normal sözlük

türklere medeniyet hediye etmemiştir, türk medeniyeti islamdan ve arap medeniyetinden eskidir. araplar daha birlik olamamışken türkler medeniyetlerini geliştirmişlerdi. ayrıca islamla savaşan tüm milletler müslüman olmamıştır. moğolların büyük bölümü budist ya da inançsızdır. bkz: #44164

islam bir inanç şeklidir ve bir milliyetten ya da daha da özelleleştirirsek türklükten üstünlüğü yoktur. zaten bu ikisi farklı şeylerdir. müslümanlığın milliyet ile kıyaslanması islama zarar verir.

son olarak türkler, arapların yaptığı katliamlardan ya da zorlamalarından dolayı islama geçmemişlerdir. günün şartlarında düşmanlarının ortak olmasından dolayı araplara yakınlaşmış ve zaman içerisinde müslüman olmuşlardır. tabi türklerin müslümanlığa bakış açısıyla arapların bakış açısı tamamen farklıdır. türkler müslümanlığı kendi inanç tarzlarına benzetmişlerdir ve bu yüzden arap toplulukları türkleri tam olarak müslüman saymazlar.

edit: yazar arkadaş müslüman moğol topluluklarına, bu bkz: #44164 tanımda altın orda, kırım hanlığı ve ilhanlıları örnek vermiş. haklı olarak altın orda devletinin resmi dini islamdı demiş. berke han müslüman olmuştur demiş. ancak o bölgede yaşayan halktan, konuştukları dilden hiç bahsetmemiş.

öncelikle o dönem, o bölgede en yoğun nüfusa sahip olanlar kıpçaklar, ardından tatarlar ve doğu slavları geliyor. moğollar ise diğer küçük türk toplulukları ile beraber yaşıyor ki bunlar genellikle savaşçı ve göçebe kesim. ayrıca yönetimde olan moğollar var. halkın geneli kıpçak türkçesi konuşuyor.

altın orda devletinin resmi dini müslümanlık olduktan ve devlet yıkıldıktan sonra kısaca; doğu slavları hristiyanlaşıp rus imparatorluğunu kuruyorlar. tatarlar müslüman olup kırım ve kazan hanlığını kuruyorlar. kıpçak türklerinin bir kesmi batıya gidip soydaşları bulgarlarla karışıyorlar. diğerleri müslüman oluyorlar. budist ya da şaman olan türk-moğol toplulukları ise budist ve şaman olarak orta asya'ya göçmüş. geride kalanlarda diğer topluluklar arasında yok olmuşlar.

ilhanlılar ve kırım hanlığı ile ilgili de bir şeyler karalardım ama ne başlık uygun ne de benim çok fazla bilgim var.

neyse kısaca; moğollar müslüman olmamışlardır. evet bazı küçük moğol toplulukları (bkz: donşianlar)müslüman olmuştur elbette ama türklerdeki gibi toplu bir geçiş hiç bir zaman olmamıştır.

akdeniz sahillerimizin renginden esinlenerek, fransızca türk kelimesinden türetilmiş renk ismi.

cam göbeğinin hafif daha mavisi

çocukken halının desenlerini incelerdik, bu durum büyüyünce boş bira şişesini vs. izlemeye evriliyor olsa gerek.

ben * hayatı deyip camdan, dışarıdan geçen arabaların marka modellerini falan inceliyorum bazen. honda civic'in, toyota c-hr'ın falan 2021 tasarımı buruşturulmuş kağıt gibi duruyor mesela, katır kutur. * arabalar lan bunlar diye düşünüyorum falan..

kafa dağıtmak maksat burada. ama toyota chr'lar gerçekten kötü, yenilikçi tasarımınızı silkeleyeyim.

herkese merhaba!

yine, yeniden, yeni bir radyo yayını ile karşınızdayım! radyoda olmayı özledim özlemesine ama aslında bu yayın sözlüğümüzde hakkında sıklıkla konuştuğumuz, günaşırı nickaltına uğradığımız sözlük celebritylerimize ve/dahi radyoda kendisini entylerini merkeze alarak ifade etmek isteyen tüm yazarlarımıza bir açık mikrofon platformu sunmak maksadıyla başlıyor. temel prensibim yazarlarımızın 10 entrylerini seçerek, yayında konuğum olarak yer almaları ve kim olduklarını, ne anlatmak istediklerini, sözlükteki profillerini, kendileri ile ilgili yanlış anlaşılmaları ve aslında kısaca ne anlatmak istiyorlarsa onu anlattıkları bir yayın modere etmek!

ilk konuğum lilium! canım lilium ilk yayın heyecanımda yanımda olmayı kabul ederek, yayın günü, yayın saatinden 1 saat önce burada linklerini paylaşacağım 10 entrysini seçti ve bana gönderdi ve hazır olun açık açık konuşacağımız ve kendisini daha yakından tanıma fırsatına erişeceğimiz bir sohbet sözü verdi! o zaman hazırsak saatlerimizi salı 22:30'a ayalarlayım ve sözlük radyosu'nda buluşalım!

- sözlük radyosu: blog.normalsozluk.com/
- instagram : www.instagram.com/sozlukrad...
- twitter : twitter.com/RadyoSozluk

kevin carter tarafından sudan'da çekilmiş olan, birçoğumuzun daha önce görmüş olduğu son derece trajik fotoğraf: akbaba ve küçük kız.


görselin kaynağı

kızın anne ve babası, birleşmiş milletler'e ait yiyecek dağıtılan merkezlerden birine giderken küçük kızı kısa süreliğine oraya bırakırlar. bu sırada kızın arkasına konan bir akbaba, büyük ihtimalle küçük kızı yemek niyetindedir. carter önce birkaç fotoğraf çeker ve ardından akbabayı kovalar oradan. daha sonra kızı orada bırakarak yiyecek merkezine gider.

***

fotoğraf, 1993 yılında çekildi ve the new york times adlı gazeteye verildi. ardından birçok insan, çocuğun hayatta olup olmadığını öğrenmek için gazeteyi telefon yağmuruna tuttu.

o dönemde carter ağır eleştirilere maruz kaldı. akbabayı kovmuş olsa da, bunu yapmadan önce fotoğraf çekmekle uğraşarak zaman kaybettiği ve küçük kıza yardım etmediği için aşırı derecede eleştirildi. ancak carter'a söylenen, kıtlık kurbanlarından hastalık yayıldığı ve onlara kesinlikle dokunmaması gerektiğiydi. buna rağmen carter'ın kendisi de kıza yardım etmediği için pişmandı ve bunu birkaç kez dile getirmişti.

1 yıl sonra bu fotoğraf carter'a pulitzer ödülü'nü * kazandırdı. ancak carter aynı yıl intihar ederek hayatını kaybetti. intihar notunda depresyonda olduğunu belirtmiş, hem parasızlıktan ve zor durumda olduğundan bahsetmiş hem de "açlıktan ölmek üzere olan çocukların", "insanları infaz etmekten keyif alan adamların" canlı hatıraları nedeniyle son derece rahatsız olduğunu yazmıştı.


(görsel, miro.medium. com'dan alıntıdır.)

edit: bozuk görsel linki düzeltildi.

deniztemiz derneği / turmepa'nın bir etkinliğinde öğrendiğime göre en büyük sorumlusu araba lastikleri olan kirlilik çeşidi. büyük oranda araç lastiklerinden kopan parçacıklar sebebiyle deniz ve deniz hayatı mikroplastiklere maruz kalıyor.

not: ayrıca biberonlara koyulan besin, olması gerekenin üzerinde bir ısıya sahipse mikroplastikler bu besinlere karışabiliyor. bunun sonucunda oldukça tehlikeli olan bu parçacıklar farkında olmadan bebek tarafından tüketiliyor.

tüh bilsek dolapta saklardık

soylu sınıfı şıklar arasında yer alıyor mu?
yok yok ben yine ezilenden yana olurdum, hatta tanrı beni bir köyün ortasına bırakırdı, bu kafadan soylu falan çıkmaz diye.
el cevap; işte o köyde demirci veya ahşap ustası olurdum.

sevdiğiniz, hoşunuza giden tanımları oylamak.


tanım: kafa sözlükte yapılabilecek aktiviteleri paylaştığımız başlık.

fazla ısrar bir yerden sonra tacize girer. lakin kimin hangi konuda ısrar ettiğine ve bunun için hangi yolları denediğine bağlı olarak hoşa gidebileceğini ve başarıya ulaşabileceğini düşündüğüm bir tavır.

mümkün olmayandır. psikologlar arkadaş veya akrabalarına terapi uygulayamazlar! bu hem etik açıdan problemlidir hem de terapinin mekanizmasına terstir.
insanların bunu anlamlandıramamasındaki en büyük sebebin terapiyi aşırı tekniksel bir süreç olarak düşünmelerinden kaynaklandığına inanıyorum. oysa hangi ekolde olursa olsun terapide asıl iyileştirici olan terapist-danışan arasında kurulan terapötik ilişkidir. tekniklerse sadece psikolojik bozukluğa veya amaçlara göre kullanılan yardımcı materyallerdir.
bu ilişkinin sağlanması için de sizi daha önce tanımayan ve bu sayede size karşı ön yargıları bulunmayan, yargılamaktan ziyade dinlemeyi amaçlayan bir terapist gereklidir. ayrıca onunla profesyonel bir ilişkide bulunuyor olmanın ve konuştuklarınızın hiçbir zaman dışarı çıkmayacağını bilmenin verdiği güven arkadaşlarınızla terapist arasındaki ayrımı sağlayan en net çizgidir. bu güven temelinde zamanla güçlenen ilişki ve bazı tekniklerin de yardımıyla daha önce anlatamadıklarınızı anlatmaya, derinlerde yatanları keşfetmeye başlarsınız.

kürtçe değil ama zazaca:

hiç normal bir insan değilim bir tane bile

temizlik yaparken, dışarı çıkmak için hazırlanırken dinlemek modunuzu yükseltir. bazen duşta doksanlar pop müziği eşliğinde konser vermek de harika bir terapi yöntemidir. pop müziğinin zirvesidir.

haksızlığa karşı çıkılan her eylem sonrası bu söylemlerin temcit pilavı gibi ısıtılıp ısıtılıp tekrar dillendirilimesi gerçekten can sıkıcı olmaya başladı. tabii bu söylemlerin yeniden dillendirilmesi de ana muhalefetin yetersizliklerini bir kez daha göz önüne sermiştir. başlıkta söz konusu olan örgütler beğenmeseniz de türkiye'deki muhalefetin en örgütlü yapılarının başında geliyor.* ben bu örgütler kadar sokağı aktif bir şekilde kullanan herhangi bir muhalif örgüt bilmiyorum.* bu sebepten dolayı bu örgütler kolaylıkla hedef olarak gösterilebiliyor.
ayrıca bu tarz söylemler boğaziçi üniversitesi öğrencilerinin "terörist" diye yaftalanması ile benzer bir şekilde ayrıştırıcı bir öğe taşımaktadır. zaten şimdiki konjoktürde ayrıştırıcı söylemlere karşı takınılan tavır oldukça nettir. 2021'de bunların farkedilememesi gerçek anlamda sorgulanması gereken bir başka konudur.

sonuç olarak, bu örgütler eksikliklerine rağmen ana muhalefetin kullanmadığı kadar sokağı kullandıkları için çok kıymetlidir. her ne kadar tartışmalı bir figür olsa da gezi direnişini başlatan sırrı süreyya önder o zamanlarda hdp istanbul milletvekili idi. bunu tekrar hatırlatmanın önemli olduğunu düşünüyorum.

bugün lüks restoranların favori mönüsü aslında geçmişin yoksul yemeği. incecik hamurun üzerine yalnızca biberiye eklenip fırına bırakılıyor, piştikten sonra da biraz zeytinyağı dökülüyor, sonra tuzlanıp hazır hale getiriliyor. bu katıksız pizza yıllarca yoksul italyan ailelerin besini olmuş. pizza zamanla ülkeye yayıldıkça da üzerine konan malzemeler çeşitlenmiştir.

toplum baskısının bir sonucudur. çocukluğumuz boyunca bunun ayıp bir şey olduğu fikri kafamıza sokuldu, ülkede ailesinden cinsellik üzerine tavsiye veya eğitim almış üç tane insan sayamam. bir insana sürekli bir konuda engeller koyarsanız ona karşı açlık duymaya başlar, zevk veya ihtiyaç dahilinde yapılabilecek bir şey abartılı bir isteğe dönüşür. ya bunun övünülecek bir şey olduğu sanrısına kapılır ya da korkunç bir şey olduğu.

iki yıldır severek kullandığım aynasız ve ön izlemeli makine. aynasız olması hafif olmasını sağlamış ön izlemeli olması özellikle sokak fotoğrafçılığına ilgi duyanlar için ani çekimlerde adeta hayat kurtarıyor.

makinenin tek kötü yanı vizör'ünün olmayışı. vizörsüz makinelere daha önce rastlamadığım için özelliklerini incelerken özelikle vizörü var mı yok mu diye bakma ihtiyacı duymadım. mantığını çözemedim gerçekten bir makineye vizör neden koyulmaz. yani vizörü de olsun. isteyen vizörü kullansın isteyen ekranı. bu kadar da gömmeyeyim azcık da iyi özelliklerinden bahsedeyim.

çok kullanışlı bir kere. gövdeyi boğan düğmeler yerine bir deklanşör ve bir kontrol düğmesi var sadece. kontrol düğmesinde üç seçenek var: video modu, otomatik mod ve seçenekleri istediğiniz gibi değiştirebileceğiniz benim özgür mod olarak tanımladığım bir mod var. bu özgür mod; manuel mod, tv, av, p gibi modları ve manzara, portre gibi bir çok seçeneği bulunduruyor. ayrıca ayarların yapıldığı küçük bir panel ile dosya aktarım düğmesi var. kullanımı oldukça basit.

oldukça hafif. tek elle kullanılabilir ve tutuşu çok rahat. aslında daha çok küçük eller için üretilmiş gibi duruyor. zaten kadın makinesi ya da vloger makinesi olarak tanımlayanlar da var. erkek fotoğrafçılar tutmakta zorlanabilirler küçük olduğu için kavranması zor.

çok kolay bir şekilde çektiğiniz fotoğraflar telefonunuza başka bir fotoğraf makinesine ya da bilgisayarınıza anlık olarak aktarabilirsiniz.

he bir de çok kötü bir yanı daha var onu da söylemeden geçemeyeceğim. çok narin bir dahili flaş'ı var. çok kırılgan gerçekten. düğmesine basıp açıldığında süprizli kutudan çıkan palyaço kadar ürkütüyor insanı.

sonuç olarak vlog çekimleri ya da sosyal medya fotoğrafları için kullanışlı bir makine. ancak profesyonel fotoğrafçılıkta ilerlemek isteyen kullanıcılara hitap etmeyen bir makine.

bilmek üzüyor kabul ediyorum ama bilmeyi üzülmeye yeğlerim. zihnim ve ruhumun bunun için var olduğunu düşünüyorum. aksi halde bir çölden farksız olurdum.

annemin bir kış günü kanalları rastgele çevirip bulduğu narnia günlükleri benim için hep özel oldu. evdeki gardıroptan kaç kere yeni bir dünyaya girmeye çalıştığım çocukluk serisi.
ve harry potter özellikle azkaban tutsağıyla beni çok etkilemişti. ikisi de kendi hâlinde mükemmel seriler.