türkiye'de tartışma kültürü

böyle bir kültür o kadar yoktur ki, dilimizden bile belli oluyor.
x’le biraz tartıştım desem herkes kavga ettiğimizi düşünür.

karşınızdakiyle kaliteli bir tartışma yaşayabilmeniz için önce dinlemesini bilen bir kişiyle muhattap olmanız gerekli. ülkemizdeki insanların karşısındaki insanı dinleyen değil ,sadece konuşma sırasının kendisine geçmesini bekleyen insanlar olmasından mütevellit maalesef değil tartışma kültürünün olması , fikir alışverişi dahi zor bir durumdur.

karşıt görüşün anasına sövmekle tartışma biter

normalde fikir münakaşası olan olayın beden itiş kakışı ile sonlanmasıdır. her türlü kavgayla sonuçlanan durumdur. saygı kültürüyle doğrudan bir bağlantısı vardır. ne kadar saygılı insan o kadar seviyeli tartışma demektir.

bir tane vine geldi aklıma aykut elmas ın
meal diyor efendim meaalll diye bağırdığı.
yok öyle bir kültür türkiye herkes fazla biliyor fazla duyarlı fazla insan ve fazla karakterli ülkedeki o kadar sıkıntılar da hep dışardan geliyor amerikanın oyunu olarak.

türkiye'de tartışma kültürü hiç yoktur. insanlar genellikle bir konuda tartışırken "acaba karşıdaki kişi doğru söylüyor olabilir mi?" "acaba ben yanılıyor olabilir miyim?" diye düşünmezler. herkes karşıdaki kişi konuşurken sıra kendisine geçtiğinde kuracağı cümleleri düşünüyor.

ayrıca ses tonu yükselir, ortam gerilir. fanatizm de maalesef çok yaygındır türkiye'de.

yoktur. tartışma diye başlayıp kavga ile devam eder sonra da taraflardan haklı olan "tamam sen haklısın" diyerek pes eder.

türkiye'de tartışmalar çoğu zaman karşılıklı fikir tartışmasından ziyade ad hominem üzerinden yürümektedir. örnek veriyorum sizin sunduğunuz a fikrine karşı b fikrini savunmak yerine sizin tipinizi, geçmişte yaptıklarınızı veya daha da alakasız şeyleri gündeme getirerek tartışmayı amacından saptırmaya çalışırlar. çoğu zaman iki taraf da bunu yapar. yani ortada bir fikir tartışması değil alakasız şeyler vardır. ayrıca tartışmalarda kullandığımız üslup da sıkıntılıdır. çoğu zaman karşıdakini eziklemeyi ve hor görmeyi amaçlayarak tartışırız. bu da sağlıklı bir sonuç doğurmaz maalesef.

- kimsin lan sen?
+ asıl sen kimsin oğlum?
- sen kimsin ki bana kimsin diyorsun lan?
+ asıl sen kimsin ki bana...

buyurun efendim, iyi seyirler.

bir noktadan sonra tanınmaz hale geldiğiniz kültürümsü.
o nokta :
-sen kimsin?
+asıl sen kimsin?

olmayan bir şeyi nasıl tanımlayabilirim ki..

kambersiz düğün olmuyorsa, küfürsüz de tartışma olmaz anlayışının benimsendiği tartışma biçimidir.

eskiden savaş ay'la (bkz: a takımı), ali kırca'yla (bkz: siyaset meydanı) vardı. insanlar tartışır birbirini dinlerdi. şimdi monologlar var, siyasetçiler beğenmedikleri soruları duymamazlıktan gelip başka soru var mı diyebildikleri bir ortamda at koşturuyorlar.

açık ve net ad hominem dir.

iki tarafında daima haklı olduğunu iddia etmesi, uzun süren tartışmalar neticesinde gene iki tarafında haklılığını ispat ettiğini düşündüğü ancak bir neticeye varılmamış olan hadise.

olmayan kültürdür.

- başlarım böyle işe yaa
+ n'oldu lan
- yaa daha n'olsun bi başlık var sürekli karşıma çıkıyor, sinir oldum
+ hangi başlık ya
- ya yok mu şu türkiye'de tartışma kültürü başlığı, kim açtıysa artık
+ haa şu başlık, benim de her gün karşıma çıkıyor. n'olmuş ki o başlığa
- abi gıcık oldum her gün her gün karşıma çıkıyor, bu yazarlar da ne buluyorsa o başlıkta
+ sen de... ne var işte insanlar fikirlerini paylaşıyorlar
- paylaşmasınlar abi, hem sıkılmıyorlar mı aynı başlığı her gün hortlatmaktan
+ olum hasta mısın lan? salak salak konuşma! sen de her gördüğünde o başlığa yazmak istemiyor musun, hatta çok daha fazlasını istiyorsun hadi itiraf et
- şimdi orasını karıştırma
+ ne demek karıştırma, sen de işine gelmeyince orasını karıştırma diyorsun, olacak şey değil
- sen de başımıza rasyonel kesildin iyice, bi yürü git!
+ ne demek lan yürü git, aklını başına topla!
- ya sanki sen her zaman mantığınla hareket ediyormuşsun gibi, bi de kalkmış bana akıllı ol diyorsun. kabahat senle paylaşanda zaten
+ sen böyle değildin
- böyleydim tabi, her zaman da böyleydim, bir türlü kabullenemedin zaten. sen beni ne zannediyorsun ya
+ bu konuyu sonra konuşalım dostum olur mu?
- işine gelmedi mi yoksa!

bizimkiler hakaret etmeden tartışamadılar gördüğünüz gibi.

tdk'ya göre tartışmanın birinci anlamı karşıt düşüncelerin karşılıklı savunulması.
ikinci anlamı ise karşılıklı ağır sözlerle yapılan ağız dalaşı, münakaşa.

aslında kelimenin ikinci anlamıyla tam bir tartışma ülkesiyiz. fikirlerin savunulması ise çok gerilerde kaldı. hayal meyal bir şeyler hatırlıyor gibiyim.

bana sorarsanız tartışma kelimesi hepten kullanımdan kalkmalı.

kelime kökü tartmak.
siz bir fikri başka bir fikre karşı savunacaksanız, her iki fikri de iyi tartmalısınız. ağırlıklarını iyi hissetmelisiniz.
yani söz konusu fikirlere nüfuz etmeniz gerekir. aksi halde tartı yanlış şeyler gösterir.
diyelim nüfuz ettiniz ve gerçekten anladınız her iki fikri de ve diyelim ki çok iyi bir tartışma geçti ve haklı çıktınız.
tatmin oldunuz mu? evet. karşıt fikre galebe çalmış oldunuz. insansınız sonuçta haklı bir gurur yaşadınız falan.
ama ne değişti? koca bir hiç.
tüm türkiye artık sizin gibi mi düşünüyor? yoo. herkes kendi dalgasında, her zamanki gibi.

bu tartışmak dediğimiz şey tam manasıyla yapılmak istendiğinde zaten tarafgirlik hissi doğal olarak azalır.
çünkü bir fikre nüfuz edebilmeniz için bir kere önyargılarınızdan kurtulmanız, o fikir ve mensuplarıyla empati kurmanız falan lazım.
tanrısal bir bakış açısıyla yaklaşmanız lazım yani. yoksa başka türlü tartabileceğinizi zannetmiyorsunuz herhalde değil mi?

halbuki ne kadar da emindiniz tartışırken, hakikatin yılmaz bir savunucusuydunuz. ama hiç şüphe etmediniz kendinizden.

ihtiyacımız olan şey tartışmak değil, asırlardır tartışıyoruz bi halta yaramadı.
o yüzden allah belasını versin bu kelimenin.

bize başka bir şey lazım; ele almak gibi, fikir paylaşmak gibi saygı duymak gibi.

sadece belli seviyedeki insanlar arasında olan kültür. bunun böyle olması toplumun genel kültürsüzlüğü ile de doğru orantılıdır. misal
felsefe kitabı okuyana, hayırdır filozof mu olacaksın.
tarih kitabı okuyana, başımıza tarihçi mi kesileceksin.
şiir okuyana, aşık mı oldun sen diyen
roman okuyana, boş beleş işler diyen bir kültürden söz ediyoruz.

dayı amca katmadan olmayan tartışma biçimidir.