havadaki uçan kuşa yürüyen kimselerin olduğu yerde şaşırılmayacak durum. şairin de dediği gibi ;ben bu çağdan nefret ettim, etimle kemiğimle nefret ettim..

kaynak

şüphesiz ki sözlüğün en uzun nickine sahip yazar. hoşgeldin! ben space tuşunu öğretmeye hazırım diyorum. *

deniz manzarası olan , çevresinde gereksiz kalabalık olmayacağını düşündüğüm , moralim bozulduğunda içim sıkıldığında çıkıp yürüyebileceğim ve kısa da olsa sohbet edebilceğim insanları barındıran yerlerde yaşamak.en huzurlu ve yaşanılası yer benim hayalimde böyle hep.

ispatlayıp da iş bulamayanlara ne diyeceğiz?

bu yanlış bir ifade değil mi?
"yasak ilişki" çocuğunun zıddı "yasal ilişki" çocuğu mudur? çocuğun bu ilişkideki suçu nedir ki toplum tarafından bu şekilde yaftalanıyor, hayatı boyunca bu etiketle yaşıyor. bu durum ilişkinin taaa başından tarafların oturmuş veya oturmamış bilinçleriyle ve birbirlerine olan saygılarıyla ilgili. çünkü sonuçları konuyla hiç ilgisi olmayan üçüncü kişiyi ilgilendiriyor.

bu durum geleceğe dönük ortak planları olan, evliliklerini farklı sebeplerle erteleyen ama çok iyi bir uyum içinde olan çiftlerin yaşadığı bir olay ise olası süreci hızlandırıp, çocuk sebebiyle işin resmi boyutunu tamamlamalarına sebep oluyor ve sonucunda çoğunlukla güzel yürüyen bir yuva kuruluyor. ancak aynı halin olumsuz örnekleri de oluyor ki yakın çevremde bu durumların her ikisini de yaşayanlar oldu.

eğer sevgililik dönemlerdeki ilişkilerini dahi kör-topal ilerleten bir çift iseler, bu durumla karşılaştıklarında özellikle toplum baskısı sebebiyle çözümü evlilik olarak görüyorlar. kendi aralarındaki uyumu dahi sorguladıkları bir süreçte, yanlışı ikinci bir yanlışla çözmenin çıkar yol olduğunu düşünme gafletine düşüyorlar. bu durumda çocuk, sadece o başlıktaki etiketi yemesin diye yapılan bir evliliğin meyvesi oluyor ve yürümeyeceği ilk günden belli bir ailenin evladı olarak dünyaya geliyor.

başka bir başlıkta çocuk yaparak evliliği kurtarmak şeklinde benzer bir konuya değinilmişti. çocuk yaparak evlilik kurtarılamadığı gibi, sözüm ona çocuğun adını lekelememek* için yapılan evlilikler de yuva olamıyor, maalesef yürümüyor. sürecin çilesini de en çok, en masum taraf, bir ömür boyunca çekiyor.

vay arkadas neler neler yaşamışlar. bana "iyi ki boş beleş yaşıyorum" dedirttiniz.

bence dünyanın en güzel ve belki de tek güzel takip eylemi.

aklıma şu fıkrayı getirmiştir:

adamın birinin evine bir kedi dadanmış. adam bir gün kediyi alıp uzak bir yere bırakıp eve dönmüş. bir süre sonra bakmış ki kedi karşısında.

biraz daha uzak bir yere bırakmış kediyi. "bu sefer dönemez." demiş ama kedi ertesi gün yine karşısında.

sonunda adam iyice sinirlenmiş. almış kediyi, düşmüş yollara. dolambaçlı yerlerden döne dolana kediyi karman çorman bir yere bırakmış.

fakat adam öyle karışık bir yerde bırakmış ki kediyi, eve dönerken kendisi de kaybolmuş. dönmüş, dolanmış, yolu bir türlü bulamamış. en sonunda karısını aramış:

- hanım, kedi geldi mi?
- evet.
- söyle o eşek sıpasına, gelsin beni buradan alsın!

- turks ve caicos adaları ismini adada "fes giyiyormuş" gibi görünen kaktüslerden alır.
- lihtenştayn 2. dünya savaşında gönderdiği askerden fazla askerle dönmüştür.

konuşmalarına dikkat etmeyen, sert ve kırıcı konuşan kişiler, sözleriyle büyük zarara yol açabilir anlamındaki atasözü.
çevresindeki insanlarda kılıç yarasından daha derin yaralar açabilir, kalpler kırılabilir ve bundan sonra tamiri de malesef olmaz.

mutsuzuz. bizi kendi içimizdekiler sömürüyor çünkü..

çaylar banuca'dan buyrun efem.

sözlüğe tanım girerken canım anam başımda belirdi 'hadi kalk kahvaltıyı sahilde yapalım' dedi. hah dedim içimden tamda evden çıkma modundayım. uyumuşum o ara yarım saat sonra yine geldi 'hadi gitmiyor muyuz? ablanlarıda aradım, abinde uyandı, kalkta gidelim' off bir tuşum olsa da görünmez kadın moduna geçsem. olmadı kalktık geldik.

yıllar sonra yeniden aileyle yaşama fikri ilk başta iyi bir fikir gibi gelmişti aslında. aile derken bir annem var hoş. o da 2 senedir güya benle kalıyor ama toplasan 4 ay bende kalmıştır. neyse işte o kadar alışmışım ki insansızlığa ilk bir haftadan sonra zor gelmeye başlıyor.

şimdi çay içiyorum görüldüğü üzere onlardan biraz uzağa oturdum. umarım yanlış anlıyorlardır hahah.

ortak bir proje için, belirli bir branşa farklı branşların katkıda bulunması amacı ile tüm branşların birlikte çalışıp oluşan fikirleri proje üstünde birleştirilmesi durumudur.

bir mühendisin bir sosyolog ile birlikte çalışması interdisipliner bir yaklaşımdır.

tüm uzmanlar sürece proje merkezli yaklaşarak kendi branşları açısından çözüm önerileri üretirler ve bir etkileşim içerisine girerek sınırları zorlarlar. bunun sonucu olarak projeye yönelik inovatif olgular oluştururlar.
farklı meslek gruplarının birlikte çalışması ile tanışma ve tartışma imkanı sağlayan bu yaklaşım meslekler arası çatışmayı ortadan kaldırmaktadır.

mardin ilinin bir ilçesidir. 2018 sayımına göre toplam nüfusu 253.000 kişi civarındadır. kızıltepe'nin tarihinde bilinen ilk isimleri ''qoser', dunaysir ve telermen'dir.

tüm şehitlerimizin ve mustafa kemal atatürk'ün ruhları şad olsun. ülkenin kaderini değiştiren müthiş bir zaferdir. şehitliğe gittiğim de resmen o döneme gitmis ve o anları yaşamış kadar olmustum tarifsiz bir ve duyguydu. bu ülke size çok ama çok şey borçlu.

hissettiğimdir. bazı yaşitlarıma bakıyorum, hayatları bir düzende, görüntü tam yaşında, tavırlar tam yaşında. bir de başka yaşıtlarıma bakıyorum, sanki daha ergenler. hem görüntü hem tavır olarak.
kendime bakıyorum ikisi de değilim. zaten yaşım gibi hiç değilim. normal hayatın akışında, çok da farkedilmese de, bazen bazı durumlarda, bu hissin içinde buluyorum kendimi.
bunu böyle hissedenin de sadece ben olmadığıma eminim.
kimse kimseyle aynı olamaz onun da farkındayım da, bariz farklar olunca, insan bir garip hissetmiyor değil.

geçmişi asla unutmamalarıdır. unuttuğunu sanıp rahatladığınız bir olayı gelip pat diye önünüze koyarlar ve anlık kalp krizi yaşarsınız. unutmayın bir kadın asla unutmaz, unutmuş gibi yapar.*

dune

lise bitti, hedef istanbul siyasal bilgiler fakültesi diyerek katıldığım başlık.