181.
(bkz: heybeliada)
devamını gör...
182.
doğru yapmak gibi bir zorunluluğum yok, sorumluluklarım yok yorgunluktan bayilana kadar eve gelmek yok . kocaman bir hayal gücü var .
devamını gör...
183.
şunlardan savaştırırdım.
ne galip gelen olurdu ne mağlup olan. kan dökülmezdi. hepsi yeniden doğardı ütüzünce. bir çizgi film gibi.
bilmiyordum o zamanlar, kan döküldüğünü, kaybedenin olduğunu.
çocuk aklımdaki gibi değilmiş, oyun bitince, kimse ölmeden hepsini aynı torbaya sokamıyormuşsun.
ne galip gelen olurdu ne mağlup olan. kan dökülmezdi. hepsi yeniden doğardı ütüzünce. bir çizgi film gibi.
bilmiyordum o zamanlar, kan döküldüğünü, kaybedenin olduğunu.
çocuk aklımdaki gibi değilmiş, oyun bitince, kimse ölmeden hepsini aynı torbaya sokamıyormuşsun.
devamını gör...
184.
herşey kısıtlama getiremem bu bu diye...
devamını gör...
185.
anneannem. o ölünce tüm çocukluğumu onun eşyalarıyla dağıttılar.
devamını gör...
186.
kuzenimle dvd takıp konsollarla iki saat tank kurmak savaşmak sonra mario ya geçmek. canımız sıkılınca bilye valizini açıp aralarından çillileri ve horozları aramak. mahallede akşam üzeri aşağı gölge gelir gelmez anne ödevim bitti ben gittim diye kapıyı dışardan kapatıp aşağı fırlamak. çamurdan yemekler, yolda dokuz aylık, belki bisiklet savaşı, gece saklambaçlari...
aslında bunların hepsini fırsat bulursam bu yaşımda da bu devirdeki çok sevdiğim kişilerle yapmayı çok istiyorum...
aslında bunların hepsini fırsat bulursam bu yaşımda da bu devirdeki çok sevdiğim kişilerle yapmayı çok istiyorum...
devamını gör...
187.
bilye oynamaktan kupkuru olmuş çatlal ellerim. o kadar çatlak ve kuru olurdu ki yumruk yapınca kanardı.
devamını gör...
188.
gerek izin alarak gerekse direk daldığım ağaçlar.
dut ağacı, iğde ağacı, erik ağacı, kayısı ağacı...
orhan pamuk romanlarında okuduğumda bizim buralara bakıyorum da hep dutluktu...
dut ağacı, iğde ağacı, erik ağacı, kayısı ağacı...
orhan pamuk romanlarında okuduğumda bizim buralara bakıyorum da hep dutluktu...
devamını gör...
189.
zaman algımın olmadığı zamanları özledim.
devamını gör...
190.
sabahın 5 inde uyanıp cennet mahallesi akabinde sinirli annem izlediğim o dertsiz sabahlar.
dönmek istiyorum.
dönmek istiyorum.
devamını gör...
191.
lego.
vaktim olsa alırım lego. oynarım ha, hiç çekinmem.
ben bir lego başında saatlerimi harcardım, asker savaştırıp kimse ölmeyince, hadi derdim şimdi lego.
hayalim çocuğumla lego yapmak. onun zihnindekileri şimdiden merak ediyorum.
vaktim olsa alırım lego. oynarım ha, hiç çekinmem.
ben bir lego başında saatlerimi harcardım, asker savaştırıp kimse ölmeyince, hadi derdim şimdi lego.
hayalim çocuğumla lego yapmak. onun zihnindekileri şimdiden merak ediyorum.
devamını gör...
192.
sokakta top oynarken annemin beni ve arkadaşlarımı yanına çağırıp elimize yarımşar ekmek tutuşturması
devamını gör...
193.
büyümeyi özlemeyi özledim.
devamını gör...
194.
seksenler bilir, gazetelerden çıkan kağıt oyuncaklar. rc kola, sulugöz sakız. bisküvilerin kolilerde kiloyla satıldığı devirler.
devamını gör...
195.
toplayıp sac üzerinde közlediğim mantarlar ve ahlat ağacı kokusu.
devamını gör...
196.
ben okulun yanındaki minik bakkaldan kahvaltı niyetine aldığım çeyrek ekmek ve kıpkırmızı elmayı özlüyorum.
genelde ikinci teneffüste yani beslenme saatinde alırdım. eğer şanslıysam ve cebimde birazcık para kaldıysa tatlı niyetine leblebi tozu da alırdım.
ohhh miss.
not: z kuşağı liseliler bilmez bu itemleri. hem siz daha yatmadınız mı gençler sabah okul var.*
genelde ikinci teneffüste yani beslenme saatinde alırdım. eğer şanslıysam ve cebimde birazcık para kaldıysa tatlı niyetine leblebi tozu da alırdım.
ohhh miss.
not: z kuşağı liseliler bilmez bu itemleri. hem siz daha yatmadınız mı gençler sabah okul var.*
devamını gör...
197.
gelecek kaygımın olmamasını çok özledim.
devamını gör...
198.
buğday tarlasında özgürce koştuğum o günleri özledim sap saman batsın çizsin her yerimi taşlara basayım bozsun dengemi en sonunda dereden karşıya atlatayım tek ayağım çamurda kalsın, o günleri çok özlerim.
devamını gör...
199.
bisikletle akşama kadar gezmek. dümdüz bir şehirde büyümenin avantajıydı bizimkisi, kilometrelerce yol yap yorulmazdın. yaz günleri sabahın erken saatlerinde kahvaltı sonrası çıkıp akşama kadar dolaşırdım.
devamını gör...
200.
kimsenin seni yargılamaması.
devamını gör...