yazarların linç edilme korkusuyla söyleyemedikleri

bazen bir şey okuyorum, birine denk geliyorum, ne bilim bir olay oluyor, bir şey söyleniyor ve o anda sadece küfür etmek istiyorum. bir güzel döşemek istiyorum saç tellerinden ayak uçlarına gerizekalı demekle yetiniyorum ama aslında dümdüz bütün küfürlerden parça parça etmek istiyorum. ben aslında çok küfür etmek istiyorum da hanımefendi kişiliğimi 'dur ne olur terketme' diyerek olay yerinden uzaklaştırmamaya çalışıyorum. açarsam ağzımı işte işler karışır. onunla da uğraşamam o tahammül yok ben de.

moderasyon adam kayırıyor.

burada birkaç yazar var ara ara hedef gösterilip linçleniyor uzun uzun paragraflar yazılıyor onlar ile ilgili . bana anlamsız geliyor tanımadığım, tanımayacağım birinin bana göre saçma olan enterysi için açıklamalar yazmak. görmezden gelmek her zaman benim için en iyisisssii

sütyenin tek tarafına çilek doldurup, kapaklarını sıkıca kapatıp çilek ezmesi yapmak gibi planlarım var. bu en hafif fantezim şu an. çok başka bir düzlemdeyim bu ara.

ıyyyy, leşşşş, sapıkkk

tiyatro övgüsü bir tabudur. linç yemekten korkulduğu için tiyatro lafını duyar duymaz hemen herkes bi ceketini ilikleyip refleks bir saygı duruşuna geçiyor. benzeri refleks ezan okununca da sergileniyor. zira onun da tabu olduğunu söylemeye herhalde gerek bile yoktur.

aaa tiyatro çok başka bir şey azizim yaa tiyatroya gitmeyen insan pzvktir. en çok ben seviyom lan tiyatroyu taam mı! kültür! medeniyet! okumuşluk! sanat!!

bana masal anlatma filmini sinemada izledikten sonra ara ara, gizli gizli sedat sayan'dan ellere düş şarkısını dinliyorum. ilk başlarda bunu gülmek için yapıyordum, en son şarkıya eşlik ettiğimi fark ettim.

avrupa yakası'nı hiç sevmiyorum.

porno starlarını beğendiğimi alenileştiremiyorum

kemal sunal filmleri komik değil.

araplardan nefret ediyorum.

öyle bir durumum yok demirden korksak trene binmezdik.

#3409457 ya başlıktan bağımsız olacak ama ev arkadaşlarımdan biri avrupa yakası'nı o kadar izliyordu ki neredeyse her sahnesindeki tüm diyalogları ezbere biliyordu.

izleyemiyorsa bile tüm gün kulaklıkla diziyi dinliyordu. bitince başa sarıp tekrar izliyor/dinliyordu.

kemalistlerden de ateistlerden de hic hazzetmem. bi insanin dinsiz olmasi bile onu sevmemem icin yeterli bi sebep. kufur de etmem ama yakinimda da olmasinlar mantigindayim. bazen yalniz kaliyorum diye zorunlu olarak muhatap olmak zorunda kaldigim oluyor ama o da igrenerek tabi. ahlak anlayislari, dusunceleri, fikirleri, taban tabana zit benimle. bide liberallerden, bati saksakcilarindan, baris ozcan, evrim agaci gibi yanli populer bilim kanallarina gipta edenlerden de hazzetmem.

romanlar da baya gereksizdir. roman okursun, tamam bu arada arada ben de okuyorum. ama yilda atiyorum 100 kitap okudun, 80'i romansa, kusura bakma da o kitaplar zaman israfindan oteye gecmez.

kitaplar da gereksizdir, artik dijital kitaplar var, pdfler var. hala bi guruh romantik romantik varak guzelliyor ya bitiyorum. bunlarin tek derdi instagram'a post atmak ya da kitapliga 2 kapak arasi kitaplari koyup millete okudum diye hava atmak.

hele o evinde arka raflarinda 60 kitap olup da, 1 tanesini bile okumamis sozumona 'elit' kesim neyin pesinde anlamak guc. be sen zir cahilsin, hayir kendi zekan da yok, aptalin tekisin. sen neyin tribini yasiyosun ki onlari oraya dizip?

okumicaktin neden aliyon, millet o parayi bulmak icin gece gunduz calisiyor.

hem oksijen, hem para israfiniz aga.

bazen kafamda toplu bela zincirleri iç içe geçiyor. ulan diyorum başka yerden bul belanı ama muhakkak bul bir bakayım nasıl yakışmış mı? benden olmasın ama olsun bir şekilde bulsun istiyorum. intikamcıyım ya linçlik durum bu bence sevimsiz bir düşünce...

gülse birsel, nil karaibrahimgil, cem yılmaz, yılmaz erdoğan, ata demirer baaloondur. balooooon.

sevelim, sev kardeşim desem ışık hızıyla linç edilme ihtimalim negadada çok bilirim hhajshsj.

lost'u hiç izlemedim.