ayrılık acısı geçer mi sorunsalı

evet.

karar verin, geçiyor mu geçmiyor mu?

kişiyle kurulan anılara göre değişir.
ama boşsanız sadece görseniz bile acı çekersiniz. anı yaşamanıza gerek yok.
bjrr işle sporla bilimle ilgilenince aklına bile gelmiyor

mesele ayrılık değil, kurulan bağın kopması. bağ oluşmamışsa acı vermez.

birini unutmanın en kolay yolu başka birisidir derdim şayet ırz düşmanı birisi olsaydım emmeeeğ,
anılara saygım var .

bilgic bilgic tek soyleyebilecegim sey: -gececek.

ben genelde ayrılık acısını 10 senede atlatıyorum, ama sonra hatırlamıyorum bile.
simdiye kadar ilk uzun iliskimden sonra 10 sene surdu. sonra tamamen gecti.
eski esimden sonra 10 sene surdu. simdi tamamen gecti.

baska da reel anlamda yasamadım.

keske daha cabuk atlatabilseydim, nedense atlatamıyorum.

yahu sanki bana leyla ile mecnun oldunuz. iki gün sonra unutacaksınız ne bu ayrılık acısı güzellemeleri..

abla başladın gene ha
sana yasattiklarini aklından çıkarma kinlen ona . sonra miktir et sende rahatla bizde

allahı varsa geçer.

geçiyor yahu.

geçiyor, sonra yenisi için çabalarken buluyoruz kendimizi..

yağlı bir şey sürün üstüne geçer. süt de olur ama yağlı süt olması şart.

(bkz: neler geçmedi ki)

geçer ama önce içinden geçer.

dik dur.

ayrılık acısı diye bir şey yoktur arkadaşlar çünkü seven insan gidemez. kırar, küser, incinir ama terk etmeyi seçmez aksine bulunduğu yerde kalarak düzeltmeye ve tamir etmeye çalışır. nefes aldığımız sürece, her ilişki böyle yürür. insan doğası karmaşıktır, yeri geliyor kendi annemize ve babamıza dahi tahammül edemiyoruz ama onları terk etmek yerine, onlarla kalıp; bağımızı onarmayı seçiyoruz. her canımızı sıkan insanı terk etseydik, dünya nasıl bir yer olurdu?

bu noktada karşınızdaki insanın size ifade ettiği duyguların gerçekliğini test etmek adına alan bulmuş oluyorsunuz. gerçekten seven insan çok büyük hatalar yapılmadığı sürece( aldatmak, şiddet uygulamak, birini öldürmek/ öldürmeye teşebbüs etmek vb gibi) terk etmez ve sevdiği insanı bırakmaz. sevdiği bıraktı sansa dahi, günün sonunda anlar ki aslında hiç bırakılmamış. sevginin olduğu yerde " terk etme" terimi var olamaz. sevgi, doğası gereği, terk etme eylemine düşmandır. sizi gerçekten seven/ kalbinde sevginizi taşıyan kimse de, " gitme" eylemi gerçekten var olamaz.

ben annemle özel hayatımı çok konuşmam, bu cocukluğumdan beri böyledir. geçen gün dışarıda kahve içerken bir anda bana şöyle bir cümle kullandı;

" gerçek sevginin sınırları yoktur, baban ve benim evlenmememiz için çok fazla geçerli neden ve karşımızda duran çok insan vardı ama hepsini yok sayacak kadar birbirimizle sevgiliydik. gerçek sevgi varsa, kimse ayrılamaz; kırgınlıklar/ kızgınlıklar illa ki olur ama insanın yolu yine sevdiğinin kalbine geri düşer." dedi.

annemden belki de su ana kadar duydugum ve kişisel hayatımda bana motto olacak ilk söz buydu ve kahvem bittiğin de anneme sunu söyledim ;

" babamla evliliğine bakıyorum da, onca kırılmışlığa ve dökülmüşlüğe rağmen hala buradasınız. çok haklısın."

yarın evlilik yıl dönümleri, 32. yıllarını kutlayacaklar.

ayrılık acısı diye bir şey vardır. ölüm gibi bir şey oluyor. kimse ölmüyor. film şeridi gibi en başından sonuna kasar gelinen noktaların idrakına başlıyorsunuz. kendinizi sorguluyorsunuz karşı tarafı sorguluyorsunuz. ne yaptım ne yapmadım da böyle oldu diye soru işaretleri, soru işaretleri. bir taraf daha hazır olduğu için kalakalıyorsunuz tek başınıza bir başınıza. sonra zaten her acıya alışıldığı gibi alışıyorsunuz, geçmiyor acıyor ama tüketmiyor. insanlar neler yaşıyor deyip küçültüyorsunuz hayatınızdaki acının kapladığı yeri. zaman iyidir. geçer. geçmesine izin verir.

yo. niye geçsin? niye acılarımızı unutmağa çalışıyoruz ben bunu anlamıyorum.

eş, sevgili, anne, baba, kedi-köpek, güng gelir biz hayattayken bunlar giderler. ya giderler, ya ölürler. ölümler de bir ayrılıktır ve acısı, kalbe mıh gibi işler.

geçmez acısı. geçmesin de. gidenleri unuttuğum gün, allah alsın canımı.
ben böyle mutluyum.

geçmez. geçmesin.

geçiyor arkadaşlar, geçiyor. endişelenmeyin. sadece; içinde bulunduğunuz duygu durumundan kaçmaya çalışmayın. layıkıyla yaşayın. yaşayın ki; gelecekte de karşınıza çıkmasın. geçmişin travmasını, gelecekteki masum insan(lar)a yüklemeyin. her duygu durumu bizim için, unutmayın. her duyguyu; ertelemeden, zamanında ve hak ettiği biçimde yaşayın ki, gelecekte yaşadıklarınız ile, geçmişte yaşadıklarınızı ayırt edebilin ve her anın, her yaşadığınız duygunun tadını çıkartabilin. yaşadığınız her şey, sizi siz yapanlardır.

bilen aydınlatsın guzum, geçiyor mu bu acı?

ve her şeyden önemlisi ne yapmalı?

özelden sövmeyin, takatim yok.

ayrılık acısına en iyi gelen şey kelle paçadır. göğüs kafesinizde oluşan kırılma hissiyatını, kemiklerinizi güçlendirerek iyileştirir. biraz sarımsak kokusu olur ama o da olsun. her güzelin bir kusuru var.