antalya'da bir kadının cinsel saldırıya uğraması

ülkemizde adaletin altın çağını yaşadığını iddia eden bir adam vardı. ona sormak lazım bu haberi.

yuh ulan yuhhh. senin gibi hakime de savcıya da yuhh. yazıklar olsun. böyle giderse kimsenin can güvenliği kalmayacak artık bu ülkede. ya vuracan, ya vurulacan. bunu demek istiyorlar yani. böyle adalete yuhh. zavallı kadını ne hale getirmişler ve canavar serbest. yuhh ulan yuh, bugünü de mi görecektik. senin allah belanı versin şerefsiz. senin gibi insanlarla yaşadığım için nefret ediyorum. aşağılık canı, haris adam!

gördüğümden beri kendime gelemiyorum. hüngür hüngür ağladım, kızdım öyle duygularla doldum ki ilk kez birilerini öldürmek istedim işkence çektire çektire. annesinin dokuz ay karnında taşıdığı el bebek gül bebek baktığı bir kadın bir insan ya siz nesiniz ha? hayatımda küfür etmemiş biriyim bütün küfürleri sayabilirim size elim ayağım titriyo. annesini gördükten sonra avukatın beni de tehdit ettiler dedikten sonra okuyamadım bile haberi kaldıramadım. ama onlar bunu yaşıyo. gencecik kadın engelli kalmış. ne desem anlatabilirim duygularımı ki ben ne diyeyim. bir kadın olarak her gün korkuyla yaşamak ağrıma gidiyo artık. öyle nefret kin doluyorum ki her şeye herkese. adaletine de düzenine de artık yeter be. hiçbir sıfatı haketmeyenlere bak ya bir de avukatı tehdit ediyolar kimsiniz siz. bu memlekette şu kadar yatar çıkarım ne olacak diye tehdit eden kadın öldürenler dolu be. neyin adaleti neyin. bu saatten sonra nedir gelen adalet?

sabahtan beri gündem de gördüm başlığı ama ne yazacağı bilemedim ve yazmadım . bu seviyede kelimeler anlamsız kalıyor artık .ne yazmam gerekiyor bilmiyorum .gelecegimle ilgili hayal bile kurmak istemiyorum daha doğrusu utanıyorum . bir şey için çabalamak istemiyorum. ülkemi artık sevemiyorum .ben çok utanıyorum artık bu haberlere şaşırmamaktan.özür diliyorum bütün hayatı kararan kadınlardan . elimizden bir şey gelmediği için özür diliyorum.

başlık yukarıda kalsın diye entry giriyorum. yazacak bir şey yok zaten...

bu ülkeye dair hala umudu olan varsa ne kullandığını söylesin biz de kullanalım. adam suç işliyor, işlediği yetmez gibi pişkin pişkin suçunu itiraf ediyor. bir kadın, bu yaratık yüzünden hayatının geri kalanını bitki gibi geçirmek zorunda kalıyor ama suçu işleyen serbest dolaşıyor. adaletin uygulanması için daha ne olması gerekiyor?

nasıl bir vahşet bu!kelimeler kifayetsiz kalıyor.

diyecek bir şey bulamıyorum.
aslında denecek çok şey varda, neyse...

'hıçkırarak ağlayan bir kadının gözyaşları, ağlatan adamın başına geleceklerinin altına atılacak imzadır.' charles bukowski.

bakın bu tarz insanlar aramızda dolaşıyor. bunun tek bir çözümü var bazı suçlara idam cezası verilmeli. eğer bu böyle devam ederse insanlar kendi adaletlerini kendileri sağlar. okurken kanım dondu. yeter artık.

(bkz: ekşi sözlükten birebir çalınan başlıklar veritabanı)

ve anlamadığım.. bunu diyen şahıs bir zamanlar çocuktu, masumdu. kötülük bilmezdi. ne oldu da bu kadar acımasız bir yaratığa dönüştü. bir bebek, bir çocuk nasıl büyüyünce bu hale gelebilir..

az önce bu haberi okudum.

nereye doğru gidiyoruz, bu kadarda kötü olamayız dedikçe bir üst seviyeye çıkıyoruz. bu toplum çok kötü şeyler yaşayacak

bu başlık altında yazacağım cümleler ne yazık ki sözlüğün formatına aykırı bulunacaktır. hislerimi kibarca ifade edemiyorum ama umarım siz anlıyorsunuzdur.

akşam akşam çok canımı sıkan iğrenç olaydır. okuduğum zaman kendimi berbat hissetmekten alıkoyamadım. bir tane değil ki ahlanıp vahlanıp geçesin, böyle binlerce olayı okuyoruz böyle igrenç şeyleri binlerce insan yaşıyor.

her olayın bir iç yüzü vardır medya da her şey çok çarpıtılıyor diyerek böyle olaylarda başlarda çok fazla net fikrim olmazdı ama olaylar o kadar farklı boyutlara kaydı ki imkan kalmadı net fikirler edinememeye.

bir kadının, bir çocuğun, bir annenin, bir ablanın, bir kardeşin... herkesin hayatı bir anda mahvoldu. ben artık mutlu olamıyorum hem de hiç mutlu olamıyorum. tüm ülkenin yükünü ben sırtlanmışım gibi. çocuğuna da çok üzüldüm kadının. çok yazık çok.
nereden buluyorlarsa bulurlar inşallah belalarını.

sinkaflı küfürler etmeden bu haber hakkında ne kadar yorum yapabilirim bilmiyorum. diplomamı yakmayı isteyecek kadar beni tiksindiren adalet sistemine mi arabasında ne işi varmış diye soracak kadar aptal insanlara mı bu şeref yoksununa mı neye sövsem içim rahat etmeyecek. şurada kendimizi de parçalasak bir halta yaramayacak olduğunu bilmek kadar çaresiz hissettiren bir şey yok. düşünüyorum bir yol, bir çıkış, bir şey, herhangi bir şey... yok hiçbir şey yok! sadece oturup dehşetle okumaktan başka, ağız dolusu sövmekten başka elimiz kolumuz bağlı öylece durmaktan başka bir şey yapamamak insanın midesini bulandırıyor. tecavüze uğruyor, yakılıyor, gömülüyor, çatıdan veya balkondan aşağı itiliyoruz; bir gece yarısı apartman boşluğunda bıçaklanıyor, sırf o an orada olduğumuz için boğazımız kesiliyor, akrabalarımız hatta iş arkadaşlarımız bazen tanımadığımız insanlar tarafından tacize uğruyor, dövülüyoruz sonra ne giydiğimizden tutun ne içtiğimize kadar suçlu bulunuyoruz. bizi öldürüyorlar ve hepimiz sadece izliyoruz. hayatımızı mahvediyorlar ve mahkeme utanmasa madalya takacak bu heriflere. utanmasalar, ellerine ödül tutuşturup tebrik edecekler. yazık, sadece çok yazık.

haberi okuduğumdan beri düşünüyorum, ne denir ne yapılır, resmen beynim durdu. bakın ben öyle her şiddet haberinde falan korkan, ilk kez görüyormuş duyuyormuş gibi davranan biri değilim ama gerçekten içimde bi ürperme oldu. insan nasıl bu kadar insanlıktan çıkar, bir insanda her türlü pislik mi olur! insan kaçırma, darp, tecavüz, tehdit, telefonu açıp kişinin annesine buna söyleyecek kadar kansızlık, zorla madde kullandırma, parasına kadar alma. bu kadar iğrenç nasıl olunabilir ki.
yok mu antalya'da yaşayan birkaç babayiğit linç etsinler. o çükünü kesip ağzına soksunlar ibret için. semt meydanında delik deşik etsinler. adaletten umudu kestik, en fazla hapistekilerden medet umuyoruz, tabi hala ülke dışına kaçmadılarsa ve tutuklama kararı çıkarsa..

vasatın prim yaptığı, devlet kurumlarının bir bir itibarsızlaştırıldığı, vatandaşın boğazına kadar "bop" un içinde olduğu karanlık dönemdeyiz. yeniye hasret insanların ülkesi yeni türkiye' de kimsenin can ve mal güvenliği yok. "richie rich" 'lerin duvarlarla çevrili 7/24 kameralı apartmanında hayatları tehlikede.

bir adet tecavüzcü serbest bırakılıyor, diğerinin abisi de "devlet hiçbir şey değil!" diyor. o.ç'lik konusunda adeta "mainstream" media, tc'nin "bütün kaleleri zaptedilir, bütün tersanelerine girilir, bütün orduları dağıtılır ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilirken" erketeden seyrediyor.

iyi seyirler.

schopenhauer mezhebinden biri olarak bir “insanın” beni şaşırtmayan vukuatı. bu insanın fotokopisi tonlarca insan var piyasada dolaşan ve çakallığını göstermek için fırsat kollayan. biri çıkar ve bu insanın pimini çekip infilak ettirir. bu yolda sırada bekleyen başka biri bir adım daha ilerlemiş olur.

burada tefe konulması gereken, bu yöndeki yasalar ve bu yasaların uygulayıcılarıdır. ve adalet böylesi insanların yakalanıp ömür boyu hapis yatması değil, itlaf edilmesidir. ve adalet nedir? bir insanın gözünden haksız yere dökülen bir damla yaşın, yaşadığı ülkenin sınırlarından, bayrağından, milli marşından, bağımsızlığından, en üstte cumhurbaşkanlığı, en altta muhtarlık makamından, rejiminden, cumhuriyetinden, laikliğinden, dininden, ekonomisinden, özgürlüğünden, tarihi ve coğrafi her türlü birikiminden daha değerli olmasıdır. aksi halde böylesi her bir olayda gereği yapılmayacak ve içimizde kıyametler kopacaktır.

adem’den bu yana insan denetimli serbestlikle, şeytan da tutuksuz yargılanmak üzere piyasaya sürülmüştür. belki de hikmeti varsa bilemediğimiz asıl sorun burada başlamıştır.

(bkz: dinleyin kardeşlerim)

yaratıkların her zamanki gibi serbest bırakılmasıyla sonuçlanmış korkunç olaylar zinciri. darp et, hürriyetinden yoksun bırak, tecavüz edip bunu annesine söyle, engelli bırak ve serbest kal... adaletinizi seveyim sizin. buraya daha çok şey yazmak isterdim ama bu yaratıklara işlemeyen adalet sistemi gelir benim üstüme çöker. türkiye’de insanın sadece tek bir gün olsun; kadına, çocuklara, hayvanlara şiddet haberleri ile uyanmadığı bir ülkede yaşamak istemesi çok büyük bir istek galiba. insan gibi yaşayamıyoruz bile.