müzik

budur

eskiler müzük der.

insan elinden çıkma uyumlu sesler bütünü olarak özetlenebilen aryalar bütünü.

müzik sade duygu işi değil, ayrıca düşünce işidir de.

kökeni antik yunanca' musike'dir ve yazılışı çoğu dilde benzerlik gösterir.

tdk güncel türkçe sözlük ise müziği birtakım duygu ve düşünceleri belli kurallar çerçevesinde uyumlu seslerle anlatma sanatı"  olarak tanımlamıştır.

fransız müzikolog otto karolyi ise müziği hem bir sanat hem de bir bilim olduğunu, duygusal olarak algılanışının yanı sıra akıl ile de kavranabileceğini olarak yorumlamıştır.

en eski uygarlıklardan beri yaşamın içinde olan, insanoğlunun asla vazgeçemediği bir güç ve yaşam biçimi olmuştur müzik.



1. nota kuyruğu
2. nota bacağı
3. nota yuvarlağı


mustafa kemal atatürk

müzik, canlıların sesler ve sessizliklerle kendilerini ifade etme sanatıdır. müziğin temel bileşenleri armoni, melodi ve ritimdir.

her ne kadar tanım her dönemde sabit kalsa da bileşenleri çağa ayak uydurarak farklı şekillerde açıklanmıştır.

bu üç bileşenin üçü de korkunç kurallara sahiptir. “hani içten gelen bir şeydi, ne kuralı yahu” diyenler olabilir. haklılar da. ama sanatın ya da tabiatın her noktasında var olan o simetri burada da mevcut. ister istemez içimizde var olan altın oranı arama hissi müziğe de yansımıştır. ama gelelim tüm bunların her döneme ya da çağa ayak uydurmasına.

örneğin sanat dönemlerinin başlangıç-bitiş ve karakterini belirleyen resim sanatı, çağdaş döneme geçiş yaptığında müzik de diğer tüm sanat dalları gibi geçiş yaptı. kuralların aksine atonal çalışmalar oldu. farklı melodiler ortaya çıktı. bildiğimiz klasik armoni zaman zaman yerle bir oldu. bazı çalışmalarda ölçü kavramı bitti, ölçüsüz müzikler yapıldı. mesela debussy empresyonist besteler yaptı. cümle, bölüm geçişleri netliğini yitirdi. hatta john cage 3 dakika 14 saniye piyanonun başına geçip hiçbir şey çalmadan konser verdi. salonun sesinin, sessizliğin ya da o anda neyi hissettiyse onun dinletisini icra etti. bu şekilde birçok örnek de mevcut.

ama müziğe dair değişmeyen tek şey müziğin tanımı oldu. yine birileri kendini ifade etmeye, derdini anlatmaya, mutluluğunu, huzurunu, korkusunu karşı tarafa hissettirmeye çalıştı.

"mûsikînin ritminde bir sır saklıdır,
eğer onu ifşa etseydim
dünya alt üst olurdu."
#şems

#müzik
nur yoldaş - sultanı yegah

çok iyi going berserk müziği. tam olarak karakter kafayı yiyip herkesi öldürürken arkada çalacak bir şey. böyle eserlerin artmasını görmek güzel. bunları dinleyip deneysel müzik hakkında fikir ediniyorum. trance seviyorum ben zaten. elektronik müziği depresif ve kafa s*kici şekilde kullanılmasını seviyorum.

dinleyen kişinin şey demesi hoşuma gidiyor "bu ne amk."

arkadan sürekli gürültü gelmeli. her bir saniye dolu dolu olmalı.

ben elektronik müzik yapmak istiyorum. uygulamaları öğrenmem lazım. bir de post rock var tabii.

sanat eseri yapmak istiyorum. bu yüzden her şeyi tamamen öğrenmeliyim. insanlar dinledikten sonra intiharı düşünecek kadar etkilenmeli. komm suser todd gibi işte. fiziksel olarak etkilemeli insanları müzik. saykodelik bir şeyler istiyorum. inişli çıkışlı. echoes ve mono gibi.

sevdiğim müzik türleri birbirinden çok farklı. mesela darksynth, dark orthodox chant, prog rock, post rock, japon synthpop, türk valsleri, tsk marşları, bach, trance...

notaların dili çoğu kez cümlelerden öte ve bazı parçalar öyle güzel ki, içinden bir ruh geçip gidiyor gibi hissettiriyor. hem alıp götürüyor hem de başka izleri kuytularına bırakıyor. tek tek ve binlerce. iyi ki müzik var.

kendimi öldürmeyişimin bir sebebi.
öbür sebeplerim;
-anime
-bilgisayar oyunları
-kadınlar
..
liste uzayıp gider.

bir büyü olduğuna yemin edebilirim.

kişisel düşüncem bu hayatı daha çekilir kılan bişey müzik.

kulaklığı takıyorsun
hop boyut değişti.

sinir&stres mi var üzerinde tak açıyorsun rahatlıyorsun
spordasın gaz mı lazım? tak açıp devam.

neyse güzel bi' şey baya
içkiyle de güzel gidiyor.

nimetlerdendir.

dinlemesi bir birim zevk veriyorsa yapması üç birim zevk veren. tek başına yapması üç birim zevk veriyorsa birkaç kişi birlikte yapması beş birim. bir parçayı baştan sona dinlerken güzel serotonin salgılıyoruz. tek başımıza baştan sona çalarken daha güzel, grup müziği yaparken üf.

sevmediğim bir kelime. belirli konularda çok kat’i ihtimamlarım bulunuyor. şarkı yerine eser, söz yerine güfte, müzik yerine beste veya kullanıldığı anlama göre mûsîkî denmesinden yanayım. bu denli latifâne lügatımız varken yeni kelimeler icat edilmesi lüzumsuz geliyor bana. dışarıdan sıkıcı veya kasıntı olarak görülen bir davranış olabilir bu sizler için fakat kendi değerlerimize biz sahip çıkmazsak kim çıkacak affedersiniz? batılılaşmaya bu denli meyilli oluşumuz canımı sıkıyor.

kendisine, sen olmasan ben ne yapardım! demek istediğim eskii dostum. can dostum.

"evrenin harmonisinden kaynaklanan frekansların bazı hassas ruhlar tarafından notalara dökülmesi " şeklindeki tanımı en klas tanımı bence.

olmasaydı yaşamımda büyük bir eksiklik olurdu, üzgünken, mutluyken ,sinirliyken , dinlenirken, her moda ve duruma uyum sağlayabilen büyülü bir şey.

kalabalığa ,gürültüye , kötü her şeye karşı antidepresan.
temizlik yaparken, ortalık toplarken mutfakta motivasyon kaynağı, vitamin.

at one stage in my life, ı'll hate music. ı'll hate because of the feeling that gives to my soul and lack of that feeling in my real life.