türkiye'de tartışma kültürü

benim dayım noktasına geldiği zaman s*çtık kaç.

iki kedi düşünün, aynı anda çığlık çığlığa bağıran ve aynı anda derdini anlatmaya çalışırken haklı olmak için çabalayan...

iki farklı fikrin normal bir tartışmasında ortaya üçüncü fikir çıkabilir. ki bu fikir geliştirilmiş fikir özelliği taşır. ama ne yazık toplumumuzda bu durum bir fikrin diğerini yenmesine yönelik bir gerilim oluşturur. ve ortaya asla bir üst fikir çıkmaz. bu da aslında bastırılmış kişiliklerle ve özgürlüklerle alakalıdır. garip bir hırçınlık vardır ortada.

''eğer bir memlekette erbabı namus, laakal eşşira kadar sabur olmazsa, o memleket behemahal batar.”
ismet paşa.

türkiye' de tartışma kültürü.
güldürmeyin!!!
(gülmek için format gereği smile kullanmamam konusunda değerli moderatörümüzden uyarı aldığım ıçin kullanmıyorum)
her neyse:
konu neydi!
evet hatırladım! ' tartışma ķültürü'
yani biz de olmayanı!
bizde böyle bir kültür daha doğrusu dinleme veya 'karşımda ki ne diyor' diye anlama gayreti olmadığı için:
kuru gürültüden başka bir şey değil.
yani anlayacağınız:
pata küte pata küte.
güm güm güm!

öncelikle tartışmak fiilinin imajı bile negatiftir ne yazıkki.
örneğin, bir savunma olarak “yoo tartışmıyoruz” cümlesini pek duyarız yersizce

söz konusu olayı çözmek üzerine değil, haklılığını bir şekilde kanıtlamak üzerine yapılır.

eğitim formatımızın analitik düşünce ve tartışmada argüman kullanma eksikliğinden gelir.

karşıdakini ikna etmezsek öleceğiz motivasyonuyla tartışmaya başladıkları için oluşmayan kültür.

tartışma kültüründen çok daha elzem ve oluşmasını destekleyecek, öğrenmemiz gereken şeyler var:
(bkz: dinlemek)
asla kimse birbirini dinlemiyor ki mantıklı argümanlar sunabilsin, tartışma ortamı yaratılabilsin. yalnızca aklından geçenleri aktarma, kabul ettirme derdinde olunca tartışma değil dayatma oluyor daha çok.

insanların dini inançları, siyasi görüşlerine üzerine kuruludur. maalesef.

türkiye' de tartışma kültürü, karşıt görüşe saygı kavramları yoktur. onun yerine bariz örnekleriyle geniş ve kötü bir küfür kültürü, bağırıp çağırmayla haklı çıkmaya çalışma davranışı vardır.

insanı canından bezdiren şey.

her ne kadar tartışma kelimesinin anlamlarından biri, türk dil kurumu'na göre "karşılıklı ağır sözler söyleyerek yapılan çekişme" olsa da, tartışma kültürü derken bahsettiğimiz şey bu değil ama buymuş gibi anlaşılıyor bazı insanlar tarafından.

hemen hemen herkes biliyor bu yazacaklarımı ama yine de özetleyeyim aklımdakileri;

- öncelikle, bu fikre katılmayanların varlığını bilsem de söyleyeyim; tanımadığınız insanlarla senli benli başlamamalısınız lafa. karşınızdaki kişi kendisine "sen" denilmesini ister ve bunun sinyalini verirse o zaman tamam ama bu sinyali almadan bunu yapmayın. bu size göre önemsiz bir detay ya da samimiyet göstergesi olabilir ama birçok insana göre bir saygısızlık belirtisidir. mesela iş yerinde patronunuzla, okulda hocalarınızla nasıl senli benli konuşmuyorsanız, başka ortamlarda da -karşınızdaki insanla aranızda bir samimiyet yoksa- bunu yapmasanız iyi olur.

- tartışmaktan kasıt genellikle kavga değil, fikir alışverişidir. sakin sakin konuşun/ yazın.

- "anlamıyorsun" demeyin. kimseyi zekâ bakımından kendinizden düşük seviyede sanmayın. "anlatamıyorum" deyin çünkü belki de gerçekten doğru ifadeleri seçemiyorsunuzdur ve karşınızdakinin ne anlatmaya çalıştığınızı anlamaması sizin hatanızdır.

- karşınızdakinin görüşlerini değiştirmeye değil, farklı açıdan düşünmesini sağlamaya çalışın. belki de görüşlerini değiştirmesi gereken kişi sizsinizdir.

- "bitse de sıra bana gelse, bir an önce cevap versem..." diye beklemek yerine karşınızdakinin ne dediğini doğru dürüst dinleyin ve anlamaya çalışın. bu bir yarış değil.

- eksik ya da yanlış biliyor olabileceğinizi kabullenin. yeterli bilginiz yoksa mesnetsiz iddialarda bulunmayın, fikrinizde ısrarcı olmayın. en azından söylenenleri 1'den fazla kaynaktan araştırın. hep kendi kafanıza uyan kaynakları okumayın. karşıt görüşlü kaynakları da okuyun ki insanların neden öyle düşündüğünü/sandığını anlama şansınız olsun.

- bilginizin, fikrinizin yetmediği yerde küfre sarılmayın. "seninle daha fazla tartışmak istemiyorum." demeyi tercih edin.

- insanlar için kutsal ya da değerli olan konularda onların görüşlerine saldırmayın, hakaret etmeyin. kendinize yapılmasını istemeyeceğiniz hiçbir hareketi başkasına yapmayın. düzgün bir üslupla anlatmadığınız şeyleri kimse dinlemek istemeyecektir. haklı bile olsanız...

- dünyada 8 milyar kafa varsa 8 milyar da görüş var. kimse kimseyle her konuda bire bir aynı şekilde düşünmez. tartıştığınız konu dışındaki birçok konuda, karşınızdaki kişiyle hemfikir olma ihtimaliniz var. bu nedenle tartışma sonrasında, sırf fikirleriniz farklı diye insanlara düşmanca hisler beslemeyin.

(bkz: sen abdülhamit'i savundun)

bir ingiliz parlamentosundaki gibi değildir.

birbirini dinleme becerisi gelişmeden artma ihtimali olmayan kültür.

yalnızca kazanmaya yönelik yaptığımız bir eylem. karşıdakiler hep cahil sen hep en bilgilisincilik oyunu. bir de yorulmuyoruz, hep maximum güç.

a: x böyle yapıyor.
b: y de böyle yapmamış mıydı?
a: x daha çok yaptı ama.
b: y nin yaptıkları x in yaptıklarından aşağı kalmaz.
a: ne diyorsun lan sen x i mi savunuyorsun gelmiş buraya.
b: kes lan y ci seni.
a
b
a
b
.
.
.

sanıldığının aksine o kadar da kötü değildir. evet zamanın da meclis de adam da vurulmuştur, darbeler falanda olmustur bu ülkede. avrupadan geride olabiliriz bu konuda ama çoğu ülkeden de daha iyi durumdayızdır.

sen kimsin lan şeklinde başlayıp asıl sen kimsin lan şeklinde devam eden bir kültür var asırlardır değişmeyen.

olmayan kültürdür. zira farklılıklara tahammülümüz dinozorlara tahammülümüzden farksızdır. farklılık görünce korkan ve anında öldürmeye çalışan bir kültür nasıl tartışabilir ki?

fanatizmin her alana yayılmasından dolayı türkiye'de pek fazla gelişememiş bir kültürdür. geliştiği ortamlarda çağ atlatabilecek bir kültür olduğuna inanıyorum.