kıskançlık

bir işleve sahip olduğu ya da bir yararı görülmemiştir şeydir.

farsça bir deyim olan "ifratla tefriti karıştırmamak gerekir" biçimindeki yargının cuk uyduğu bir durum. aşırısı hasisliğe ve sonra da düşmanlığa kadar varan, sonuçta kişinin kendisine de ciddi zararlar veren duygu.

kıskanmak sevginin göstergesidir. sevmeyen insan kıskanmaz, sahip çıkmaz. keza kıskanmayan insan sevmiyor demektir. seviyorsan sahip çıkarsın, özgürlüğünü koruyarak onu kendine bağlarsın. evet, böyle:"))

sevgi ile bir ilgisi yoktur. kişinin kendine güvensizliğinden kaynaklanır.

kötü bir sıfat, huy. aşırısı, haset boyutu, hemcinsine olanı.. kötü yani kısaca. hayatım boyunca en huzursuz hissettiğim anılarımda hep kıskanç bir kadın var. yetişkin olsun, ergen olsun karşı tarafa verdiği duygu inanılmaz rahatsız edici. küçüklüğümde çevremde fark ederdim önce bunu, anneme veya başka insanlara karşı yapıldığında beni çok üzer ve öfkelendirirdi. sonra büyüdükçe ve sosyalleştikçe bana da duyulan bir şey oldu bu kıskançlık, haset duygusu. övünmek için yazmıyorum, zaten neyime övünmeliydim bilmiyorum. gayet de çoğu kez benden daha "başarılı" kadınlar tarafından bu çekememezliğe kurban gittim. * samimi söylüyorum, bazen böyledir, neyimi çekemiyorlar, neyimi kıskanıyorlar diye düşünüp durdum. bazen dikkat çekmemeye çalıştım, sessiz kaldım ama çoğu kez iyi adım attım o tarafa. şuna inandım, benden iyilik gördükçe belki kötü yanlarını fark edip utanır ve bana karşı o da iyi niyetli olur. bazı zamanlar işe yaradı, törpülendi biraz insanlar. ama aslında bu bizimle ilgili bi durum değil onu anlıyorsun, kişinin kendisiyle ilgili eksik gördüğü ya da memnun olmadığı bir şeyden kaynaklanıyor. gerçekten kimsenin, bilhassa arkadaşlarımın kendisini yetersiz görmesini asla istemem ben. şu an hayatımın birkaç senesinde yine böyle bi durumdayım, o kadar rahatsız edici ki. karşı taraf acaba bu kez neler yapacak diye beklemek çok yorucu. benim tercihim değil pek bu insanla aynı ortamda bulunmak, zaten benim tercihim olsa mümkün mertebe az denk gelmeye çalışırım. aynı ortamda bulunduğun süre zarfında nefes almakta zorlanıyor insan. bu insanla planlar programlar yapmak, yalandan gülmek, pozlar kesmek.. o kadar nefret ediyorum ki. neyse. öyle biraz konudan yola çıkarak içimi dökmüş oldum. canım sıkkın sözlük. herkes iyi niyetli olsun istiyorsun ama o işler öyle olmuyor işte.

kadınlar, kadınlarımız. size ne desem gerçekten bilmiyorum. *

neden kismanakla zaman kaybeder ki insan, madem kendini yetersiz görüyorsun o zaman geliştir kendini.
bunu başaracak mabad takatine haiz değilsen terk münasip vazife dir. istirham ederim böyle alaturka mevzu bahislerden dem vurmayiniz..

ez cümle, yetemiyorsan defol git arkadaş..

dünyanın en gereksiz duygusudur.
birisi bir şey yapacaksa, sen ne yaparsan yap...
boşuna.
engelleyemezsin.
bu sebeple, kıskanma duygusu yerine "neden beni tercih etmeye devam etmeli?" fikri üzerine odaklanmak daha mantıklıdır.
uzun vadede yatırımcısını üzmez*

esasında duyulan kişiden çok duyan kişiye zarar veren duygu.

kıskançlık, başarısızlığı besleyen bir kısır döngüdür. kıskanan insan, kıskandığı kişi veya nesnenin merkezde olduğu bir alanda döner durur. kıskançlık duyduğu sürece bireyselleşemez ve potansiyeline temas edemez.

kıskanç insan özgüvensiz insandır...

kıskancım, özgüvensizim, sertim ama aynı zamanda da çok kibarım. dans bilirim, o biçim ısrar ederim.

sana zararı dokunan insanın mutlu oluşuna duyduğun öfkeyle karistirmamak lazim bu duyguyu. ikisi farkli seyler.

bazen istemeden içine düşüyorum hiç sevmiyorum.

eksiklik duyulan ve eksikliği kompleks boyutuna ermiş olan durumun başkalarında eksik olmadığını görünce yaşanan duygusal çöküş, öfke.

bazen insanların "ben çok sinirliyimdir" diye adeta övünürcesine söylemlerini işitebilirsiniz. keza intikamcıyım, gaddarım, kindarım gibi söylemleri bazen kolayca dile getirirler. zira bu kavramların kendilerini güçlü gösterdiğine dair bir algıları vardır.

fakat kimse kolay kolay çıkıp da ben çok kıskancım demez. belki anca ilişki konularında kıskanç olduğunu dile getirir. ama ötesini kabullenmezler. zira kıskançlık diğer olumsuz duygulara kıyasla direkt olarak zayıf ve aşağı bir duygu algısı yansıtır. oysa öfke, intikam vs gibi duygularla aynı kategoridedir.

realitede ise herkesin kıskanç olduğu noktalar vardır. önemli olan kıskanç olduğun konuları belirleyip metanetle kabullenmek ve aşmaya çalışmak. eğer kıskançlıklarının farkında olmayan bir kıskançsan o zaman gerçekten çok aşağı bir imaj çizmektesin ki en beteri budur.

ve son olarak "kimse sınanmadığı konunun masumu değildir" söyleminin benzeri kıskançlık için de geçerlidir. eksikliğiyle sınanmadığın konularda ne kadar kıskanç olunabileceğini, neyin takıntısına ne kadar düşebileceğini bilemezsin.

ortalama düzeyde olunca seviyorlarmış. fazlası hastalık, azı gavatlık.

tam ayarını tutturulabilirse kimseye zararı olmaz.

adi ve vasat insanlarda sık görülen duygu durum.

neyin kıskanıldığına ve neyin ne derece kıskanıldığına dayanarak farklı yorumlanabilir.

(bkz: kıskançlığı kızların icat ettiğinin kanıtı) *

bu konuda bilmek, öğrenmek istediğiniz bir şey varsa gidin othello'yu okuyun. bu konudan muzdaripseniz ve unutmak istiyorsanız da geçmiş olsun. öyle bir dünya yok.

"bu kıskançlık denilen şey, kendi kendini peydahlayan,
kendi kendini doğuran bir canavardır."

haset. en asagilik duygudur.