nietzsche'den alıntılar

"insan, aşılması gereken bir varlıktır"

ne çok gülmüşdür, içinde binlerce kötülük bulunan ama kendini iyi biri zanneden zayıflara.*

"yaşamak için bir neden'i olan insan her türlü nasıl'a katlanır."

çok seviyorum bu sözü.

bir insan üzülmek yerine akıllanmayı tercih ettiği zaman ondan korkun. çünkü söyleyecekleri can yakabilir. *

"zerdüşt uzun zaman uyudu. uyku içinde yalnız sabahı değil kuşluğu da geçirmişti. fakat sonunda uyandı. ormana ve sakinliğine hayretle baktı. sonra birden kara görmüş bir denizci gibi hızla doğruldu ve bir sevinç çığlığı kopardı çünkü yeni bir gerçeğe ermişti. kendi kendine şöyle dedi:
'gözümde bir ışık çaktı! ölülere ve istediğim yere taşıyabileceğim cenazelere değil, canlılara ve yoldaşlara ihtiyacım var benim. kendi arzularıyla ve benim istediğim yere kadar beni izleyen, canlı yoldaşlara muhtacım.
gözümde bir ışık çaktı: zerdüşt halka değil, havarilere seslenmeli. zerdüşt bir sürünün çobanı ve köpeği olmamalı.'
sürüden birçoklarını ayartmak! ben işte bunun için geldim. halk ve sürü, varsın bana kızsın. çobanlar zerdüşt'e haydut desin.
ben onlara çoban diyorum. onlar kendilerine iyiler ve adiller diyorlar. ben onlara çoban diyorum, ama onlar kendilerine hak dinin müminleri diyorlar.
şu iyilere ve adillere bakın. en çok kimden nefret ediyorlar? kendilerinin değer tablosunu kırandan, parçalayandan. fakat o, yaratıcıdır.
yaratıcı; yoldaşlar arar, ölüler aramaz. sürü ve müminler de aramaz. yaratıcı, yeni levhalar üstünde yeni değerler yaratacak ortaklar arar." - böyle buyurdu zerdüşt

"uçmayı öğretemediklerine çabuk düşmeyi öğret."

"ateş oldum, yanıp tutuştum kendi düşüncelerimden. niye bu katılık, bu güvensizlik ve bu nefret? sadece bir aptal sürekli taşlara ya da insanlara takılır"

“kendi yolunu bulan kişinin kimseye yol göstermesi gerekmez.”
— also sprach zarathustra (böyle buyurdu zerdüşt), 1883
“umut, en büyük kötülüktür, çünkü işkenceyi uzatır.”
— die geburt der tragödie (trajedinin doğuşu), 1872
nietzsche’nin sözleri genellikle güçlü, kışkırtıcı ve bireyci felsefesini yansıtır. özellikle geleneksel ahlak anlayışına meydan okuması ve insanın kendini aşması fikriyle tanınır.

iki temel sorunu vardı insanlığın:
adaletsizlik ve anlamsızlık
birine karşı hukuku buldu, diğerine karşı sanatı.
ama insanlar hukuka ulaşamadı ve sanat da insanlara.

güne özel..

sözlüğün çoğunluğunun saçmalamasini ve malca fikirlere, tepkilere sahip olmasını da açıklıyor.

böyle buyurdu zerdüşt

dünyanın en gereksiz adamı olan ve "ahlak sürü dürtüsüdür" hariç, bir de superinsan hariç elle tutulur fikri olmayan nietzsche'nin bir kitabı. 20 sayfa falan. burada, her konu hakkında aforizma çakmış. bu kitabı ben almadım, kesin ex'lerindir. her konuda konuşmuş. insan şu konuda da bir şey demeyeyim der. bu dememiş öyle. şımarık şımarık konuşmuş. "sordum tanrılara, neden erdemler sudan gelir boca gider? nedir özü mantığın hıı hıı?"
işte bu sorduğu anda yıldırım çakarım ben bunun kafasına. bir bu, bir buko..sevemedim. sığ bu adamlar. ileride anlarsınız. sallamış anca.