depresyonla başa çıkma yöntemleri

bir süredir bu sorunla başbaşayım. çaresi anladığım kadarıyla kabullenmek. insan olduğumuzu, hayatta her şeyin iyi gitmeyeceğini kabullenmemiz lazım. güçlü duruyor olabiliriz ama en sağlam zırh bile bakıma veya değiştirilmeye ihtiyaç duyar. kendinize kötü davranmayın. kendinize ne kadar değerli olduğunuzu hatırlatın ve her ne kadar zor olsa da hareket haline geçin. bir şeylerle uğraşın, yürüyün ama yeter ki hareket halinde olun. psikiyatristimin de dediği gibi en güçlü antidepresanı kullansanız dahi hareket haline geçmedikçe bu sorundan kurtulamayacağız. eğer konuşmaya içinizi dökmeye ve sizi anlayan birisine ihtiyacınız olursa kim olursanız olun yazabilirsiniz bana <3

ben kendimizi kandırmamız gerektiğini düşünüyorum. çünkü dünya kötü bir yer. depresyonda olmak bence çoğunlukla gerçeğin farkında olmaktır. yapılması gereken sorun yokmuş gibi davranmak ve optimizmi benimsemek. insan kendini kandırabildiği kadar varolur.

bu konuda uzman değilim ama genelde sosyal olmaya zorluyorum kendimi. tanıdık tanımadık herkese laf attığım, aşırı bir sohbet etme çabasına girdiğim zamanlar kısaca. normalde pek insan sevmem, keyfim yerindeyse tek başımayımdır da bazen sıkılıyorum işte.

dürüst ve cesur olmakla başlayan yöntemlerdir.

çıkamadım. prozac ve remoran la düzeyli bi ilişki ile çıkmaya çalışıyorum. aynı zamanda da kindini ığrıştırıcık birşiylirli mişgil it diyenlerle de ilişkime son veriyorum

herkesin taktiği farklıdır. savaştır çünkü. tecrübe gerektirir. komutan gerektirir. öğrenildikten sonra gerisi size kalmış. savaşarak öğrenilir kısaca. en iyi şeylerden biri de birbirine tecrübelerini aktarmaktır. sonuçta aynı cephedeyiz.

kesinlikle saçını kestirmek

hayatınızın merkezine kendinizi almak. kabullenmek. hayatınıza ve kendinize olan inancınızı yeniden bulmak.

hayatın kısalığını kabul etmek olabilir. belli bir yere kadar . çünkü depresyon geldi mi gelir ve uzun süre gitmeyebilir normaldir. başa çıkılmıyorsa doktora görünülmeli inat yapmaya gerek yok

antidepresan, psikoterapi. zamanla da geçebilir ama destek almakta fayda var, sonuçta bi hastalık.

depresyonla başa çıkmanın yolu ilaçlar değildir arkadaşlar ben 3 kere intihar ettim bakırköyde 1 ay yattım ful sabah öğlen akşam ilaç verip sizi uyutuyorlar günlük 10 dakika görüşme yapıyorsın onda da seni dinlemiyorlar kendi soracaklarını sorup gönderiyorlar ben şuan çıkalı 1 sene oluyor 2 ay önce ilaçları bıraktım şuan gayet iyiyim birşeyim yok ilaçlar sizi mal yapıyor haberiniz olsun iyi akşamlar

spor yapmak ve bir hobi edinmek depresyona cok iyi geliyor. tecrübeyle sabit. tabi agir seyreden depresyon icin degil bu tavsiye. insan hayat gayesini kaybetince daha kolay giriyor depresyona. hayatta bir amaç edenmek sart.

yola çıkmak.

üstüne gidin. yeni meşguliyetler edinin ve onunla savaşın.keep fighting.

çıkmayın. direnç göstermeyin, akışına bırakın. yapın patlamış mısırınızı, açın filminizi izleyin. tabii bu benim yöntemim, herkes için aynı etkiye sahip olmayabilir. ulan ben böyle aşk acısını yendim be var mı ötesi!
not: accık da puding

çikolata yemek

ilaç tedavisi olmadan depresyonun atlatılması çok zor, bir psikolog adayı olarak söylüyorum.

-düşmanımızı tanıyalım

herbirimizin hayatında stres olacak. stressiz hayat, heyecansız, boş hayattır. devamlı bir şey kaybetme stresi olacak ki, kazandığımızda değeri olsun.

zaman zaman bu stres oranı, her zaman maruz kaldığımızın ötesine geçebiliyor. öly olur ya, her şey üst üste geliyor. sayıyoruz, bu şöyle oldu, bu gitti, bu terketti, bir de üstüne iş geldi, vs, vs.

öncelikle bu dönemin geçici olduğunu farketmemiz gerek.

-nasıl kurtuluyoruz?

yüzer gibi.

yüzerken kendinizi bıraktığınızda su üstünde kaldığınızı, ancak saçma sapan çırpınışların su yutmalara neden olduğunu biliyorsunuz.

zaten hali hazırda maruz kaldığımızın ötesinde bir strese sahibiz, bir de bunun üzerine "neden bu kadar stresim var?" stresini eklemiyoruz.

hayatından ders çıkarabilen varlıklarız. bunu uyguluyoruz. daha önceki zor zamanlarımızı, ve o zamanların şu anki hayatlarımızdaki etkisine bakıyoruz. *

her şey geçti, bu günler de geçecek.

-bu dönemde

kendimize yardımcı olalım.

daha fazla strese neden olacak maddelerden uzak duralım.

kendimize iyi davranalım, bedenimize, onu sevdiğimizi gösterelim.

1 saat yürümek, spora gitmek, bir şişe şarap yerine portakal sıkıp içmek, sürece çok daha iyi gelecektir.

ayrıca bu tür günleri, etrafınızdaki insanları tanıyabilmek için de kullanabilirsiniz. sizi gerçekten seven, sayan kişiler bu dönemlerde sizi daha fazla dinleyecek, yardımcı olmaya çalışacaktır.

hadi mutlu depresyonlar.

"depresyon, umutsuz olmak değildir. umutlu olmak için kendine güç, kendine dair bir motivasyon ve sonrasında kendisine gidecek bir yol, yapılacak bir iş ve sarılacak bir dal bulamamaktır."

akıl vermeden önce teşhisi doğru mu koysanız acaba?

anladım iyi niyetli çalışmalarınız var ama depresyon olan adama ; spor yap diyince de alacağınız tepkiler kulak zarınızı delip geçer yani haberiniz olsun.

çünkü depresyon çözümsüzlük değil, çözüm için gücünün olmamasıdır. gücü olsa zaten gider sporunu yapar, çabalar ve çözer.

şarj olmayan telefondan whatsapp'a gir demeye benziyor bu biraz.

not ; gerçek acılar için depresyona girin. vaorluşsal anlam arayışınız mesela, ya da ölüm gibi sebepler için.

depresyon nedeniniz ile yüzleşin, acı çekin, ağlayın, kendinizle kavga edin ve cevabı bulmaya çalışın. cevabı bulunca, kendiliğinden onaracaksın kendini.

benimkisi varoluşsal anlam arayışı içindi.

tembellikten göbeği yağ bağlamış ağlak, ergen tiplerin sığındığı başlığa dönmüş burası.

siz depresyonda değilsiniz sadece şımarıksınız.
gerçek depresyon bozukluğu olan insanlar değil buraya girmek, pc açacak derman bulamaz.
avel, yürüdüğü hatun veya lavuk mesajına geç cevap veriyor diye depresyona girmiş armut armut başlıkta zırlıyor.

biraz güçlü olun. mücadele ruhunuzu geliştirin.
70 yıl sonra hepimiz ceset olacaz. hala ona yanıyom buna ölüyom ben depresyondayım diye kurusıkı gibi boşa sallıyonuz.

hiç mi kendinize saygınız yok? biraz silkelenin.