öğrenci yurdunda kalmanın insana kazandırdıkları

lisede ve üniversitenin ilk yılında yurtta kalmış biri olarak bana kattıkları:
-battaniyeyi üstüne çektikten sonra uyunan yerdeki ses, zaman, ışık vs fark etmeksizin uykuya dalabilmek hatta kafayı gömmeden uyuyamamak
-hijyen konusunda sınırların minimum seviyeye inmesi. yemekten her ne çıktıysa kenara alıp tüm tabağı bitirmek
-gerekli tuz, karabiber, ekşi takviyesi yapıldıktan sonra yenmeyecek yemek olmadığını öğrenmek
-yaratıcı olmak. az imkanla çok şey yapabilmek. pamuk, vazelin ve çay karıştırma çubuğuyla doğum günü pastasına mum, bim poşetinde mozaik pasta yapmak gibi
-severler eşiğinin arşa çıkması. insanları umursamamayı başarmak
-dedikodunun ne olduğunu görmek. alt katta bir dedikodu ortaya atıp üst kata kadar anlatıla anlatıla değişip bambaşka bir muhabbete dönen olayı yeni duyduğunu sanıp hiçbir şeyin farkına varmadan dinleyip tekrar alt kata dedikodu anlatmaya giden ayaklı gazetelerin aramızda olduğu gerçeğini kavramak
-ailenin kıymetini anlamak. onların varlığının en büyük desteğin olduğunu anlamak
-her arkadaşlığın hatta günü gelince evliliğin dahi çıkarlar uğruna yapıldığını fark etmek

bu liste böyle uzar gider. yurt insana çok şey katar kuşkusuz ama götürdüklerini yaşamayana anlatmak zor. her ne kadar son yurt maceramı sinir krizleri geçirerek kendimi sokağa atarak bitirmiş olsam da tebessümle hatırladığım günler yurt günlerim.

en güzeli çok güzel dostlar edinmiş olmam.
keşke o günlere dönebilsem... öyle bir şey gerçek olsa... 401,301,201,404 aşırı özlenildiiii

insanların yaşam tarzlarına saygı duymayı öğrenmek, zorunda kalmak. bi de su ısıtıcısında mantı yapmıştım.

farklı insanlar tanımak bence. her bölgeden her çeşit insanlarla birlikte kala kala değişik bir tecrübe kazanmış oluyorsun. üstelik herkesin bölümü farklı olduğu için farklı meslekleri edinecek insanları tanımak güzel oluyor.

tr de sinir sahibi. ölmezseniz başka şeyler de katıyor olabilir. ama asansörde düşüp ölebilirsiniz de.

sosyal ilişkiler

ince hastalık. *

her türlü insanla yaşamayı öğreniyorsun ve biraz fazla kalırsan kardeşten öte arkadaşlarında olabilir.

kendi ayaklarının üzerinde durmaya başlamak, güzel insanlar, iyi veya kötü anılar sayesinde elde edilen tecrübeler, bir nevî insan sarrafı olmak, insanlara olan tahammül seviyesinde artış gibi şeyler mesela.

horlayan biriyle uyuyabilme.

cileye dayaniklilik.

(bkz: sabır)

çok yakınız da desen kimseye güvenmeme gerekliliği

idrar yolu enfeksiyonu, hemcinsinden bir süre tiksinme, kilo kaybı, 300 kişiyle aynı çamaşır makinesini kullanmanın verdiği solunum yolu sıkıntıları, senden izinsiz ayakkabını giyen kız yüzünden bi süre uyuz şüphesi, bitlenmek. falaaaan filannn.

vallahi sabır. çetele tutmuştum ilk 2 ay hiç unutmam. hele oda arkadaşların da çekilmezse of of of. kendimi cezaevinde gibi, asker koğuşunda gibi hissediyorum ben, çoğu arkadaş gibi. atarsa 21 ayım var daha, 48ten çektik buralara kazasız belasız *