türk dizilerinin temel sorunu

aile yapısını bozucu, ahlaka haykırı olması, gerçek halkın hayatından uzak, yaşanılan hayatla bir bağı olmayan lüks hayatlarla bir yaşam biçimi çizmeleridir.

insanlara hiç bir faydası olmayan gerçeklikten uzak bu diziler gençlere de zarar vermektedir.

uzun olmaları bence. yani dizi gereğinden fazla uzayınca saçma sapan senaryolar, olaylar dahil oluyor diziye. ıstisnaları da var tabi.

son zamanlarda türk dizilerine biraz fazla bakıyorum. çünkü yapılacak daha iyi bir şey yok ve dikkatimi çeken bir kısım var o da şu; zengin adam* eşini daha genç ve güzel bir kadınla aldatıyor sürekli ama eşini de seviyor, ondan da ayrılmak istemiyor falan.

yani kadınları güçsüz gösterme gibi yanlış bir algı yarattıkları gibi bir de normal şeylermiş gibi yansıtıyorlar hep. böyle şeyler de sadece türk dizilerinde olur zaten.

yersiz uzun olmaları.

aşk ve bakışma sahneleri, dramatik olmaya çalışmak, psikolojik sorunlu karakterler, zengin ve çapkın ceo - fakir ama gururlu kız... lütfen yapmayın yaa. yeter, zaten 2,5 yıldır televizyonun yüzüne bile bakmıyorum ama istiyorum ki güzel bir dizi çekilsin oturup ailecek izleyelim. gülelim/ağlayalım. bu kadar zor olamaz bu.

aileleri yanlış yönlendirme yapması

%90 ının baştan aşağı paçozluk ve kalitesizlik akıyor olması.
tamam binlerce +++++ insan buradan geçiniyor ama paçozluğun mazereti de bu olamaz.

haddinden fazla uzun ve yapay olmaları.

çok uzun ve çok bakışmalı.

sorunu yoktur. tam "böyle başa böyle tarak ..." diye giden sözümüz var ya, o sözün hakkını veren dizilerdir.
halk bu, malzeme bu, diziler de ona göre...

kalitesiz olmasıdır.
tecavüz sahneleriyle, kadına şiddetle, vurdulu kırdılı sahleriyle, vıcık vıcık aşk ilişkileriyle izleyicinin dikkatini çekmeye çalışıyorlar. böyle yapımlarla reyting kovalıyorlar. işin ilginç kısmıda insanlar böyle dizileri oturup izliyor.
yapımcılar azıcık yabancı dizi izlesin, yabancıları örnek alsın, kaliteli dizi nasıl olurmuş görsün.

varolmasıdır

aynı kurguyu defalarca işlemeleri başka konu yokmuş gibi aşk zengin kız fakir oğlan yada tam tersi iş sahibi zengin yakışıklı bir çocukla,mahalle kenarında yaşayan kızın hazin hikayesini anlatmaları.
bakışma sahneleri ve zaman geçsin diye arka fona koyulan gereksiz müzikler. sürekli aile ve aşk adı altında geçen sahne diyologları çok fazla mekanda çekilmez ya bir ev yada bir sokakta yer veriliyor ki bence bu çok sıkıcı. ağlama sahneleri yaygın iken gülme olayına fazla yer verilmemesi.liste uzar da gider.

türk'lerin dizi çekmesi.

en temel sorun klişeler elbet. mevzubahis dandik türk dizileri ise, malzeme bulma konusunda sorun yaşamayacaklardır. zira sahip oldukları sonsuz potansiyel ile izleyiciye sunulan yapımların büyük bir kısımı bu konuda dünyadaki benzerlerine fark atabilecek seviyededir.

gelelim güzide yapımcılarımızın bu dizileri hazırlamadan önce sahip olması gereken malzemelere;

kesinlikle en bilindik temalar seçilmelidir. mümkünse zengin kız fakir oğlan aşkı, zengin patronuna aşık kız, yahut aşiret hikayeleri ve her önüne gelen kadına aşık mafya bozuntusu sığır abiler gibi. orijinal fikirler bulmak gibi bir kaygı ile yola çıkmışlarsa eğer baştan kaybederler.

konuyu kavrayıp karakterleri tanımakta zorlamayacak, 4-8 yaş arası izleyicinin bile kolaylıkla anlayabileceği zeka pırıltısı taşımayan senaryolar yazılmalıdır. azıcık entrika, uyduruk espriler ve bolca gözyaşı da eklendi mi tamamdır! kitap okuma alışkanlığı yerlerde sürünen, izlediği filmlerde bol diyalog oldu mu sıkılan, hareketsiz, durağan planlar gördü mü midesine kramplar giren insanımız yorulmamalıdır bu kıytırık dizileri izlerken. mümkünse hazıra konulmalı, türk edebiyatının seçkin eserleri alabildiğince sömürülmelidir. bu eserleri bir şekilde günümüze adapte etmeli ve iyice yozlaştırmalı, konuyu lastik gibi çeke çeke uzatmanın bir yolu bulunmalıdır.

yakışıklı kontenjanında kaşlarını çatıp göz süzmekten başka bir marifeti olmayan, zorlama entel görünümüyle bildiğin donuna etmişçesine kabız bakışlı manken eskisi yahut kıro türkücü/şakıyıcılar, yavuklusu rolünde ise meme ve popo silahıyla öne çıkacak, estetikli suratındaki her daim aynı mal ifadeyi koruyabilmekle oyunculuk sergilediğini düşünen, mankenden bozma, acaba külodumda idrar lekesi mi var endişesi ile her duyguyu verebileceğine inanmış kezo hatun kişi seçilmelidir. izleyicinin iyi oyunculuk beklemesi gibi bir lüksü kesinlikle olmamalıdır. nerede popüler bir sima var ise eğer hangi sektörde yer alırsa alsın türk dizileri için posası çıkarılana kadar kullanılmalıdır.

teknik anlamda da vasatın altında olmaya çalışılmalıdır. prodüksiyon masraflarını alabildiğine kısıp kâr marjını olabildiğince yüksek tutmak elzemdir. unutmalıdır ki öncelikli hedef çok para kazanmaktır. son aşamada sesli çekim de yapılmamışsa dublajları profesyonel kişiler seslendirip oyuncuların burası leş kokuyor ya tepkisinden hallice komik sıfatlarına hiç yakıştıramamışlarsa izlenme rekorları kırması için tüm şartlar hazır sayılır.

vasatlıkta sınırlıları zorlayan bu yapımlara dair aklıma gelenler şimdilik bu kadar, yeterli olmuştur sanırım...

50 yıllık türk tv yayıncılığında izleyicisine hak ettiği değeri veren kaliteli işler de olmuştur elbet. bu saydığımız kıstaslarla hareket etmeyen o unutulmaz dizilerden bazıları için;

(bkz: şahsiyet)

(bkz: sıdıka)

(bkz: yeditepe istanbul)

(bkz: süper baba)

(bkz: esir şehrin insanları)

(bkz: bıçak sırtı)

(bkz: kavanozdaki adam)

(bkz: gülşen abi)

(bkz: leyla ile mecnun)

(bkz: ezel)

(bkz: karadayı)

(bkz: suskunlar)

(bkz: behzat ç.)

(bkz: kardeş payı)

(bkz: işler güçler)

(bkz: gibi)

temel. sorunları sorunun içinde cevap olarak var.

klişe konular olması diziye ayrılan finansman miktarı ve teknoloji den yararlanma olanağı az oluşu

çok uzun olmaları ve zerre yaratıcılık barındırmayan leş senaryoları.

reklam almak uğruna en fazla 1 saat olacak diziyi 2 saate yaymak.
saçma senaryolar
başarısız oyunculuklar
mantık hataları

dizilerin herhangi bir sorunu yok. senin için değil yurtdışı için yapılıyor bu diziler.