çocukken aşık olunca yapılanlar

abimin kullandığı briyantini 3 numara olan saçlarıma sürüp okula gitmekti.
hatta bir keresinde de yakalanmıştım *

(bkz: saç çekmek)
(bkz: montu aşık olunan kişinin montunun üstüne asmak)

sürekli görme isteği uyandırır.

sürekli yanında olup konuşmaya çalışmak..

papatya toplayıp sevdiğine vermek.

yatağa yattığımda tavanda onun yüzünü hayal etmek.

eskiden dekoratif mumluk tepsilerinin etrafına süs diye yerleştirilen renkli cam boncuklar vardı. evdeki tepsiden çalıp çalıp aşık olduğum çocuğa götürürdüm. bir gün benim boncuklarımı başka bir kıza verirken yakalayınca ilk büyük aşk darbemi almıştım...

mutlu aile resmi çizip ona vermek.

en sevdiğin oyuncağını ona vermek

çocukken hoşlandığım kızın karşısında utanırdım, azıcıkta korkardım aslında. ilk hoşlandığım hanımefendiyle hiç konuşmamış bile olabilirim.

sınıfta uyuyakaldığında, üşümesin diye montumu üzerine örtmüştüm.

sahilde, deniz tatillerinde onunla büyüdüğünü hayal etmek.

kokulu silgimi vermiştim.

aşık olunan kişinin en yakın arkadaşına söylemek. ya da kız kankan varsa onunla haber vermek. ilk aşkımdan red yemiştim yine aklıma getirdiniz püüü

hiçbir şey. birinden hoşlanınca daha kendime bile itiraf edemiyorum gidip sevdiğim çocuğa mi itiraf edicem? komik olmayın...

çantamda taze küçük çiçek bulurdum her sabah .

oyun oynarken aldım verdimde takımına ilk olarak hoşlanılan kişiyi almak.

“arkadaş olabilir miyiz” diye sormak.

sınıfça voleybol oynarken gelen topu hep ona doğru atmaktır.

belli etmemeye çalışmak.