eşin anne babasına ne denmeli sorunsalı

ben anne ve baba diyorum.
70 yaşında insanlara kanka diyecek halim yok herhalde.

teyze, dayı, amca vs. ölsem bir başkasının annesine, babasına öyle hitap etmem. benim bir annem ve bir babam var gelenek mantıksızlığını sürdürmemi beklemesin sevgili eşim.

eşinize olan sevgi ve bağlılığınızla alakalı durum. eşini çok seviyorsan onu doğuran kişi senin için dünyanın en ama en özel insanı olmalı. anneciğim dersin içten bi şekilde o zaman. ama sevmiyosan o zaman en fazla ağız ucuyla anne dersin..

bunu onların size karşı olan davranışı belirler.
sizi evladı gibi benimserlerse anne, baba denebilir.
yok biraz resmiyet ve soğukluk varsa kaynana, kayınpeder deniler.
öyle üstten bakma gibi durumlar varsa ... hanımefendi, ... beyefendi denilebilir.
kaynaşılmış, alışılmış senli benli olunmuş ise nasıl hoşlarına gidiliyorsa öyle denilir. bu durumda kimse pek takmaz. önemli olan birlikte güzel vakit geçirmek ve o sıcak ortamı yakalamaktır.

ben, ''eşimin anası'' ''eşimin babası'' diyorum.

madafaka derim gibi.

eşin mi? hayatına soktuğun her kadının erkeğin, arkadaş olsun ister sevgili, anne babadır karşılığı. düzgün insanlarla muhatap olun da, ne kadar çok istersiniz onlara böyle hitap etmeyi.

hadi eşten gideyim.

bu diyememe götlüğü yeni çıktı.

içinin sinmediği ananın/babanın kızıyla/oğluyla evlenme o zaman.

o seni evlat görecek sen onu ata. ben zaten birinin anasını babasını sevmezsem evlenmem. yüzüne söylerim senin anan baban çapraz diye.

ay ben anne/baba diyemem, annemden/babamdan başkasına söyleyemem. hadi ulan oradan, ikiyüzlü insanlar sizi, bunlar yılan yılan, bunların erkeğine de kadınına da güven olmaz.

şam şeytanı kimselere rastlayıp bu geleneği de piç etti yeni bitmeler.

hiçbir şey. baba demek saçma geliyor x amca desem onun hoşuna gitmez. ben de çay yaptım, limon getireyim mi diyorum. öyle dümdük sesleniyorum. bayramlarda falan nadiren baba derim. çünkü benim babam bir tane. başkasına baba derken içim sızlar. kaynanam yaşasaydı ona anne diyebilirdim. keşke yaşasaydı.

eşimin annesi, eşimin babası. nasıl ama; bunu söyleyince önce bir şok olurlar. allah allah nerden çıktı bu derler. sonra şakkadanak bir eşimin annesi eşimin babası daha dersin şaşırırlar; onlar şaşkınken şakkadanak bir daha eşimin annesi eşimin babası dersin, irkilip bir kendilerine gelirler; haaaa bizim kız/oğlan evliymiş derler.

insanın canı ne isterse onu demeli. pişt diyeni var. bir şey diyemeyip burnuna kadar girip sesleneni var. en çok bunlara üzülüyorum. x sultan diyorum. sultan diyorum daha ne diyim!

onların davranışlarına ve benımseyebilecekleri şeylere göre hitap etmek gerekır. bazısı "ayşe teyze" der bazısı naber moruk der. aranızdaki ilişkiye bağlı.

annecim, babacım.

kati bir kural yok bence. anlayış ve tercihle şekillenir.
bana gelince, adı ile birlikte anne diyebilirim ama direkt anne diyemem. belki çok nadir kullanırım tek anneyi. ben hitaplari kullanan biri değilim zaten. ablama abla demediğim için başkasına da diyemem anneme de çok sık anne demem. örnek vermem gerekirse; ayşe hanım, ayşecim, ayşe hanımcım, lokumum, annişkom, annişkocum, fındığım, fındıklı lokumum, cadı kaynana gibi aklıma gelen abuk subuk her şeyi derim. bunu eşimin annesine diyebileceğimi sanmıyorum. resmi algılar veya lakayt algılar. arası yok sevgimin. baba demeye gelince x baba bile diyemem. bırak baba demeyi. kulaklarımda bu hitap çınlasa ağlarım. direkt. amca desem de saçma. umarım sessiz otururum. umarım ablası abisi olmaz. varsa çok takılıyorlar çünkü bu tarz söylemlere. babası annesi de bunlara hiç takılmaz umarım.

eskiden "anne", "baba" denirdi şimdi yeni yeni adetler çıktı. eğer bir gün evlenirsem onlar benim de annem ve babam olacak, araya gereksiz mesafe koymam.

eşimin annesi-eşimin babası. diğer türlü karışıyor, gerek yok.

ingilizler ne yapıyor, cümleyi herkesin anlayacağı şekilde kuruyorlar.
anne desen ingiliz ne anlar, yanlış anlar.
oysa eşimin annesi desen, ingiliz kadının tam olarak kim olduğunu anlar.

bence bu bakış açısından bakalım.
yoksa

olunabilir ama yabancılar yanlış anlar falan allah muhafaza.

neyse kızlar, gelin olacak kızlar, damat olacak beyler, siz kafanıza göre takılın.

herkesin gelinliği/damatlığı kendine.
ben yabancıların gözünden baktım sadece.

açıkcası anne baba da denebilir teyze amca da ama önemli olan o arada sevgiyi saygıyı korumak

bizimkiler mesafeyi falan sevmez pek o yüzden kardeşimin eşine özellikle anlattık bizde bele bele diye sdfkl

eşinizin, sizin anne babaniza ne demesi gerektigi sorunsalini dusunurseniz, cevabin ortaya cikacagi sorunsaldir.

kelimelere anlam yükleyenler ve yüklemeyenler olarak bakabiliriz duruma. benim sadece bir tane anne babam var diyenler kolay kolay karşı tarafa böyle hitap edemez yada aile içi bir anlaşmazlıkta el kızı el oğlu muamelesi gördüğünde onların kızı/oğlu olmadığını sadece hitaptan ibaret olduğunu anladığında bitiyor o romantizm, o sebeple isteyen istediğini söylesin

kaynana ve kaynata.