babayla olan ilişki

babasıyla arası güzel olan insanlara çok özeniyorum. insanın arkamda babam var ya ne olursa olsun o benim yanımda demesi güzel bir his olmalı

yaşlandıkça her şeye karışır oldu. ama anlayış gösteriyorum. normal karşılıyorum onu. sağlığının bir kısmını az fa olsa kaybetmiş durumda ne de olsa. allah anama babama sağlıklı ömürler nasip etsin. onlar çok güzel insanlar.

ne dudakları eksik oldu alnımdan, ne güzel sözleri eksik oldu kulaklarımdan. allah yokluğunu göstermesin. aramıza bir iki şehir girince bile bu kadar canım yanarken yokluğunu düşünemiyorum.

karşı tarafın varken yok olma tercihinden dolayı böyle bir ilişki hiçbir zaman kurulamamıştır, bu saatten sonra da kurulmasına imkan yoktur.

2008 yılında allah tarafından sonlandırılmıştır. inşallah tekrar başlatılacağı güne kadar bekliyoruz.

genelde tavlada bana karşı kaybetsede en çok keyif aldığım aktivitelerden birisi babamla tavla oynamak.

ilişkimiz biraz resmi. çok sohbetim yoktur. ihtiyaçlar dahilinde konuşuruz. hatta buradaki yazarlarla olan uzun sohbetimin, yazışmalarımın yarısı kadar bile yoktur. yan yana olduğumuz zamanlar çoğu zaman sessizlik hakim olur. aynı nuri bilge ceylan filmlerinin sahnesi gibi.

sağolsun bana hep yardımcı oldu aynı zamanda öğretmenimdi, iyi bir ilişkimiz var.

(bkz: maslahatgüzar) seviyesinde olmuştur hep .

pek konuşmazsın, konuşunca da aynı şeyi tekrar edip durursun. şimdi neredesin, bilsem bir bilsem.

2015 yılına kadar epey inatlaştık. olsa da yine inatlaşsak.

bazen komutan-asker, bazen iki yakın arkadaş gibi olan ilişkidir.

çok maneviyatla alakalı bir şey yok aramızda. aramızda geçen tek sürekli diyalog “şunu beğendim alıyım mı” oluyor genelde .sadece işi ile ilgilenir ve onun stresini çeker ne yaptığım çok umrunda değildir .genelde yılda bi kere falan umursar. eğitimim ,okulum hiçbir zamam dikkatini çekmedi sürekli parası neyse verelim moodunda. yani bi süre sonra insan diyo ki “hay senin parana da , şu halime de lanet olsun”.

diğer insanlara duyacağınız güveni bile belirleyebilir.
babam yüzünden yaşadığım belirsizlik, beni daha kontrolcü hale getirdi.
babamdır, allah yokluğunu göstermesin.

bazen gürültülü bazen eğlenceli. kendisinden uzak ikamet ediyorum ama görüştüğümüzde tatsız anlar pek yaşamadık.

çocuk psikolojisi için en önemli ilişkidir. bir insanın babasıyla olan güzel ilişkisi onun hayatına da yansır.
özellikle kız çocuklarında bunu gözlemlemek mümkün. babasından yeterince sevgi görmüş, onunla yeri gelince sırdaş yeri gelince arkadaş olmuş olan kız çocukları hayatlarında o sevgiyi, desteği hep hissediyor ve ondan güç alıyor.

sarı papatyasıydım ben o'nun. ben topraksız kaldım, o ise kendi toprağına kavuştu.
beynimin içinde yaşıyor gülüşü şimdi. sesi, o güzel gözleri, o güzel bakışı, beynimin içinde acı acı kök saldı. çok özlüyorum, her an o'nunla yaşıyorum fakat sarılamıyorum hiç. eşyalarını, giysilerini kokluyorum ama o yok.
rüyalarıma girsin diye bekliyorum her gece. sekiz gün oldu, gelemedi hala, gelebilse gelirdi çünkü, biliyorum.

özellikle kadınların özgüveninin temelini oluşturur. küçük bir kız çocuğuyken babasından gördüğü sevgi, babasının ona verdiği değer çok önemlidir. benim ve çevremdeki bir çok kadın arkadaşım için böyledir. babam; doğulu, zaman zaman despot, prensip sahibi, son derece kültürlü ve üst düzeyde medeni bir insandı. kimse onu etkileyemezdi. sevgisini dokunarak saygısını - asla kabul etmeyeceği şeyler bile olsa- bana saygı duyarak gösterirdi. iki oğlunun yanında, sevgisi hep 5 gr fazla olan kızıydım. kardeşlerim erkek olmanın avantajını hiç yaşamadılar. hep eşittik. ona karakter olarak da tip olarak da en çok benzeyen çocuğuydum. aynı şekilde düşünür, konuşmadan birbirimizi anlardık. sırlarımız vardı, onun deli damarıyla kör cesareti bende devam ediyordu. benim ruh halimi en iyi babam anlardı. yaptığım yanlış da olsa yanımda dururdu. o güven var ya o güven, işte o, insanı dimdik tutuyor. hayatım boyunca kimseye tamah etmedim, kimseyi kullanmadım, kimseden yardım istemedim, kimseye minnet etmedim. yeri gelir babamla birbirimize de karşı dururduk. onun yetiştirdiği gibi, onun gibi, bir kadın oldum. bana değer verdiği için, bana güvendiği için, beni koşulsuz çok çok sevdiği için. keşke hala yaşıyor olsaydı. babamla kendimize ölmek için bir yaş hedefi koymuştuk. babam babaannemden 1 yıl fazla, ben babamdan 1 yıl fazla. babam sözünü tutmadı :(

hep babasıyla arkadaş gibi olan akranlarıma gıptayla, kıskanarak bakmışımdır benim babam biraz daha sert sevgisini belli edemeyen türden