açık ara dünyanın en güzel duygusudur.

müzik dinleme ve paylaşma platformu

benim kedim baya kendini insan zannediyor. uyuma şeklinden trip atmasına varana dek pek çok örnek verebilirim.

çok tatlı bir insandır. kıyamam.

jack london'un üstünden 1 milyon yıl geçsede eskimeyecek muhteşem eseri.(ha robotlar dünyayı ele geçirir ve insanlık yok olursa bilemiyorum)
bu eseri bitirince aklınıza gelen şu oluyor insanlık her zaman böyledir ve böyle kalacak.

hepimiz bazen birileri gibi olmak isteriz ve onların yaptığı şeyleri yapmaya başlarız peki ya biz o şeyleri onlardan daha iyi yapabiliyorsak...

martin'de böyle bir insandı, onların yıllarca öğrendiği şeyleri o kısa bir sürede öğrendi ve onlardan daha iyi oldu .fakat o kişiler martin in kapasitesini anlamadılar çünkü parasınında olması gerekiyordu.burjuvaysanız her zaman ciddiye alınırsınız çünkü sistem öyle.
martin kitaplarını satmadan önce de martin 'di sattıktan sonra da ama insanlar farklılaştı.
bu her sistemde geçerlidir kapitalistlikte veya komünistlikte bile hiç değişmez güçlüyseniz önemlisinizdir.
son 20 sayfasını soluksuz okudum ve ---

kitabı özetleyen cümledir.hatta bu söz üzerine bence bir çok makale bile yazılabilir.o kadar derinlikte bir sözdür.bu bize kitapta martin'in tüm yapmaya çalıştığı şeylerin sonucunun ne olduğunu gösteriyor.
ruth karakteri de burjuvazinin insanlaştırılmış halidir.

martin'in ilk sayfalardaki konuşma biçimiyle son sayfadaki konuşma halinin arasında yıllar kadar fark vardır.
martin en son vücudunun çok sağlıklı olduğunu ama aklının öyle olmadığını söyler bu da karakterin gelişimini bize anlatır.
ben iş bankası modern klasiklerinden okumuştum muhteşemdi.
(bkz: martin eden sendromu)

insanoğlu'nun keyif bahçesi, yaratıcının cennetinde olmaktansa, kendi cehennemimde olurum diye seçim yapıp dünyaya gönderileli binlerce yıl geçti. ama ilk günden beri hiç kimse alışamadı bu yaban hayata. eskiden severdi insan insanı. insanlık çok ilerlemişti. bilgi paylaşılır, dert dinlenir, hatır gönül bilinirdi, şimdi o da yok. geçen bir söz işittim radyoda: düşenin dostu olmaz derler, sanki ayakta kalanın dostu çok mu? diye soruyordu. cevaplayayım dost yok bulamazsın. eskide kalan bir kelam artık.

şimdi birbirinizden kaçıyorsunuz ya ister istemez, hiç gocunmayın. böyle olmasını siz istediniz. ağzınıza o acayip maskeleri takıp birbirinize yaklaşamıyor, bir de eski günleri özlüyorsunuz. o elinizden düşürmediğiniz cihazlarla tokalaşın, her biriniz için ayrıcalıkla hazırlanmış profillerinizde boşluğa dökün içinizi, kendi kendimizle konuşun, hem söyleyin hem dinleyin. belki beğenen üç beş kişi çıkar.

devamke.

bunu bulanın yatacak yeri yok.

welcome to hell!

istanbul'da pandemideki işsiz gençler için yeni iş kapısı olarak nitelendirilen iş.
sırtlarına 6 kiloluk bir hareketli reklam panosu asıyorlar ve günde 5 saat yürüyorlar caddelerde. bunun karşılığında ise günlük 250-300 lira kazanıyorlar.

buradan

çok güzel bir uygulama hem bedenen spor amaçlı hemde ihtiyacı olan bir çok birey için ihtiyaç kapısı.

y kuşağının verdiği oylar ile dünyaya geldiğimizden beri başımızda olan hükümetin etkisiyle oluşan gelecek kaygısı ile yaşamaya çalışan bir kuşak olarak özür diliyorum sizden kaliteyi düşürdüğümüz için

cukkası yedi iklim hazır kıta bekleyen şaryole bezeli yorgan kılıfı gibi dürülmüş halde buldum seni, hayat bir eskici dükkanını anımsatan mutluluklarla dolu. gramafonlardan, bahtımızın piyangosuna uzanan kırkbeşlikler gibi şans eseriyiz. kıymet bilmez ve teneke kalpliyiz, duygularımızı streçleyip deepfreeze attık. bizden ne homo sapiens olur ne de namuslu bir vatandaş.

seni bizi çok konuştuk, birde ben vardım bu arada, her şeyi olmadık bir biçime sokmaya, toplumsal düşünceye çomak sokmaya meşgulüm şu sıra. konuşmalarım öyle çiğ, öyle utanmaz, arlanmaz, gurursuzki, sakat birini karşıdan karşıya geçirmeye çalışıyorlarmış hissi uyandırıyorum herkeste. bakışlarım kefal, barbunyalarım hala taptaze ağzımda frengi tadı, sinirlerim alçıda. öyle laflar işitiyorum ki çat diye kırılıyor böbek taşlarım. başımı sokacak sıcak bir bela arıyorum. fikirlerim uyuz olmuş, dişlerim agresif, bana uzanan eli ısırıp sevgimi eti kemik geçen saatlere dönüştürmek istiyorum.

gazını çıkaran bebek gibi yazıyorum, kokusuz ama rahatlatıcı. hatta ebeveynlerimi mutlu ediyorum, artık mışıl mışıl uyuyabilirim.

bir terazi olarak çok iyi bir dinleyiciyim ama kabul edelim bir yerden sonra daral geliyor. ağlama duvarıyım sanki arkadaş.

heyt ulen!!! radyo madyo açmışız dost düşman çatlatır olmuşuz. hızlı giden bazı atlar da düşmüş elenmiş. aya da gidiyoruz, 2021 yeni başlıyor galiba.

ilik gibi sözlük yemin ediyorum.

iko artık bi nazar boncuğu şart gibi.

playlist de yılan yemin ediyorum. emmi vayhhavslar filan.

2 unlimited efsanelerinden.

her şeyi anlayışla karşılamaya başladığında o yoldasınız demektir.

beş duyu organından biriyle algılayamadığımız, var olduklarını hislerimizle ve düşünce yoluyla bildiğimiz kavramlar soyut isimlerdir.

lohusa bunalımı yaşamış olabileceğini düşündüğüm psikolojisi bozuk kadındır. evladının katili olmuştur. gerçekten çok korkunç.

hakkındaki tartışmaların büyük çoğunluğu asıl konu yerine akrabalık ilişkileri ile ilgili olan çok güzel bir dizidir.
akrabalık ilişkileri önemli, evet bazı ipuçlar var orada ama tüm diziyi kim kimi şey etti düzeyine indirgemeyin.

kelt zanaat, kehanet, güneş ve ocak tanrıçası. şairlerin ve ozanların, büyücülerin ve ozanların patronuydu. adını keltçe brig* kelimesinden almıştır.

dinler arası geçiş konusunda büyük bir örnek olarak görülür, hatta paganizm ve hristiyanlık arasında bir tür köprü olduğu düşünülür bu tanrıçanın.
kildare, irlanda'daki tapınağı sonradan hristiyanlaştırılmış ve brighid'in hristiyan evi olmuş, brighid de kildare'nin aziz brigid'i olmuştur. kildare ayrıca kelt bölgelerinde bulunan birkaç kutsal kuyunun olduğu bölgelerdendir ve bu kuyuların bir çoğu brighid ile bağlantılıdır. günümüzde bile, bu tanrıçaya bir dilek olarak kuyu dibindeki ağaçlara kurdeleler ve çeşitli sunumlar bağlandığını görmek mümkündür.

bu tanrıçanım hem hristiyanlıkta hem de paganizmde kutsal olmasındaki rolü onu anlamayı bir hayli zorlaştıran yanlarından birisidir. azize olan brighid ve tanrıça olan brighid'in ortak çizgisinin ateş olduğu düşünülür. lisa lawrence bir kitabında şöyle der:

"iki dini sistem etkileşime geçtiğinde, paylaşılmış semboller bir dini fikirden diğerine geçiş sağlayabilirler. bir değişim döneminde, ateş gibi arketipik bir sembol var olan anlamını tamamen kaybetmezken ek bir anlam veya yeni bir açı kazanabilir. örneğin, azize brighid'deki kutsal ruhun varlığını simgeleyen ateş, hala pagan dini konseptleriyle de var olmaya devam edebilir."

iyi der. canı gönülden katılıyoruz lisa abla.

brighid ayrıca yılın çarkındaki 8 bayramdan biri olan imbolc bayramında, 2 şubat'ta kutlanır.

kendisine adanmış, imbolc bayramında söylenen şirin mi şirin ilahilerden biri: 27. saniyede başlıyor.

an tri numh (kutsal üç)
an chumhnadh, (kurtar,)
a chomnadh, (koru,)
a chomraig (sar)
an tula, (ocağı,)
an taighe, (evi,)
an teaghlaich, (ev halkını,)
an oidhche, (bu akşamı,)
an nochd, (bu geceyi,)
o! an oidche, (oh, bu akşamı!)
an nochd, (bu geceyi,)
agus gach oidhche, (ve bütün geceleri,)
gach aon oidhche (her bir geceyi.)
amin.

ilahinin tek türkçe çevirisi budur ayrıca.

(bkz: swh)

aileme düşkün biriyim ama konu babam olduğunda sanırım biraz fazla hassaslaşıyorum. çok esprili adamdır, bir gülmeye başlayınca karnımıza ağrılar girer. pek dertleşmeyiz. içimizi kaplayan kötü duyguları dile getirmek çok zor olur, bir bakışımız yeter. duygusal bağımız kuvvetli galiba.

yukarıdaki bazı yazar arkadaşlarımın yazdıklarını okuyunca gerçekten çok üzüldüm . yaşamayan anlamayacağı için ne hissettiğiniz hakkında ne yazık ki hiçbir fikrim de yok. keşke babamla paylaştığım duyguları makasla kesip hepinize pay edebilseydim.