yalnız yaşamak

bazen çok sıkılıyorum bazen de iyi ki yalnız yaşıyorum diyorum. insan ses istiyor bazen, bazen derin sessizlikler. yalnız yaşamak insana bunların ikisini de veriyor aslında. çağır evine sevdiğin insanları muhabbet et, gül, iç, ye. çağırabileceğin birileri yoksa da aç keyif alacağın müzik veya film al sana evde ses. sessizlik istediğinde hiçbir sorunun yoktur ortamı yaratmakta. istediğin gibi çekil kendi içine. kimse seni bölmez.

yapmaktan en keyif aldigim eylemlerden biri. cok guzeldir, kimse size karismaz, size ne yapacaginizi ne zaman yapacaginizi soyleyen birileri olmaz etrafta. gece yemek yemek veya aksama kadar uyumak gibi tum eylemleri ozgurce yapabilmenin verdigi tat bambaskadir.

..

opsiyonel olmalı. yalnızlıktan kafayı yiyecek gibi olduğunda insanlara karışabilmeli, birkaç gün sonra sıkılınca yuvana dönebilmelisin.

çok isterdim. kalabalıklar içinde yalnız olmaktansa kendi yalnızlığımla baş başa kalmayı yeğlerim. hem insanlar yaralamadı mı beni? kendim kendime yeterim ben ama bu insanların bana çektirdiklerinden bıktım artık. az olayım ama öz olayım. kötülükler uzak olsun.

birlikte yaşanılan insanlar yorunca kurulan hayaldir. bir evi sırf ses olsun diye bir vasıfsızla paylaşmaktansa yalnız yaşamak iyidir. yalnızlık yormuyor en azından.

artık çok sıkıcı bir durum haline geldi. son zamanlarda fazla sayıda ölüm kalım olaylarına da şahit olunca yalnız başıma evde ölsem kaç güne bulunurum acaba diye düşündürdü bile. ama tabi bu çok uç bir düşünce kabul ediyorum.

ilk zamanlar oh ne güzel kafam rahat ben rahat modundaydım, zamanla konuşacak insan arar oldum sağımda solumda, sonra yalnızlığın güzelliği ağır bastı ama artık yalnız kalmaya ve böyle yaşamaya devam edemeyeceğimi anladım kabullendim de.

yeniden aynı evi, hayatımı paylaşacağım birini kabullenebilecek miyim diye cesaretimi sorguluyorum.

hiç iyi değil insanın normal olan psikolojisi de bozuluyor.

huzurrrr tavsiye ederim.

sapasağlamsa tercihtir.
engelliyse mecburiyet.

ekşide görmüştüm bunu.

yalnız yaşamak bazen lütuf bazen lanettir arkadaşlar.

ilk zamanlar standart, güzel gelir. aradan zaman geçer iyi sıkıntı yok gidiyoruz hâlâ, lakin biraz daha zaman geçer hayatin tek duzeligi ve üstüne eve gelip bulaşık makinesinin sana sen ona bakmasından kaynaklı huzursuzlanma başlar. işten çıkarsın eve gelirsin kalkar here we go again dersin gidersin eve gelirsin ne bir selam veren ne bir yemeğini paylaşacağın birini bulamazsın.
ve öyle bir bataklık halini alır ki zamanla lan ben hep bir başıma mı kalacağım korkusu sarar. sonra evlilik hayatı paylaşmak düşüncesi ise eskisinden daha cezbedici gelir daha farklı gelir. sadece fiziksel ihtiyaclardan ibaret olmadığın gerçeği yüzüne çarpmıştır çünkü.

dün gece aniden burnumda akıntıyla uyandım. normal burun akıntısı olduğunu düşünüp üşengeçlikten sadece burnumu çekiyordum. ağzıma kan tadı gelince birden sıçradım. yastığımda da az da olsa kan vardı. oldukça rahatsız eden bir durumdu. annemleri uyandırdım. buz ve peçete getirdi. en azından korkum ve telaşım gitmişti. sonrasında da kanama durdu zaten. demem o ki arkadaşlar ben o an evde tek olsaydım ya ambulans çağırır ya da heyecan ve stresten kafayı yerdim. yalnızlık bana göre değil.

en iyisi bence orhan veli ‘nin sözleri ile tarif edilendir;

bilmezler yalniz yaşamayanlar,
nasil korku verir sessizlik insana;
ınsan nasil konuşur kendisiyle;
nasil koşar aynalara,
bir cana hasret,
bilmezler.

bir yandan keyiflidir bir yandan acıdır yalnız yaşamak. hele boşanmış veya arifesinde olan kız babası iseniz tv seyrederken, etrafta dolanırken küçük kız çocuklarını babalarının elinden tutmuş gidiyor gördüğünüzde boğazınız düğümlenir..

o can kızınızdır, oğlunuzdur. bir yandan dürter şeytan ‘salla gitsin bak keyfine’ bir yandan yavruların sesleri kulağınızda ‘babacım ne zaman geleceksin’ sözleri içinde yanlız evinizin yanlız koltuğunda erkekliğin yanlız gururunda yanlızlık özgürlüğünde kimse görmezken süzülür gözünüzden yaşlar..

nasıl desem bilemiyorum ama sessizlik iyi galiba. zaten kiminle bir ilişki başlatmaya çalışsam olmuyor en iyisi bu sanırım. kendi kendime; sen en iyisi s*ttır et bu aile olma işini diye teskin ediyorum.

haa bu arada tek başıma evde ölürsem cesedimi 10 yıl sonra da bulsalar umurumda değil. hatta umarım fazlasıyla kokuturum ortalığı. maskeyle girmek zorunda kalsınlar p*c kutuları.

belki tarifte zorlanacağım ama benim yalnızlık tercihim ortak avluya bakan odalarda bütün ailemle yahut sevdiklerimle yaşamaktır. yapayalnızlık valla çekilir şey değil. güzel bir avlun olacak ailecek yemek yiyip çay kahve içip sonra herkes yerine çekilecek. istemediğin anlarda avluya çıkmama lüksün olacak. yalnızlığın hiçbir avantajı yok.

avantajlarını buraya yazsak ekrana sığmaz. her şeyden evvel özgürsün. yalnızlık iyidir, yalnızlık erdemdir, yalnızlık mistiktir. bütün boş zamanın sana aittir. o zamanın değerini bilirsen senden iyisi olmaz.

dezavantajı ise bir elin parmaklarını geçmez. en kötü ölürsün, cesedini uzun süre kimse bulamaz. o da önemli bir mevzu değil zaten. ölmüşsün zaten.

masrafların çok yüksek olması ve hastalandığında bakacak kimsenin olmaması açısından dezavantajları mevcut olmakla birlikte; istediğin şekilde yaşayabilmek açısından oldukça avantajlı bir durum yalnız yaşamak. hele ki yakın çevrenizde samimi olduğunuz arkadaşlarınız var ise çok daha güzel. kendi ekonomik bağımsızlığını sağlamış kişinin yaşam zorluğunu deneyimlemesi, kendi ayakları üzerinde durabilmeyi öğretmesi açısından da oldukça eğitici..

istediğin an evine misafir kabul edebilmek, dolabında kafana göre yiyecek ve içeceklerin olması, tüm evin senin alanın olması ve alınacak her kararı kendi başına veriyor olmak şahane bir şey. cam mı kırıldı, ocak mı çatladı, musluk mu patladı tüm olası arızalar ve sakarlıkların tek sorumlusu sen olunca normalde sinir krizi geçireceğin şeylere sessiz kalıyorsun.

sıkıntısı ise ayda 3 4 gün kimsenin gelmiyor oluşu. bu kadınlar birbirlerinden etkilenerek muayyen günlerini nasıl aynı zamana denk getirebiliyorlar aklım hala almıyor onu.

tekliğe giden yol yalnızlıktan geçiyor,birey olabilmek için önce yanlız kalmalı, kendi dünyanızı,mutluluk ve memnuniyet potansiyelinizi keşfetmelisiniz...

gereksiz romantizm kasılan iki şeyden biri. ikinci şey mi ne? köyde/müstakil evde yaşamak. artıları yok demiyorum, var. ama söylenenin ya da sanıldığının aksine ikisinin de kolay olduğunu düşünmüyorum.