babayla olan ilişki

zor. allah kurtarsın.

ülkedeki herkesin daddy issues'u var bence

klasik daddy issues. 2 ay arayıp sormadığını bile bilirim. ölsem haberi olmaz dereceye gelmişti. gerizekalılar ayrı olduğu için hangi birini dert edeceğimi şaşırdım. annemle hayata devam etmeye çalışıyorum. babamla aram biraz olsun iyiydi ama maraşta kaldı. bizim maraşa gideceğimiz meçhul. onu çok özledim. cidden babamı özleyeceğim aklımın ucundan geçmezdi.

öyle bir ilişki mi varmış

olmayan ilişkidir, birilerinin de babası yarası olmayıverse nolurdu.

bu hayattaki en güzel ilişkidir. bu ilişki benim hayatıma en güzel anlam katan ilişkidir. her sıkıntımda ona anlatmazsam bile onu görmem beni rahatlatır. bana en çok öz güven verendir, başarılarımın çoğu onun sayesindedir. en büyük mutluluk kaynağımdır. *

en iyi arkadaşım... iyi ki onun oğluyum... benim için yapmadığı fedakarlık yok. hakkı asla ödenmez... aynı şekilde annem için de hepsi geçerlidir...

hal ve hareketlerinizin zamanla kendisine benzediğini fark ettiğiniz an derin düşüncelere daldıran ilişki

çok yakın olup kendimden bir şeyler anlatmadiğim sürece güzel bir ilişkimiz var.böyle bir iliskide olmak hem üzüyor hem de rahat ettiriyor.cokta anlatamadiğim bir durum,garip bir şey.

babamı çok severdim.
bazen çok kızmama rağmen daha çok severdim.
keşke hiç kızmasaymışım.
babacığım seni çok seviyorum deseymişim her fırsatta.
geçti artık.
nur içinde yatsın.

başlığı görünce aklıma küpe taktım diye akşam yemeğinde evden kovuluşum geldi. “o ne?” dedi, “küpe” dedim “ama mıknatıslı, yavuz sultan selim de bunun gerçeğini takıyormuş baba.” dedim, “sen yavuz sultan selim misin mk şerefsizi” diyerek evden kovmuştu. yemekten bir kaşık alamadım. ceketimi aldım, bir kaç kıyafet, çıktım mk. yavuz sultan selim’e de baya sövdü..

evde ne zaman karşılaşsak naber gözüm der. adam beni kahvehane arkadaşı sanıyor. bu kadar anlamsız bir ilişki işte.

- bir ihtiyacın var mı evladım?
+ yok.

baba konusunda şansız olanların üzüldüğü konudur. maalesef babam var ama sadece isim olarak başka bir iletişim beklemek çok olur.

bu ne yaman çelişki?

babasıyla arası iyi olanlar bence bir sıfır önde
burdan babalara sesleniyorum özellikle kız cocuklariniza bir nebze daha ılımlı olun..

bazılarının tuhaftır.
bir gün ilkokul arkadaşımla onun arabada geziyoruz babası aradı, telefon müzik sistemine bağlı, telefonda arkadaşa “seni şikayet ettim” diyor, sövüyor, “plakayı verdim polise, hadi şimdi napıyorsun bakalım ak..” falan saydırıyor, sövüyor. durduk yere. adam alkolik. yine kapışmışlar bunlar. bizde çok fenayız.
arkadaş da babasına “baba” diyor “balkona çık, arabayı ateşe vercem şimdi sende izlersin. beş dk sonra balkona çık.” diyor.
öyle bir ilişki yani..
bazıları şanslı doğmuyor..

babanızın, babasıyla olan ilişkisi nasılsa sizinle de öyle olur/olacaktır çok yüksek ihtimalle. istisnalar olabilir tabi ki ama genelde bu kaide bozulmaz. ama babanızın babası erkenden yani babanızın bebek/çocuk/gurbetteyken vb vefat etmişse "örnek alabilecek babası olmayan bir baba" ile karşılaşacaksınız demektir. ilkine göre çok risklidir tedbir almanız/ hareketini tahmin etmeniz ya da manipule etmeniz zolarşır. kötünün iyisini şimdiden yazayım; gençliği ziyan olmuş bir çocuk ve pişmanlık duyan bir babanın olması.
bu kadar şeyi yazmamın sebebi bu zinciri önceden.fark edip kıracak olan sizsiniz. yani bu yazıyı okuyorsanız sizin zaten yanmış olma ihtimaliniz yüksek. ben çocuğunuzu kurtarmanız için yazdım.
yok illa ki kitap önerisi isteyen arkadaşlar için; zor bir ailede büyümek adlı kitabı tavsiye ederim zinciri parçalamak için.

babasının prensesi ve her küçük kızın kahramanı olmayan bi ilişki türü bizimki. küçük yaşlarda çalışmaya zorlayıp el altında ezilmemize sebep olan, ciğeri beş para etmez insanlardan sürü gibi laf yiyip yine de çalışmak mecburiyetinde koyan bi ilişkiden bahsediyorum. evet evet.. en ufak bi hatanızda sizi yerin dibine sokup çıkaran bi babayı anlatıyorum sizlere. iş yerinde sorunlar yaşayıp hıncını döverek çıkartan, bazen de keşke eliyle dövse de diliyle bu kadar yaralamasa dediğimiz bi ilişki. ben babama hiç canım babam diyemedim mesela, doya doya babacığım diyerek seslenemedim. imreniyorum.. hani kız-baba ilişkilerine de değil, erkek çocuklarını öpüp koklayarak seven babaları bile gördükçe hep için için ağladım. ama alıştım sanırım. kendimi çok güçlü yetiştirdim sanıyordum hep. ta ki bi erkeğin peşinden sevgi diye koşup kapılarında kırıntı sevgiler için ağladığımı fark edene kadar. babama beni dövdüğü veya bana sövdüğü için değil ahım. beni ufacık sevgilerin peşinden koşturduğu için. hep bu yüzden kinim de nefretim de ona karşı diri kalacak. en büyük travmalarımın sebebi babamı sevmek için çok çabaladım. görülmedim. fark edilmedim. olsun. zaten beni daha kimler kimler görmedi, sevmedi sayesinde.

sayende baba.
zaferini kutla.