kitlesini "ailem beni anlamıyor" diyen kişilerin oluşturduğu yazar.

solunum almayı zorlaştıran, akciğer alt solunum yolları olan bronşların daralması durumudur.

burası günün sonunda (eskiden) film, kitap, dizi, müzik konuşulan ve (şimdi) twitter gibi kullanan yazarların delice beğeni aldıkları bir yer.

moderasyon yazarları küstürmemeli eleştirisi çok doğru. sözlük çok fazla yayılmaya başladığında, -özellikle malum youtube kanalına sponsor olunduktan sonra- tanım ve başlıklar ciddi şekilde yalnızca popülarite kovalamak ve "boş" yaparak beğeni almak güdüsüne döndü.

gündem konularının bir şekilde kanı ak(a)madığı için de yaşanan durumdan ziyadesiyle izole bir oluşuma sahip bir sözlük, bu nedenle her ne olursa olsun gündem konularının konuşulduğu, kanın takip edildiği yerler bellidir, bok atalım ya da atmayalım, ki çoktan attık ama bu böyle. dolayısıyla "oralar" etkileşimi her zaman daha yüksek ve daha aktif mecralar olacaklar.

gaza gelmeye, ailenize küfredilmiş gibi sadece fikir belirten yazarlara celallenmeye ya da hakaret etmeye lüzum yok. bazı şeyler birçok kişi tarafından fark edilmeye başlandığı için gündeme gelir. bunu da kimse engelleyemez.

edit: ekleme.

en nefret ettiğim soru.
he neden mi yok peki? çirkinim çünkü. bir kişi bile yüzüme bakmıyor, benimle sohbet etmek istemiyor. insan beni görünce acıyan gözlerle bakıyor resmen.
tek isteğim bir an önce bu dünyadan gitmek.

bir an'lık daha...

balkon sever (insan). balkonu için kurşun atıp kurşun yer.

bazı insanlar için yaşamak gerçekten bir azap olduğundan, hakkında bol keseden sallanmaması gereken insanlardır.

bena ne uyumicam işte bena ne sen git uyu vuyyum bak git!
t: bir büyük söylemi.

tim burton'ın yönettiği 1996 yapımı film.

o zamanlar, sinemalarda büyük beklentiye beklendiğinden hayal kırıklığı yaratmış gibi olsa da gayet güzel bir filmdir.
beklentinin sebepleri harcanan para ve yönetmenin tim burton olmasının yanı sıra acayip iddialı bir kadroya sahip olmasındandır.
güzel esprilerin ve göndermelerin olduğu kafa bir filmdir. düşünüyorum da, çok ileri gitmek gibi olmasın ama muhtemelen tim burtonun en eğlenceli filmidir.

cinsiyetçilikten ziyade samimi ya da troll olup olmadığı önem taşır. insanların görüşü izafidir ama saygı çerçevesini aşmamak gereklidir.

doğa, bitkiler, çiçekler, ağaçlar, yeşil alan ve suyun denizin olduğu her yerde huzur olduğunu düşünüyorum. böyle yerde kendimi çok iyi hissederim ve yaşamaktan keyif alırım.

her yerini ısırmak,mıncırmak istediğim tontikler.bir tanesi elime düşşe de aşırı şekilde sevsem.

gerek sözleri, gerek bestesi ile "10" numero marştır.

soğan salatası. bol maydanoz, soğan, tuz, limon, zeytinyağı ve sumakla yapılan, kuru fasülyeye çok yakışan bir salatadır.

vincent van gogh'un 1890 yılında tamamladığı ''çiçek açan badem ağacı'' adlı tablosu.
van gogh'un kardeşi theo, 1890 ocak ayındaki mektubuyla ''sana söylediğimiz gibi ona senin adını vereceğiz, onun senin gibi kararlı ve cesur olmasını diliyorum'' yazarak yeğeninin doğduğunu ve adını vincent willem koydukları haberini müjdeler. ressam haberi aldıktan sonra yeğenine hediye olarak bu tabloyu yapmaya başlar.
tabloda badem ağacını mavi gökyüzü önünde, çiçeklenmiş halde görürüz. tomurcuklanan bu badem ağacı baharı ve yeni bir hayatı, yeğeninin doğuşunu temsil ediyor.
ressam, aynı yılın mayıs ayında kardeşinin yanına gidip tabloyu teslim eder. bundan 2 ay sonra, temmuz 1890'da hayatını kaybeder.
bu tablo ve van gogh'un resimleri, çizimleri ve mektuplarından oluşan koleksiyon 1925'te yeğeni vincent willem'e kalır. bu koleksiyonun halka açılması için büyük çaba sarfeden yeğeni, 1973'te amsterdam'daki van gogh müzesi'ni açtı. bu tablo da günümüzde müzede sergilenmekte.
tabloya baktıkça mavinin o güzel renginden mi, ağacın mükemmel çizilmiş çiçeklerinden mi bilmem, insanın içine umut doluyor. sevginin, umudun, yeni bir yaşamın tuvale bu kadar nahif bir şekilde aktarılması ressam hakkında bize çok şey söylüyor.
bugün vincent van gogh'un doğum günü.

kaynak

annemle aramızda geçen bir konuşma;
-anne iyi ki abim falan yok, serserinin teki olurdu.
+abine laf etme.
başka sözüm yok.

duyguları ondan daha iyi ifade eden bir şair görmedim. ‘en iyi şair’ kavramı tabi göreceli. ben bana hissettirdiği ve içimde olan ama kaleme dökemediğim duyguları nasıl ifade ettiğine bakarak değerlendiriyorum. hepimizin yoğun duygular içinde olduğu zamanlar olmuştur,ben de bazen bu duyguları yazıya dökmek istediğimde ‘ali topu at’,’yap ayşe yap’ tarzı basit ve anlamsız sözcüklere dönüşüyor. işte ona hayranlığım burdan. o an yazarken ne hissettiğini tam olarak biliyorum. intiharları olayına değinmeyeceğim; bu kadar yoğun ve acı içinde olan birini anlamak için illa tanışmaya gerek yok. ben onu şiirlerinden tanıyorum. hangi psikolojide olduğunu da sanırım en iyi ‘sen ağlama e mi?’ şiiri yansıtıyor. pek bilinmeyen, bana göre en ilginç şiirini de aşağıya bırakıyorum.

ben sersemin biriyim,
oturmuş senin için aşk siirleri yazıyorum.
ellerinin beyazlığından,
gözlerinin güzelliğinden bahsediyorum.
oysa ki sen bir ettir, ekmektir tutturmuşşun,
gözün dünyayı görmüyor.
al bu şiiri, götür sat,
para ederse
bir ekmek, yarım kilo pirzola al,
otur zıkkımlan...

kuzenine aşık olmak da ne, ta kendisi ile evlendim. ve hala aşığım.

sürekli çocuğunun yaptığı sıradan şeyleri anlatma muhabbeti.... üzerine tanımam. çocuk çok güzel şey rererö. anne diyor ben mandalina istiyorum diyor rererö. babam beni uyutsun dedi rererö. haftasonu şuraya götürüp diğer insanları rahatsız ettik hayattan soğuttuk rererö. rererö. rererö. rö.

geliyor gelmekte olan...