tanrıya bir şey söyle

elhamdülillahi rabbil alemin.

var mısın yok musun?

hani yoktun?

bununla ilgili söylenebilecek en güzel şeyi the devil's advocate filmindeki şu sekanstaki al pacino şu tiratında söylemiştir.

o elmayı ben yemedim.

tanrı, oralarda bir yerlerdeysen müteşekkirim.

benim için suçu üzerine yıkacak başka şeyler ve hakkında söylenebileceğim, benden kaynaklı olmayan onlarca kusurlu unsuru yarattığı için takdir ediyorum seni. bir yerlerde bir sorun varsa, bu benim dışımda herhangi bir şeyden kaynaklanabiliyor böylece. çünkü ben her ne kadar, her şekilde, -her nedense kimseyi inandıramasam da- en iyisini yapma gayesi güden biri olarak, bir de bakıyorum ki ne göreyim? karşımda bütün heybetiyle antik dönem imparatorluklarının surları gibi dikilen engeller! hadi ama, oysa ben heeeer şeyi denemiştim*. şu şöyle olmasa böyle olabilir, o öyle olmasa öteki şekilde sonlanabilirdi...

her şeyin aleyhime olduğu boktan şartlar altında, kurallarından bile bihaber olduğum bu müsabakayı nasıl kazanabilirim kiii. teşekkürler tanrı, bana kaybedeceğini anladığı mahalle maçında, en ufak temasta yere kapaklanan ağlak bir çocuk gibi mızmızlanma hakkı tanıdığın için çok teşekkürler. sana bir sır vereyim o halde, her şey birbirini besleyen optimal düzeyinde bile olsaydı, ben yine kaybederdim. ama bu haliyle, ihale sana kalıyor.

dostanece öpüyorum, sonsuz sayıdaki yanaklarından.

sövgülerle, spy.

rabb'im! kur'an ile birlikte muhteşem bir iktisat ve hukuk sistemi göndermişsin. bu sistem ile doğayı ve insanlığı koruma altına almışsın. yeryüzündeki fitne ve şerre bakınca kitabın bir rahmet olduğunu anlıyorum ve sana hamdediyorum.

beni bu sistem için yaşayanlardan ve ölenlerden eyle.

eşşek gibi yiye yiye çatlayanlardan eyleme.

amin.

sorun şu ki tanrım gömleğim önden yırtıldı. ve ben masumiyetimi ispat edemiyorum.

amin

tüm bunlara nasıl kayıtsız kalabildin?
adaleti ertelemen yokluğuna bir kanıt bence, bunu (eğer gerçek isen) benden daha iyi biliyorsun.
neden hep güçlüden yana oldun? o kadar masum çocuğun ölmesine neden izin verdin?
sana yalvaran milyonlarca insanın neredeyse hiçbirine kulak asmadın. bu büyük bir utanç kaynağı değil mi?

(bkz: görüldü atıp dönmeyen tanrı)

en cesur lafları bergen söylemiştir, bergen.. yemişim tiradını;

al beni yanına.

allah'ım, beni neden böyle hem minik hem geveze yarattın? tutamıyorum da çenemi. azcık çenemi kısa tutsaydın da şöyle hanım hanımcık olsaydım ya. hayır kafam da durmuyor fır fır... ondan çenem var, kabul de ediyorum ama yani... azıcık boyutum büyük tutulup çenem kısa olabilirdi bence. sen yarattın diye de karşı gelemiyorum. neden yani? sebebini merak ediyorum sadece.

ne olduğunu bile anlayamayan bebekler tecavüze uğruyor, dilsiz kul denilen hayvanlara işkence ediliyor; herşeyi gören gözlerin şuan başka bir yere mi bakıyor, daha önemli ne işin olabilir. aman insanlar eskaza bana değil de güneşe tapmasınlar diye kıblenin doğruluğuyla mı meşgulsün yoksa kendi yarattığın şeytanla rekabet halinde misin napıyorsun? oturdunuz kim haklı çıkacak diye bizi mi izliyorsunuz. bunca acıya göz yumma sebebin sırf egonu tatmin etmek için müdahale etmeyip haklı çıkmanı beklemen mı?

çık karşıma da karşılıklı konuşalım ya bu böyle olmuyor kendime muhatap bulamıyorum. kendi kendime konuşmak istemiyorum.

birbirimiz için yok hükmündeyiz biliyorsun.. böyle de sürsün istersen.. ha ne dersin..?

bana çok fantastik bir hayat yaşatıyorsun. ben yirmi yedime doğru giderken sen bana elli yıllık senaryo yaşattın. beni sokmadığın ortam, mecra, toplantı masası bırakmadın. bu işi nereye bağlayacağını çok merak ediyorum.