babayla olan ilişki

hep mesafeli olandır. keşke kendisi benimle ilişkisinde annemi araya duvar olarak koymak yerine doğrudan benimle iletişim kursa. sanırım herkes istese de istemese de kendi anne babasından gördüğü ebeveynlik şeklinin izlerini içinde barındırıyor. bu saatten sonra değişir mi bilmem ama kendisiyle daha çok şey konuşmak daha çok şey paylaşmak ve aramızdaki o görünmez duvarı tamamen kaldıramasam bile bir pencere açmak isterim...

şükür!

babamı bazan hiç mutlu edemiyorum ya.

normalde dışarıdaysam eve gece yarısı giderim ve babam "hadi yat artık geç oldu." der durur, daha fazla sigara ve alkol içmeyeyim diye.

dün eve erken gittim, 23:00 sularıydı. direkt odama gittim yattım. babam geldi ve "neden erken yattın canın mı sıkkın, bir şey mi oldu?" dedi.

ya kardeşim ne öyle mutlu oluyorsun ne böyle mutlu.

şu sıralar eser miktarda gergin ve sinirli. sanki evcil hayvanımdan bahsediyormuşum gibi oldu ama neyse fjdjgjf.

resmen benim ergenlik zamanıma döndük. bu sefer alttan alan taraf benim ama bilmiyor ki ben onun kadar sabırlı değilim. umarım bir an önce normale döneriz. sevemedim bu durumu.

(bkz: dinsel ilişki)

emeklilikten önce izin kullanması gerekiyormuş. sabah gel seni okula bırakayım dedi. oki dedim. sadece biraz erken olacak ama neysem. çok kral adamsın baba. aşko kuşko gamzeli babam.*

misler gibi fosur fosur kabaran limonlu kek yaptım. babam bir ara yanıma geldi ve sanki uzaylıya bakıyormuş gibi tepki verdi. kek kalıbına un serpmeme oldukça şaşırdı. niye yapıyormuşum ki onu şimdi? ve benden o ulvi cevabı aldı fjdjf.

sen bilmezsin baba. bu hayat kurtaran ufak bir detay.

sonra minnoş minnoş güldük. keki de yedik. gerçekten güzeldi.

buzdağının görünmeyen yerindedir çoğu. dip akıntılar, hesaplaşmalar bitmez. her erkek hem babayı öldürmek hem de onunla barışmak zorunda sanırım. her kadın da orada geçirdiği kazalarla kendini bir birey olarak kurma ya da başka bir erkekte telafi etme çabasına girer veya kendi hikayesine kör yaşar. ki bizim toplumdaki dini ve ahlaki çapalar ve sonuçta ataerkillik nedeniyle zorbalık yapmamış bir baba bulmak zor. yine de herkes kendi yaşamöyküsünden çıkıp gelerek sınırlı şeyler yapabiliyor.

arar beni hep.

gelmiyor musun oğlum? der, şimdi gidip sarılmak gelir içimden, babama hiç sarılmadım ben, çok sever beni, ben de onu.

yatmaz ben eve gitmeden, eve girmeden, uyumaz, gece 3 olsa, bekler beni, ben babama çekmişim, babamı çok seviyorum.

aramız iyi.

(bkz: 404 not found)

yaşarken iyi değilse öldükten sonra daha iyi oluyor. her aklına geldiğinde ah ah diyorsun

bizimkisi bir aşk hikayesi.

evet bundan daha iyi açıklayamazdım sanırım. çocukken annemi ne kıskanırdım fjkghd. düşünüyordum ki annem olmasaydı babam benimle beraber olurdu jkhgj. aralarında yatmaya kadar gidiyordu bu halim. hala çok seviyorum ve sevgimiz karşılıklı.

bayılıyorum ona. hayattaki tek rol modelim. görüntü olarak annemin bire bir kopyası olsam bile huylarım kesinlikle babam olmuş. * tam bir babasının kızıyım yanim.* ben böyleysem babamı düşünün jfghj.

bir 5-6 ay konuşmadık geçen ramazan bayramında barıştık işte. biraz gelgitli ilişki bizimkisi babam gerçekten iyi adam ama bazı konularda hiç anlaşamıyoruz

düneyin rahmetli sakıp sabancı'nın sözleri beni çok etkilemişti, geceleyin 3 sularında babama vidyosunu atmıştım.

artık aklı yerine geliyor gibi inşallah.

tayyip -1.

uyanmıyor musun? dedi. lakin nasıl uykum var. son zamanların en akşamdan kalma haliyim.

seni bırakayım." dedi. babam beni çok alkollü zamanlarımda muhakkak işe götürür, bazan arar gelim seni alayım istersen der çok geçe kaldığım geceleri. güvenmez yıllardır bindiğim taksiciye bile. bana da güvenmez. düşerim ederim diye.

ha diyeceksiniz niye baban sana servis yapıyor. ben araba kullanmıyorum. kullanmağa da niyetim yok. isteğim de yok, ilgim de yok. porş alacak param olsa havam olsun statü olsun diye almam. binmem. araba benim içim lüzumsuz.

bütün işlerim gitti aksi,
hey, dur taksi

sabah aynı asansördeydik ve havalandırma düğmesine bastı. köşeye sindi. yüzünü ekşitti.

gidince bir kahve iç." dedi.

kokuyorsun oğlum, sanki şişeyi açmış gibi kokuyorsun." dedi.

yav allahın adamı, gargara yapacak zaman bile bulamadım, bir bardak soğuk su içebildim, 1 saate kalmaz geçer bu tankerliğim, yiyeceğim içeceğim zaten, beni neden mahçup ettin?

ben zaten akşamdan kaldığım günlerin sabahı hiç konuşmam, nefes alıp vermemi dahi saklarım, belki insana alkol kokarım diye.

şeker atarım, sakız çiğnerim, evden çıkmadan evvel ağzımı 5 dakika yıkarım. tüm bunlara rağmen alkol kokmak nefes işidir. nefesimi yıkayamam ki. ne kadar güzel kokular sıksam da nefesimin temizlenmesi bir zaman alır.

alkol kokuyor derler, yine içmiş derler." dedi.

şimdi de cuma mesajı atmış. açıp okumayacağım. sabahtan belli etti, bugün beni herkes üzecek.

arkadaşım gibiydi adeta bir sorunum olunca yanına koşmaktan çekinmediğim, akıl hocam, merhametli mi merhametli bir melek diyebilirim kendisine ama bu sene öyle kırıldım ki ona asla sarılamayacağım bir yere gitti. toprak altında uyuyor diye düşünüyorum sadece ama yine de değişen bir şey yok cevap vermese de sağken bir bakışı dinlemesi yeterdi. dert ortağım olurdu gidiyorum ben anlamıyorum o beni dinliyor yattığı yerden bir gün yan yana geldiğimiz zaman bunlara çok güleceğimizi ve son anlarında canı yanarken ağladığı akıttığı göz yaşlarını düşünüp gene güleceğiz. o güne kadar o beni dinleyecek bende onun yanına gidip derdimi anlatacağım...

-alo
-tamam

çengel bulmaca.

babamın despot gözükmeye çalışması ama sadece bir bebek olması o kadar tatlı ki... babam ailenin en küçük bireyi ruh olarak böyle çabuk küsen bir çocuk. kardeşimle çoğu zaman köşemizde onun tatlılığına ölüyoruz.
çoğu zaman onla fikirlerimiz uyuşmasa da her zaman yanında olmamı hayal ediyor ben dünyaya açılmak istediğimi ne kadar dile getirsem de. gideceğimi anladığı zaman ise üzgün bir şekilde köşesine oturup oturuyor, “kızımı özleyeceğim. nasıl üzgün olmayayım?” diyor.
başka babaları bilmem ama benim babam en fazla 3 yaşında bir çocuk ruhuna sahip.