başarısız yemek yapma anısı

başarısız yemek yapma yoktur, az baharat vardır.

bi yemek kötüyse birden çok baharat atarak tadı toparlanabilir. daha basiti ise birden çok baharat karışımı olan (bkz: köri) kullanımıdır.

dışarda özellikle köri'i ya da şinitzelli ürün tüketmemeye özen göstermeniz yararınıza olacaktır. bayat tavuklar ne oluyor sanıyorsunuz :)

yemek yapmaya basladığım zamanlarda sebze çorbasi yapmak istemistim. buzdolabindaki tum sebzeleri cikardim. biber, domates, karnabahar, mantar. bu dörtlüyü hicbir zaman masada bile yanyana gormeyen ben bunlardan corba yapmaya calistim. domates, biber ve karnabahara kadar corbanin rengi iyidi ancak ne zaman mantar girdi benim corba karardi.

butun bu rezalet yetmezmis gibi corbanin rengi acilsin diye terbiye yaptim. evet evet bildigimiz terbiye limon yogurt un vs iste. tam bir skandaldi.

hangi birini anlatıyım. yemek yapmaktan soğudum. kocaman kocaman makineleri çalıştırıp, bakımını, tamirini yapabilirken, mutfağa girince bir yemek yapamıyorum. yemek yapmak yetenek ve ustalık işi olarak görmeye başladım artık. yaparsamda basitten öteye geçmemeye özen gösteriyorum. makarna, yumurta kırma, menemen vb. basit yemeklerle işimi görüyorum şimdilik. ilerde eşim iyi yemek yapan biri olursa ondan özel ders alırız artık.

kuymak yapayım derken mısır unu yerine yanlışlıkla irmik kullanmıştım. hatırladıkça midem bulanır.

ilk yemek yapma anımdır. 9 yaşındayım, babamla sahanda yumurta yapmak için mutfağa girdim. ben hazırlayacağım babamın desteğiyle ve gözeteminde.
önce ocak yakıldı, devamında tavaya yağ konuldu, bu aşamaları babam yaptı tabii, yağın ısınması beklendi biraz ve işte o kritik an...
yumurtaları ben kırıp tavaya dökeceğim. o an kendime güvenim hiçbir dağcının çıkamayacağı bir zirvede. iki yumurtayı iki elime aldım, babam izliyor. tezgaha vurup yumurtaları hafifçe çatlatıp tavaya aktaracağım, önce hayal ettim, sonra tamamdır bu iş dedim. yumurtayı heyecanlı tezgaha vurmamla,artık nasıl sert vurduysam,ortalık yumurta oldu. ben şaşkınım babam gülüyor. diğer yumurtayı da o başarısız olma hissiyle tezgaha attım o da kırıldı. babam olur böyle der gibi gülüyor hâlâ. tamam, bir şey olmaz;sen içeri geç,ben hazırlayayım,yine yaparız, dedi. ben hüzünlüyüm...
ilk yemek yapma deneyimim başarısız oldu ama nasıl iyi bir baba olunur o gün öğrenmeye başladım.
sonra yine yaptık, bu sefer oldu ama ertesi yıl babam yoktu...

türlü çorbası yapmıştım bir keresinde. evet yanlış duymadığınız... ben genelde sanatsal kendime has yeni tatlar çıkarıyorum. neyse ki yemeğin suyunu ayarlamaya başladım artık.

hazır çorba yapma serüvenimin bulaşık suyu kıvamında bitmesiyle vuku bulmuştu. o günden beri mutfakta yumurta dışında başka bir yemek yapmıyorum.

ilk kek yaptığım zaman şeker yerine tuz katmıştım. ve yanmıştı kek biraz. ama benim ısrarıma dayanamayan ailem onu yemişti.*

sonu hüngür hüngür ağlamakla biten hüzünlü hikaye.

eve misafir gelecektir. anneden süzme yoğurtlu havuç tarator tarifi telefondan öğrenilmiş, deftere yazılmıştır. özenle tüm malzemeler tezgahın üzerine konulmuş, havuçlar rendelenmiş süzme yoğurt normal yoğurtla karıştırılmış iki diş sarımsak tuz eklenmiş. rendelenmiş havuçlar içine katılmış... sonuç annenin yaptığı gibi değil. telefonla aranır anne.

e bu seninki gibi olmadı.
nasıl yaptın anlat bakayım.
e işte söylediğin gibi yaptım. ( bıdı bıdı anlatılır)
e havuçları kavurmamışsın tereyağında
ya söylemedin öyle bir şey
söylememe gerek var mı ayol

- sonrası bir kavga, bir gürültü telefonda.
sonuç iki gün anneye küsülür.

zamanında bir irmik helvası yapmıştım, kayalardan sert.

üniversiteden döndüğümde evdekilere dedim ki ben atrık plav* işinde kompetanım, açılın bakiyim dedikten sonra tarihin en kötü plavını yaptım. allah'tan beni özlemişlerdi de linç etmediler, canım ailem.

12-13 yaşlarındayım top oynamışız 10da devre 20de biter maçlardan nasıl acıkmışım.
arkadaş da açmış gel dedim beraber yeriz evde de kimse yok o gün.
dur dedim yumurta kırayım güzel bi omlet yiyelim. yağ tuz koymadan tavaya boşaltmışız. yapışmıştı bi şeye de benzememişti haliyle.. yiyemeden tavayla çöpe atmıştık soluğu bakkalda almış ekmek arası bi şeyler gömmüştük.

patlıcan musakka yaptım. patlıcanları kızartırken ufak bir hata yaparak patlıcanları yakmış olabilirim. hatamın üstünü örtmek için 1 kaşık salça yerine 2 kaşık koymayı tercih ettim. amacım yemeğin daha kırmızı olup yanık patlıcanların göz ardı edilmesini sağlamaktı.
hiçbir şey planladığım gibi gitmedi. yemek aşırı acı oldu. acı olmasına, yanık tadı gelmesine rağmen yemekten herkes yedi. yedikleri için mutlu olmuştum. mutluluğum ne yazık ki kısa sürdü.

sonuç : herkes diyare oldu.

ilk kez yumurta pişirirmeye kalktığımda sivri yerini vurarak kırmıştım. çocukluk işte, yağın içinden kabukları temizleyip devam etmiştim. kırt kırt kabuk parçalarına rağmen hepsini yediğimi hatırlıyorum.

şeker yerine tuz koyarak tuzlu üzümlü kek yapmıştım. koca tencereye 1 yk tuz konulduğunu düşünürseniz 1 bardak tuz? lol.

nerdeyse her tavaya yumurta kırışım.
hepsinin kıvamı ve tadı farklı oluyor.

domatesli pilav yapacaktım, piştiğinde tek parça halindeydi. diyeceklerim bu kadar.

lisede yapamadığım kek tatlı dünyasına yıllarca küsmeme neden olmuştu. neyse ki şimdi toparladım tatlı dünyasında artık bende varım.

yemek yapmamak dürtüsü ile yapılan yemektir.

tarhana çorbası yaparken önce tarhanayı yıkamıştım. e tabi tarhana eriyince bir şok geçirdim. bir de mercimekle bulgur pilavı yapma deneyimim vardı onu sonradan çorbaya çevirdim de ziyan olmadı