din istismarını önlemenin yolları

doğrusu din sömürüsüdür.
insanlar kafaları fazlasıyla karmaşık ve kolaylıkla etki altında kalan yaratıklar olduklarından sömürülmekten kurtulamazlar. din sömürüsü biter yerine başka bir sömürü aracı gelir, bazen komunizmdir, bazen kapitalizm.
örnegin rus halkını, eskiden dine ve feodal yapıya dayanarak çar sömürüyordu. çar devrildikten sonra komunistler sömürdüler. bugün de sözde demokrasi var ama putin sömürüyor. aralarda telef olan milyonlar haricinde rus halkı için pratikte değişen birşey yok. çin yine öyle. şeriat, faşizm, sosyalizm ve komunizm bunlar neredeyse tıpatıp aynıdır. hepsi sömürü düzenidir.
sonuç olarak, önlenemez.

şu kendini hacı, hoca, şeyh, ermiş diyerek yanına mürit toplayan adamları ve örgütlerini ortadan kaldırmak..
tarikatları ortadan kaldırmak..
bunların resmen diyanet işleri başkanlığına paralel oluşumlar olduğunu devletin de fark etmesi..
topluma düzgün eğitim vermek, dini ibadetler için böyle hacıya, hocaya, oluşumlara gerek olmadığını anlatabilmek.. bu iş de diyanet işlerinin işi..
kısacası devletten en yüksek bütçe alan kamu kurumlarından birisi olan bu diyanet işlerinin aldığı parayı hak etmesi..

hükümeti değiştirerek.

sadece din istismarı olarak değil, din gibi diğer unsurlarında istismarını önlemek için insanları kimliklerine göre değil de davranışlarına göre değerlendirmeliyiz. biz insanı merkeze alamıyoruz, sürekli ideolojiler ya da inanışlar üzerinden yargılamalarda bulunuyoruz. bu da birlik olunmasına engel olup ve her alanda istismarcıların türemesine yol açıyor.
ünvanlara çok fazla önem atfediyoruz, sanırım bu da gelişmekte olan bir ülke olmamızdan kaynaklanıyor. herkes kendini bir şekilde üstün göstermek istiyor.
genel olarak insanımızda işini hallettirme davranışı hakim, birilerini araya sokarak bir şekilde ya herkesten önce işin, yaptırma ya da olmayacak şeyi oldurur hale getirme peşinde. yani kişisel olarak adalet anlayışı yok. gemisini yürüten kaptan anlayışı var.
e böyle toplumlar her konuda istismara açıktır.
toplumun yarınını düşünen bireyler değil de bugünü kendi için kurtarmak isteyen kişiler manüplasyona çok açıktır.
saydıklarımda muhtemelen eksikler mevcuttur, toplumda adalet kavramı oturmuyorsa ve kimlikler üzerinden ocu-bucu diye insan dışlama yahut insan kayırmalar yapılıyorsa, toplum nazarında açılan gedikten istismarcılar tarafından değerlendirilip sızılıyor.

atatürkte benzerini kendine sormuştu bilirsiniz osmanlının son dönemlerinde ingilizlerin fonladığı vehhabi-selefi örgütler bölünmenin en büyük ortaklaındandı ve halkın bilinçsizliği kötü niyetli olmasa bile bu örgütlerin çıkarınaydı.sonrasında cumhuriyet kurulunca tüm bu bilinçsizliği ortadan kaldırmak adına bizzat atatürkün emriyle meal ve tefsirler yazıldı,halkın dini doğru yerden öğrenmesi amacıyla diyanet işleri kuruldu ve diyanet işleri o kadar kapsamlıydı ki sadece müslüman cemaat ve tarikatları değil o zaman için fazla olan hıristiyan cemaat ve tarikatları da denetliyordu iyi ve kötüyü ayırıp ajanlık veya misyonerlik faaliyetinde bulunanların yargılanmasını sağlıyordu.yani çözümü uzaklarda aramaya gerek yok,diyaneti israf mekanizması değilde işleyen bir mekanizmaya geri dönüştürürsek din sömürüsüde ortadan kalkar.

cehalete son vererek, eğitimle.
büyük çoğunluğu cahil olan toplumlar, din istismarına son derece açıktır.

değeri düşürülerek.
istismarı para (değer) eden her şey gibi din de para ediyor (maddi/manevi). para ettiği müddetçe de istismar edilecektir. dini dünyevilikten (değer) çıkarıp ilahi (vicdani) bir hale getirseniz samimi inananlar peşinden koşar. yoksa cennetin anahtarı, yanmayan ceset torbası tüccarları olacaktır.

herkes bireysel yönden kendi cabasıyla dinini anlaması. müslüman için örnek veriyim kuranı türkçe kendi anlaması olmadı imama danışması diyanete sorması.

milli eğitim bakanlığını dümdüz edip eğitim fakültelerinden aşağıya doğru eğitim kurumlarını ıslah ederek. din istismarından yakınanların bazılarının hiç sevmediği diğer bir şeyi ön plana çıkararak: milliyetçilik.

çünkü atatürk döneminde böyle yapılmıştı.

ortalama bir müslüman olarak da naçizane önerim "sahabe", falan filan "validemiz" gibi insana önem atfeden; inancı beşerle ilişkilendiren lafları söylemenin yasaklanması. bu beşer temelli düşünme pratiğidir şeyhe sorgusuz sualsiz inanmanın bir nedeni. sahabe ile yola çıkarsan "allah dostu" ile kapatırsın günü, nitekim.

din: bir inançtır. dine, dile ,ırka göre değil de ; kişiliğe önem verdiğimizde kimsenin tercihlerini ve alanını istismar etme gibi hislere kapılmayız .

"din" denilen şeyi yok etmektir.

tüm dinler "kontrol" ister. cahil kitleleri kontrol etmek için, dinden daha iyi bir tezgah bulamazsınız. dinlerin, tarih boyunca kan ve acıdan başka tek bir getirileri olmamıştır.

ayrıca din bir "para" makinesidir. sürekli sizden para talep eder. fakir din adamı yoktur. göremezsiniz.

din kanserdir.

dine karşı din ile istismar vardır. buna sebebiyet veren toplumdur. kimse aklını bir başkasına kiralık vermemeli. insan akıl ile şereflendirilmiş, kitap “oku!” diye emretmiş. yazıdan daha güzel bir düşünce şekli olabilir mi? hala oturup menkıbelerle ağlanıyorsa istismar edilir. menkıbe dinlemek isteyen siyer ve nüzul ayetlerine baksın. aksi halde böyle hacı hocalar nereye isterse yufka yürekler oraya gider. kadın erkek fark etmez okuyun, okutun. toplumda anne nefes veren baba yaşatandır. ikisi de ilk öğretmendir. toplumun temellerinin iyi yetişmesi şart. başka türlüsü dini din olarak kabul ettiremez. okuyan insan dinin hoşgörü olduğunu yaşar da yaşatır da.

din istismarını önlemenin yolu eğitimden geçer.
yahudiler, dünyanın neresinde yaşarlarsa yaşasınlar, üniversiteyi bitirince, israilde din okullarında bir sene ders görmek ve diploma almak zorundadır.
din eğitimi diploması olmayan yahudinin iş ve ticaret hayatında prestiji yoktur.
bizim ülkemizde ise kuranın öğretildiği hiç bir okul yoktur.
ilahiyat mezunları bile kuranın tüm detaylarını bilmezler.
insanlara kuranın anlamının aslını ve tamamını öğretirseniz din adamlarının din sömürüsü kapısını otomatik olarak kapatırsınız.
türk filmlerindeki replikler gibi ; insanlar din adamlarına ; 'ne diyon ülen sen' diyerek set çekerler.
cahilliğin bol olduğu yerde ; dolandırıcıda bol olur.

herkesin dini,dili,mezhebi kimseyi ilgilendirmez.kişiler sadece inanca değil bireylerin tüm hayatına ve görüşlerine saygılı olmaya başardığında bu düzelecek.özgürlük dediğimiz başkasının özgürlüğünün başladığı noktada biten bir yerken herkes başkasının hayatına karışmaya hala devam ediyor oysaki sadece kendi hayatımızdan sorumluyuz ve evrendeki tüm canlı cansız her şeye karşı saygı gösterip ona göre davranmalıyız.tanrıdan çok tanrıcılık oynamak bizim haddimiz değil.

ateist olmak.

aracıları aradan çıkarmak

doğru düzgün dini eğitim vererek. din dogmatiktir saçmalığına artık bir son vererek. neden sorgulanamasın? aklı fikri olan herkes zaten eğer bu kadar zorlama olmasaydı doğaya havaya suya bakıp allaha inanırdı bence. ama dogmatiktir diye diye aşırı zıt kutuplar oluşuyor ve inananlar sömürüye çok açık oluyor. okullarda dini eğitim verilmesine kesinlikle karşıyım ayrıca ben. bu işi camilerin üstlenmesi gerektiğini ve isteyenin bu eğitime ulaşması taraftarıyım. okullardakinden daha çok ilgi göreceğine eminim. yksde çıkmasını tartışmıyorum bile...

adını vermek istemediğim şuanlık aklımda olan 3 parti ve yandaşlarını kapatarak ve gerekli cezalar uygulanırsa değil din istismarı birçok konuda insan istismar etmek yerine geri adım atacak duruma gelir

tarihsel süreç içerisinde değerlendirecek olursak;
yaklaşık bir asır önceden geldiğimiz durumu gören ve buna dikkat çeken mustafa kemal atatürk, devrim kanunlarından birisi olan 30 kasım 1925 tarihli tekke, zaviye ve türbelerin kapatılması hakkında kanun kabul edilmiştir.
anılan yasaya yapılan müdahale ile 1950 yılında türbelerin bir bölümünün açılması milli eğitim bakanlığı'nın uhdesine bırakıldı ve bazıları açıldı.
1990 yılında çıkan bir yasa ile türbelerin açılması için kültür bakanlığı'nın onayı yeterli hale geldi.
süreç içerisinde siyasilerin tarikat ve cemaat gibi yapılarla ilişkiler kurması bu yapılara itibar kazandırdı. yasa uygulanamaz hale geldi. günümüzde tarikatler yasaklı olmasına rağmen faaliyetlerini sürdürebilmektedir.
dolayısı ile günümüzde din sömürüsüne siyasi kaygılarla göz yumuluyor, bunu önlemenin yolu ise yine siyasi iradeyi ortaya koymakla mümkündür.
ilk adımı atmanın yolu; tam bağımsız, tarafsız, toplumun her kesimini ve her türlü inanca saygılı, yol gösterici ve itibar sahibi diyanet işleri başkanlığı oluşturmaktan geçiyor.

köy enstitüleri