şeker hastaları zaman zaman ufak kaçamaklar yaparak pasta vs şeyleri abartmadan yiyebilir. bu sebeple fazla şeker barındırmayan meyveli bir pasta almak çok bir sorun teşkil etmese de tutup da şeker hamuruyla kaplı bir pasta almak küfür niteliği taşıyabilir.

sabah sabah sinir bozan haber.

kraldan çok kralcı kafa yapısından kurtulmadıkça bu olaylardan da kurtulamayacağız sanırım.

başta, ülkede olup bitenleri insanlardan gizleyen ya da bambaşka şekillerde kesip biçip montajlayarak yalan şekilde insanlara sunan medya, ardından da yapılan yanlışı, kendisine de yapılmadığı sürece görmeyen, hatta alkışlayan tipler... bizi esas batıranlar bunlar. eğer bu iki kesim olmasaydı, siyasiler de bazı şeyleri yapacak cesareti bulamazdı.

yazıklar olsun senelerdir 1 milim ilerleyemeyen ve haklıdan değil güçlüden yana olan bu kafa yapısına!

beni her zaman duygulandiran bir agactir. cocukluk donemimde cok sevdigim bir arkadasimin bahcelerinde bulunurdu bu agac. arada sirada agaca cikar oyun oynardik, hatta hayal meyal babasina salincak kurdurup sallandigimizi da hatirliyorum. ve bir gun annesi vefat etti, bakacak kimsesi de yoktu, babasi gelene kadar tek basina evde kalirdi. evde yalniz kalmasin diye de yanina giderdim (yas 8-9) evde oyun oynamak yerine can sikintisindan bu agaca cikar incir topardik, meyvesinin olgunlasip olgunlasmadigini hic onemsemeden. sevmezdim de inciri, toplamisken tadina bakalim ama der bir isirik alip yere atardik...bu agac bana o kizi hatirliyor, kizin adini bile unuttum ama annesinin yoklugunun onu nasil mahsunlastirdigini hala hatirliyorum....

buradaki bir yazar arkadaşın yolladığı fotoğraf.
çok sevdiğim ve epeydir gidemediğim bir yerin fotoğrafı. dağlarına, yeşiline kurban!

bozuk paraya dokunamam.
böcek görünce kaşınmaya başlarım.
bir çift gördüğümde en az birinin ismi sesli harf ile başlamazsa o ilişkinin devam etmeyeceğini düşünürüm.*

cennet meyvesi olarak da bilinen aşırı tatlı meyve.

boşverin efendim keyif çayınızı için*.

düşünün ki böyle basit bir işlemde bile 15 dolar para yok oluyor.

geçilmeyen köprülerin, gidilmeyen hastanelerin borcu hep döviz üzerinden ödeniyor.

ne kadar çok kayıptayız.

sabah sabah müthiş tanımları ile ufkumuzu açan yazar.
#465895 şahsen sadece ufkumu değil uykumu da açtı. şu an göz kapaklarına kürdan dayatılmış tom gibiyim.

şu aralar sadece bende mi olduğunu sorguladığım tuhaf istektir. buradaki düşmandan kastım kişinin sevmediği ve kişiyi de sevmeyen insan. yani bildiğimiz düşman, evet. şöyle ki, ne zaman biri bana düşmanca davransa benden hoşlanmadığını dile getirse sanki bütün nefretim uçup gidiyor ve o kişiye sırnaşmak istiyorum.

benden nefret eden o kişiyi cezbetmek, şefkat göstermek ve sevmek istiyorum durduk yere. sanki o kişinin bana duyduğu nefretin sevgiye dönüşmesi en büyük amacım oluyor. başka kimseyi elde etmek için uğraşmadığım kadar uğraşıyorum ve sevgiye boğuyorum onu.

neden durduk yere oluyor bilmiyorum. insanlar bunu çok tuhaf karşılıyor. neden önceki gün ölüm kavgası ettiğin insana böyle sırnaşıyorsun diyorlar... lütfen bana tek olmadığımı söyleyin.

düşmanı sevgimle afallatmak için kuduruyorum resmen.

“ülkemiz, insanlara maddesel zenginlikler sunmak için çok yoksul olsa da; onlara eşitlik duygusu, insanlık onuru sunamayacak kadar yoksul değildir!” diyen adamın gizemli adasına, yani fidel castro’nun ülkesi küba’ya, ‘şans kapıyı kırınca’ filminin çekimleri için giden sevgili ferhan şensoy’un, öyle sanıyorum ki tuttuğu günlüklerden ve kamera arkası anılarından derleyip kaleme aldığı muhteşem bir kitap ‘hacı komünist’ ...

öncelikle şunu söylemeliyim, kitap o kadar güzel ve ferhan şensoy o kadar tatlı anlatıyor ki, gümrüğünden içeri adım atmadan tüm küba’yı gezmiş gibiyim... hatta ve hatta kitap bittiğinde, oturup filmi yeniden izledim. öyle bir hal vardı ki üzerimde, sanki filmi ferhan şensoy ile beraber çekmiş gibiydim.

mesela reklam tabelaları olmayan küba sokaklarını ferhan abi ile beraber turluyor, o meşhur cohiba purolarını faturalı ve de bandrollü bir şekilde el altından nasıl temin edebilirsiniz onu öğreniyor, hem de asuman dabak, rahmetli rasim öztekin, fethi kantarcı, rahmetli zeki alasya ve adını daha hatırlayamadığım bir çok oyuncu ile birlikte filmin içinde buluyorsunuz kendinizi...

ayrıca havasını atmadan da duramayacağım...

trump towers’ta “ferhangi şeyler”i izlemeye gittiğimde, ‘kalemimin sapını gülle donattım’ kitabı ile birlikte ‘hacı komünist’i de kendisine imzalatabilmiş olmam, bu kitabı daha da anlamlı kılıyor benim için..

şiddetle tavsiye ediyorum. okuyunuz, okutunuz efendim...

büyüdüğümde mutlu olacağımı hayal etmektir.

yarın pandemi şartlarından dolayı kutlayamayacağımız işçi ve emekçi bayramı.
yıllardır ağız tadıyla kutlayamadığımız 1 mayıs'ı, 2023'de taksim'de gidenlerin ardından kutlamak umuduyla, tüm emekçi yoldaşlara kutlu olsun.
edit: alttaki yazarın kusmuğu adidas donuma bulaştı. yorumu da nickine yakışmış.

rusya kökenli orman kedisi türüdür. çocuklarla ve diğer hayvanlarla, hatta köpeklerle bile anlaşabilen bir kedi ırkıdır. sevimli ve cana yakın bir hayvandır. kediler arasında saldırgan olmayan bir cinstir. sadece kısa dönemler dışında fazla bir tüy dökme sorunu yaşamaz.

evini altın sarısı renginde döşemek. her şeyi varaklı çok gösterişli almak.topkapı sarayı gibi.

''falcı, müşterisinin göremediği bir şeyi görebilen kişidir.o'nun bir budala olduğunu...''

yine 'afili filintalar' dan güzel bir abimizin güzel bir kitabı..

ahh murat menteş...
çılgın mı diyeyim, deli mi diyeyim, çok mu zekidir yoksa sadece cümleleri çok iyi inşa eden bir mühendis midir nedir bilmiyorum ama bu adamın yazdığı bütün karakterleri nedense çok seviyorum. kahramanlarına verdiği isimlerden midir gerçekten bilmiyorum lakin kitabın kötü kahramanını bile seviyorum.

çok özgün bir dili var mesela murat menteş' in gerçekten çok özgün bir anlatımı var. keza karakter isimleri hem komik, hem göndermeli, hem de özgün yani...

bu kitap mesela; albino bir karakterle başlıyor. nuh tufan!
ilgi alanları genele hitap etmeyen, yetimhane geçmişi olan, içine kapanık, fazlasıyla zeki bir karakter...
mesela bütün kitaplarını okumuş bir okur olarak söyleyebilirim ki; murat menteş'in tüm kitaplarında kendi kitaplarına bile gönderme var... bazı kitaplarının baş karakterlerine bazı kitaplarında yan karakter yahut oralardan gelip geçen biri olarak rastlayabiliyorsunuz. bu gibi şeyler benim çok hoşuma gider. belki de ondan torpil geçiyorumdur, bilemedim.

murat menteş' in tarzından, üslubundan ötürü hangi kategoriye koyacağımı bilemediğim bu absürt kitapta çok güzel aforizmalar, yerinde tespitler ve şahane benzetmeler bulacaksınız. tabi yer yer komik şeyler de bulacaksınız...

yazdıkça yazasım geliyor, spoiler vererek tadınızı kaçırmak istemiyorum. ama okumanız için önerebileceklerim listemde başlarda gelir. düzenli bir okuma alışkanlığınız yoksa size bu alışkanlığı kazandırabilir bile hatta...

bir milletvekilinin polis şiddetine maruz kalmasını alkışlayan sözlük ehlini görmek mide bulandırıcı. kendinden emin, milliyetçi safsatalar sallayıp duran bu tiplerin türkçe'yi doğru kullanmaktan aciz olmaları da teamülün tekerrürü adeta.

sığır, koyun, köpek gibi memeli hayvanlara kenelerle bulaşarak alyuvarlara yerleşen ve kansızlık, sarılık, kan işeme gibi belirtiler gösteren ateşli bir hastalık.

çok affedersiniz ama çiğliğimizi göstermişiz yine. bence çok gereksiz ve barzoca bir hareket olmuş. yazık ingiliz beyefendisi beckham hiç karşılıkta vermemiş.

daha ergonomik ve şık olmuş, beğendim.