depresyonla başa çıkma yöntemleri

"depresyon, umutsuz olmak değildir. umutlu olmak için kendine güç, kendine dair bir motivasyon ve sonrasında kendisine gidecek bir yol, yapılacak bir iş ve sarılacak bir dal bulamamaktır."

akıl vermeden önce teşhisi doğru mu koysanız acaba?

anladım iyi niyetli çalışmalarınız var ama depresyon olan adama ; spor yap diyince de alacağınız tepkiler kulak zarınızı delip geçer yani haberiniz olsun.

çünkü depresyon çözümsüzlük değil, çözüm için gücünün olmamasıdır. gücü olsa zaten gider sporunu yapar, çabalar ve çözer.

şarj olmayan telefondan whatsapp'a gir demeye benziyor bu biraz.

not ; gerçek acılar için depresyona girin. vaorluşsal anlam arayışınız mesela, ya da ölüm gibi sebepler için.

depresyon nedeniniz ile yüzleşin, acı çekin, ağlayın, kendinizle kavga edin ve cevabı bulmaya çalışın. cevabı bulunca, kendiliğinden onaracaksın kendini.

benimkisi varoluşsal anlam arayışı içindi.

tembellikten göbeği yağ bağlamış ağlak, ergen tiplerin sığındığı başlığa dönmüş burası.

siz depresyonda değilsiniz sadece şımarıksınız.
gerçek depresyon bozukluğu olan insanlar değil buraya girmek, pc açacak derman bulamaz.
avel, yürüdüğü hatun veya lavuk mesajına geç cevap veriyor diye depresyona girmiş armut armut başlıkta zırlıyor.

biraz güçlü olun. mücadele ruhunuzu geliştirin.
70 yıl sonra hepimiz ceset olacaz. hala ona yanıyom buna ölüyom ben depresyondayım diye kurusıkı gibi boşa sallıyonuz.

hiç mi kendinize saygınız yok? biraz silkelenin.

yeni çıktım sayılır. 65 kg civarındayken bir anda 15 kilo falan vermiştim. 50kg dolanıyordum ortalıkta göt kısmı bomboştu. bildiğin kemik gibiydim , üzerimde hiçbir pantolon olmuyordu. sonra ne mi yaptım? hiçbir şey. zaman her şeyin ilacıdır diye bir gerçek var. ha bir de hayatımın son dönemlerde yoluna girmesinin etkisi var tabii. ben mesela her düştüğümde ilaç kullanırım ama bunu yapmamak gerekiyor bence. o ilaçlar insanı daha bi beter yapıyor özellikle ilk 2-3 hafta iğrenç oluyorsunuz. son depresyonumda ilaç kullanmadım.

teşhisi kendiniz koymamak. çünkü bazen depresyon sandığımız şeyler depresyon olmayabiliyor. uzmana başvurmak lazım çünkü ancak bu şekilde bir yol belirlenebilir. keşke herkesin mental sağlığı için uzmana danışma, terapi görme şansı olsaydı. gerçekten destek almadan çok daha zor. ben ilk gittiğimde 2 ya da 3 kez intihar denemiştim.insanın tek başına çözebileceği bir durum değil kesinlikle.

bir viski iş görür.

alkol ve dertleşmek.

öyle bir yöntem yok.

varsa da ben kesfedemedim.

buraya klasik tirtlardan yazmayin.

kafayı bir süreliğine kopartabiliyor muyuz? 10 yıl kadar yeterli gibi.

der ki ibn.haldun "insan beyni değirmen taşına benzer, içine yeni şeyler atmazsanız eğer kendi kendini öğütür." sürekli yeni meşgaleler edinmeli insan, kendini durup dinledikçe daha da batar bu bataklığa.

hemen bir şeylerle ilgilenmek ya da ilgilenmemek için uyumak. ıki seçenek de müthiş..

dibine kadar dalmaktır. zaten düşüşte olduğun bir durumda sağa sola tutunmaya çalışmak yerine ne kadar derin ve karanlık olduğunu algılayabilmek için dibe kadar gitmek. benim ideal çözümüm bu. major depresyondan bildiriyorum.

depresyona girme alışkanlığından kurtulmaya çalışmak bunlardan biridir.

depresyon alışkanlık hatta bağımlılık yapar. zorluklar ile mücadele etmek te alışkanlık yapan bir anlayış ve davranış şeklidir.

üzüntü, mutsuzluk, bunalım sağlıklı bir zihnin de yaşadığı duygu durumlardır ve bunların çeşitli işlevleri vardır.

depresyon, melankoli ve intihar düşüncesi gibi duygu durumlar, mantığın hastalamasından kaynaklanan ve insanı aşağıya, ölüme, zulüme çeken faydasız olgular arasında yer alır.

çocuklarla vakit geçirmek. ama bu noktada da çocuğun gerçekten çocuk olması önemli. filozof atakan gibi çocuklarla vakit geçirirseniz kendinizi daha kötü hissedebilirsiniz. onun dışında internet üzerinden izlenebilecek bazı komedi dizilerini izlebilmek size kesinlikle iyi gelecektir. örneğin;
(bkz: gibi)

kendinize karşı anlayışlı olun! her duygu gibi bu da bir süreç belki yaşamalısın evet ama kendini yıpratmadan, dinleyerek, ne istediğini, neden öyle hissettiğini düşünerek , ben biraz pozitif bir insanım ve iyi olmaya çabalıyorum elimden geldiğince kendime başkaları yüzünden çok fazla haksızlık ettiğim zamanlar oldu, önce kendinize şefkatli olmanız bencil olduğunuz anlamına gelmez daha güzel iletişim kurabilmek için insanın kendinden başlaması gerek lütfen kendinizi severek başlayın işe.

başa çıkamayınca destek almak en iyi yol oluyor..

kalkıp anlık bir karar vermek. bir anda hazırlanıp yürüyüşe gitmek mesela. bu tür anlık kararlar vücutta tepkiye neden olur bu da hissizliği bir süre de olsa giderir.

teoman, candan erçetin, ezginin günlüğü, tuğkan dinlemek

başa çıkamazsınız.
görmezden gelin, dikkate almayın, yokmuş gibi yaşamaya devam edin.
carpe diem.