kötü ilişki vs yalnızlık

" iki kişilik bir yalnızlıktansa, uzay boşluğunu tercih ederim. "

#2007974

aslında ikisi de kötü,yalnızlık çekiyorsan hayatta duygularını,hislerini paylaşabileceğin,beraber vakit geçirebileceğin birinin arayışı içine girersin.

ama öteki yandan artık sevginin zerresinin kalmadığı,adeta ızdıraba dönüşen bir ilişki de daha çok manevi sıkıntı yaratır insana.

bir tercih yapmak söz konusu olsa kötünün iyisi olarak yalnızlığı tercih ederim çünkü en azından kafa rahatlığı olur kendine yetmeyi öğrenirsin öyle sıkıntılı bir ilişki hayatını tümden etkileyip daha kötü bir hale sokabilir.

kötü ilişki diye bir durum olduğunu düşünmüyorum . bir ilişkiyi yürütememek vardır ,enerji uyumsuzluğu vardır ve bunun sonucunda eğer seçim olarak 'yalnızlık ' tercih ediliyorsa bu büyük bir kayıptır şahsen çünkü hayatı birseyler yolunda gitmiyor diye ertelemek ve yalnızlığı seçmek doğru bir tercih değildir.

yalnızlık riske atılacak bir şey değildir. iyi bir ilişki bulursak ne alâ. peki ya kötüsüne denk gelirsek? artık arar dururuz yalnızlığı.

hiç düşünmem kötü ilişki derim. biraz düşünürsem yalnızlık derim.

şu an benim kötü bir ilişkiye ihtiyacım yok, vasat bir ilişki olurdu ama gideri vardı şu an, iki mıç mıç bir gırç gırç yuvarlanır giderdik anasını satayım. neyse güzel günler yakında.

ha bu arada gelecek günlüğü bir işe yaramıyor, biraz yapıp sıkılmıştım zaten, her şey git gide boka sardı, zirvede bıraktım.

yalnızlık seviyormuşum. elim bana yeter. (bkz: swh)

kötü ilişki eğer gerçekten kötüyse ilişkilere ve insanlara dair güveninizi, bakış açınızı, bağlanma stilinizi ve daha birçok şeyi derinden sarsabilir. sizi güven duygusundan uzaklaştırıp çok daha kaçınmacı ya da kaygılı bir kişiye dönüştürebilir. o kadar dağıldıktan sonra da toparlaması zor olur. ben eskiden şöyle düşünüyordum "ben zaten kötü etkilenmem çünkü umursamıyorum" ama öyle bir şey yok ve bu çok çocukça bir düşünce. böyle ilişkilerde kötü davranışların git gide dozajı artar ve başlangıçta "umursamıyorum" dediğiniz ve tepki göstermediğiniz için olaylar daha da büyür. illaki sizin tahammül seviyenizin çok üstünde bir olay olur ve dağılırsınız. bu yüzden kötü ilişki yerine yüz yıllık yalnızlığı tercih ederim, dağılanı toparlamak yerine varsın toplu kalsın.

kötü ilişkiyi tercih edenler için link bırakıyorum.

www.onlinepsikolog.com/

net yalnızlık.

(bkz: yalağuzluk)

eskiden olsa yalnızlık alırdı bu versusu. şu an farklı düşünüyorum.
öncelikle kötü ilişki demeyelim de; sonu başından belli olan bazı temel koşulların uygun olmadığı devam etmeyeceği açıkça belli olan ilişki diyelim. burada seçimi ruh halimize, hevesimize, deneyimlerimize göre yapıyoruz. baştan hiç bir şey hissetmemeyi/yaşamamayı veya sonunda üzüleceğimizi bildiğimiz bir deneyimi kabul ediyoruz. stabil tek başınalıktansa * duygu durumunun ve iniş çıkışları olan bir hayat ritminin daha iyi olduğunu düşünüyorum. hiç bir şey hissetmemektense biraz heyecan biraz üzüntü yeğdir. abartmadan, kendini kaybetmeden...

biz bu aşamayı aştıkkk!
artık iyi ilişki vs yalnızlık arasında karar veriyoruz.
kötü bir ilişki sunacak olan bu ilişkiyi kendine sunabilir.

aşk kırıntısıyla doyanı tek başına aç kalmaya mahkum etmiyor muyduk en son?