilecek biri olmak, muhattap olunmak istenmeyen biri olmaktan daha onur kırıcı...

benimde stresten saçlarımı dökmüş olan belgedir.
çıkarmak için bir ton uğraştım. ama maalesef bir kurumda çalışıyor olmam yetmiyor, polisler birde nöbet çizelgesi soruyorlar. yemin ederim işe gitmek çalışmaktan daha zor oldu.

kettleı su doldurup ocağın üzerine koymak ve altını yakmak. sonra o erimiş plastik kokusuyla kendine gelmek.

bir yerde kuyruk oluşmuştur, saatlerce bekliyorsundur, biri gelip kaynak yapıyor. çemkirdin mi de yok akrabam, yok arkadaşım, yok zaten buradaydım az işim vardı gibi bahaneler üretiyorlar.
yaşanmış bir olayı anlatacağım.
bir devlet dairesinde (sırayı neden numarayla yapmadıklarını hâlâ anlamıyorum orada) yaklaşık 2 saat kuyrukta bekledim. bir akrabam geldi, benim yanıma geçmek istedi. terslemeden, güzel güzel bunun mümkün olmadığını, izin veremeyeceğimi söyledim. suratını asarak kuyruğun sonuna geçti. sonra da orada burada dedikodumu yapmış, akrabaların hepsi de ona hak veriyor. bir daha da konuşmadım o akrabamsı kişiyle. çektirsin gitsin. nıck nıck nıckk.

sürücü gibi davranmak.. halbuki maganda gibi davranmak gerekiyor.
kadın sürücü olarak kendi adıma konuşayım. trafikte çekiniyorum biraz. acemilikten kaynaklı bir çekinme değil. sinirime yenilip bir gün bir taksi veya dolmuş şoförüne bodoslama geçirmekten çekiniyorum. bir de dağdan şehre inmiş ayılar var nadiren de olsa. yoksa vallahi ne geri park ne sıfır yanaşma ve aynaları kontrol etmeme gibi sorunlarım mevcut değil. trafikte gayet sakin ve dikkatliyim.

italyan iş adamı ve dolandırıcı.
ponzi 1903 yılında abd'ye taşınmış olup kurduğu ponzi oyunu ile abd tarihinin en ünlü dolandırıcılarından biri olmuştur.