babayla olan ilişki

bir üstteki yazar sağ olsun hatırlattı üniversite için başka şehire gittiğim günün akşamı telefonda hüngür hüngür ağlamıştı. annemle olan bağdan kuvvetlidir.

eski yıllardaki kaçak göçek legal olmayan sevgiler gibi.

daha iyi olmasını isterdim dediğim bir ilişki
beni sevdiğine dair bir şüphem yok ama konu sevgi göstermek olduğunda babam bir sıfır geridedir. birilerini kırdığında özür dileyemez mesela ya da durup dururken sarılmaz hal hatır sormaz. sadece odama gelir bana bir bakar ve gider.
ben de aynı şekilde ona olan sevgimi gösteremiyorum çünkü ondan öyle gördüm.
onun dışında aramız iyidir, esprilerime en çok babam güler benim yani ortak mizah bizim sevgi dilimiz gibi bir şey
arada bir bağrışsak da seni seviyorum çay adam

seviyeli bir ilişki bizimkisi*

herkesin farklıdır.

kimisinin babasıyla ilişkisi ödüldür, kimisinin yaradır.

alper canıgüz gizli ajans kitabından güzel bir alıntı ekleyip gidiyorum.

olmayan ilişkidir. nasıl anlatayım.

iyisiyle kötüsüyle daha çok zaman geçirmek istediğim ilişki. benim için yeri ayrıdır.

yaptığım tüm hatalar için suçladığım ilişkidir... evet sözlük bir an önce bırakmam gerekiyor bu huyu

her akşam klasik haline gelen sohbet başlangıcımız bile mevcut.

arnella: ya x* bugün allah için ne yaptın?
baba: ya sen arnella y* sen ne yaptın?

arada bir mezarına giderim, kendi diktiği ağacı sularım, (kendi diktiği sedir ağacının dibinde yatar) biraz dertleşirim falan. yok olduğunu ve beni duymasının imkansız olduğunu bilmeme rağmen yaparım bunu arada bir. onun için değil, kendim için yaparım.

babamla daha çok şey paylaşabilmek isterdim. yüzeysel konuşmalar dışında çok iletişimimiz olmadı bir türlü o buzları kıramadık, belli bir yaştan sonra da kırmak imkansız. iyiyim diye geçiştirmek yerine her şeyi dökebilsem ve arkamda durduğunu bilsem ne güzel olurdu. hayatında en güçlü gördüğün, idealize ettiğin kişi bütün kötü kararlara ve bütün talihsizliklere rağmen arkanda, bundan ötesi var mıdır?

hiç olmadı aramız çocukluktan ergenlikten bu zamana kadar geçenlerde bir video izledim abd de bir baba hakim karşısında hesap veriyor kırmızı ışıkta geçtiği için ve hakim davayı düşürüyor, gerekçesi ise şu sözler
" ben ara sıra araba kullanıyorum 65 yaşında engelli bir oğlum var onu hastahaneye yetiştirmek için fark edemedim kırmızı ışığı diyor. düşünün ki adamın yaşı kaç ve kendini ailesine adamış.
benim durum biraz farklı kolay kolay da düzelmez çünkü sevdiğim insanla evlenmeyi düşünüyorum demiştim. o ise gereksiz yakıştırmalar da bulundu sevdiğim insan ve ben için ama ben sevgime sahip çıktım evlenemedik fakat tam dile kolay 7 yıl boyunca bir ilişki yaşadım bi de yetmez gibi üzerine tuz biber ikinci evliliğini yaptı babam mutlu mesut yaşıyor evladından bir haber artık hangimizin cenazesi önce kalkarsa bi toprak atmaya gidilir herhalde velhasıl baba değil mühim olan 7 yıl süren ilişkim bitti tam 4 yıl oldu bazen kızıyorum kendime her dediklerine tamam dediğim için ailemin ne olursa olsun kendi fikirleriniz olsun yaşama dair çünkü önemli ve asıl olan sizsiniz.
size sahip çıkan yaşamın her zorluğunda yanınızda olan insanlar varsa ne mutlu size.

dün beni niye aramıyorsun seni merak ediyorum diye sitem etti.
ben şok.

şahsen #475883 tanımındaki gibi yürüyen ilişkidir.

fakat yaş aldıkça "baba"lar da biraz tuhaflaşabilmektedir;

lufthar: naber baba nasılsın?
baba: iyiyim saol da, neden sürekli arıyorsun?
l: e merak ediyorum seni.
b: hep arayıp durma, iyiyim ben.
l: tamam.

birkaç gün geçer, terkar aranır...

lufthar: naber baba nasılsın?
baba: ooooo iyiyim saol, hayırdır hangi dağda kurt öldü, hiç arayıp sormuyorsun?
l: .........................

bu ülkede babalık yeni nesilde mükemmel cidden eski nesil babalar bütün sorumlulukları annelere yüklemiş. ben hiç baba sahibi olmadım diye baktım olaylara o nedenle babalık değil analık üstün derim hep ama iyi bir baba sahibi olan herkesi kıskanırım.

aile evindeyken 15 dakika aynı ortamda bulunamadığımız bir gerçektir. (15.dakikadan sonra politik bir tartışma konusu illaki açılır ve sonrasında karşılıklı olarak 'sen abdülhamid'i savundun...' tarzında bir tartışmayla ortamı terk ederek ortamı birbirimize zehir ederiz. )
ama birimiz farklı şehirdeyken farklı şehirdeki kişi diğeri gözünde melek oluverir birdenbire, sevgi ve özlem o noktada kendini ortaya çıkarır.
garip bir durumdur işte, her haliyle...

10 saniyelik telefon konuşmaları tadındaki ilişkidir. telefon konuşmalarımız gerçekten en fazla 10 saniye olsa da ,yıllarca aynı evde olsak da muhabbetimiz 10 saniyeliktir, fazlası kavga fitili görevi görür. konuşmanın 10. saniyelerine doğru kusurlu bulunmaya başladığımdan ötürü kavga etmemek adına ortamı terk edip, konuşmayı bitiren taraf oluyorum. bu ilişki üzse de üzmemek ve üzülmemek adına en iyisi böyle. saygı bekler (gösteririm de çünkü kişiliğim böyle) ama saygı göstermeye gelince iş değişir. otuz yaşına dayandım babam daha doğru düzgün ne sevdiğimi bilmez, bildiklerini de yadırgamaktan geri durmaz. böyle bir ilişki işte. en büyük korkularımdan biri babam gibi biriyle evlenmektir. ne kadar mantık insanıyım diye geçinsem de ilişki olayları insanı bambaşka biri yapabiliyor, sonradan pişman edebiliyor. yıllarca baskı görmüş taraf olarak yıpratan bir ilişki babamla ilişkim. kafka'nın babaya mektup kitabını okuyup da ağlayan hatta resmen bunu ben yazmışım diyen biri ne hissettiğimi daha iyi anlayacaktır.

dönem dönem su döküyorum toprağına. üzerinde bitmiş olan otları yoluyorum, yerlerine yenilerini dikiyorum. kimi zaman sessizce oturuyorum yanında. kimi zaman da oturdukça çenem açılıyor, içimi döküyor, o yokken olanları anlatıyorum. bazen göz yaşlarımı tutamıyorum. sessizce diniyor beni. önceden de dinlerdi. onun değişse de benim ilişkim hiç değişmedi onunla.

babamla aynı siyasi fikre sahip değiliz -ki o bunu iyi bilir, aynı dünya görüşüne hiç sahip değiliz, ortak konularımız çok az ve neredeyse yok, ama saatlerce konuşsa dinlerim,dinler. çünkü ben onun (ve sanıyorum ki) o da benim fikirlerime değer veriyor. insan olarak ilişkilerimizde sevgiyi öncelemeliyiz, o,bu, şu ve hatta hiçbir şey sevgi bağından daha önemli değil!

karşılıklı soğuk espri savaşı, kahkahalarla gülme, birkaç espri daha serpiştirme, tamam yeter bu kadar deme, istiklal marşı ve kapanış.