şu an okuduğun kitaptan bir alıntı bırak

anne suyu sıkılmış bir portakal gibidir de aynı zamanda. ah ah.

aşık kadınlar, elfriede jelinek.

"anlarlarsa" diyorsun. anlasınlar umurumda değil.
keşke anlayabilseler..

ümit yaşar oğuzcan

"sevgili seçmek, terapist seçmeye benzer," demişti.
"kendimize sormamız lazım: bana karşı dürüst davranacak biri mi, eleştiri dinleyecek, hata yaptığını kabul edebilecek ve imkânsız olan için söz vermeyecek biri mi?"

insan ne yaradır, ne değildir,
bunu hemen ilk sıyrıklarla öğrenemiyor.
belki de insanın nasıl yaralanabileceğini,
ne zaman kendini yara almış sayması gerektiğini, yaralandığında ne yapılabileceğini veya yapılamayacağını ben de o gecenin ardından öğrenmiş olabilirim.

ahmet cemal
dokunmak adlı öykü kitabından.

+katır bile senin yanında pamuk gibi kalır. başkası olsa şimdiye kadar çoktan gelmişti kapıya "medet cemal ağa" diye. sen dikenli tel gibi ısırıyorsun

- bizim bir şeye ihtiyacımız yok. olsa bile bunun için şu kapıya gelmem. bunu sakın unutma

+ aferin sana aferin. aferin. çoluğunu çocuğunu kıytırık bir çiftlik evine sıkıştırdın. bugün yarın mahsulün böceğe keserse ne yapacaksın merak ediyorum kiraya mı çıkacaksın ha? bide bana bak. şu konağa bak. sen sülalenin sahip olduğu her şeyi batırdın. ben kazandım. senin devrin geçti ihsan görmüyor musun

-evet benim devrim geçti devir parayla satın alınan şeylerle gurur duyanların devri oldu

+gurur duyarım tabi atadan dededen kalma değil bunlar bana

-doğru sen 10 yıldır kuytudan karanlıktan giderek yaptın bu serveti

+devir değişiyor ihsan. devir toprağın değil paranın devri. insanlar paranın geldiği yere bakmıyorlar. paranın kimde olduğuna bakıyorlar. para toprağı da insanı da satın alıyor. kör müsün sen

yedi derviş bir posta oturur,
iki hükümdar dünyaya sığmazmış.

''gölgelerin içindeyken, bireyciliğin yaşamdan hiç ama hiçbir şey beklememek anlamına gelen soyluluğuna erişsem.''

huzursuzluğun kitabı - fernando pessoa

"adalet denen şey bir ya­landan ibaretti. insanlar suç işledikleri için değil suç işlen­memesi gerektiği için cezalandırılıyordu."

oğullar ve rencide ruhlar ~ alper canıgüz

uzun zaman önce okuduğum bir kitaptan alıntı
'insan, ilgisine muhtaç olduğu bir varlığın ilgisizliğinde cehennemde değil midir'

until i feared i would lose it, i never loved to read. one does not love breathing.

bülbülü üldürmek - arper lee

(bkz: kinyas ve kayra)

kral kaybederse - gülseren budayıcıoğlu

“böyle az uyuyup çok çalışan, üç dakikada bir faaliyet değiştiren, zaaflarımızı öğrenip manipüle etmek için tasarlanmış sosyal medya siteleri tarafından takip edilip gözlemlenen, stres fazlalığından aşırı tetikte yaşayan, enerjinin sıçrayıp çakılmasına yol açan bir şekilde beslenen, her gün beyne zarar veren toksinlerle dolu bir kimyasal çorbası soluyan bir toplum olmaya devam ettiğimiz takdirde – ciddi dikkat sorunları yaşayan bir toplum olmaya da devam edeceğiz.”

çalınan dikkat
johann hari

black mirror dizisini bile sırf bu gerçekçi felaket senaryoları yüzünden izlememiştim. şiştim.

okuduğum kitabın önsözünden bir alıntı bırakmak isterim çünkü şuramda bir yere dokundu.

“hayatımdaki en büyük ukdelerden birisi, bana çocukken anlattıklarını nihayet anlayabildiğimi babamın hiçbir zaman bilemeyecek olmasıdır.
hala yaşıyor olsaydı, belki bu kitap o günlerde ona hoyratça yaşattığım kırgınlıkları bir nebze hafifletebilirdi.”

tasarımın ortaya koyduğu, anlamıdır.

avrupa, zekânın vatanı; asya gönlün. zekânın dili nesir, gönlün şiir.

[mağaradakiler / cemil meriç]

excerpt from bullshit jobs david graeber

evet, alıntılara çok önem veren insanlarla dalga geçmekteyim şu anda.

bırakamam çünkü çok tiktokvari.
kürt bir kadının azgın yazılarını okumaktayım.
yani nasıl anlatsam muazzam bir köylü dili ve edebiyatı ki ben okurken utandım öyle söyleyeyim.
kısacası bunu hangi beyefendiye yazdıysa allah yardımcısı olsun bu karı azmış.
çok fena yani.

"sana kızmıyorum. sen bu kadarsın. bilmeliydim."

jurnal-cemil meriç