ata

baba, büyük baba veya "cet" anlamları taşıyan, ulu önder gazi mustafa kemal atatürk'ü anarken de kullanılan, benim de babamın bana layık gördüğü ismimdir.

yazar olanla kelime olan arasında bir kargaşa yaşanmış başlıktır. ilk anlamı baba olan kelimedir ve bu açıdan bakıldığında ana kadar kısalığı ve ana kelimesinin tersine sert bir kelime olması sonucunda geçmiş hakkında tespit/yanılsamalara neden olabilen kelimedir.

ana gibi hem kısadır kolay telaffuz ve pratiklik sağlar ancak ana gibi yumuşak ünsüz yerine, sert ünsüz seçimi yapılmıştır. tamamen kaynaksız ve düşsel/düşünsel bir bakış açısıyla anne naifliği ve/veya baba sertliği geçmişte var mıydı? ya da ta o zamanlar mı fark edilmişti?

ana->yumuşak,
ata->sert,
geri kalan diğer herşey aynı.. ana'nın serti ata ya da tersine atanın yumuşağı ana.