derdini kimseyle paylaşmayan insan

kimsenin anlamayacağını aslında dinleyecek kimsenin olmadığını bilen kendi kendine yetmeyi öğrenmiş dertlerine de kendisi merhem olmayı öğrenmiş dışarıdan çok gülen herkesi mutlu eden dert dinleyen ama içinde fırtınalar kopan insandır.

derdini anlatmaktan ziyade yazmanın daha etkili olduğunu farketmiştir belkide. söz uçar yazı kalırmış neticede. hem böylece, yarın öbür gün baktığında başa çıktığı bütün sorunları, yaşadığı bütün acılarını okur yazdıklarında. tabi fikirlerinden öte duygularını kaleme almayı biliyorsa.

bir mor ve ötesi atasözü şöyle söyler:
"hiç anlatamadım, hiç anlamadılar.".

duygularımı kendi içimde yaşamayı severim çok da dostum yoktur ondan mütevellit gelişen durum. bir de şu var allah dermansız dert vermesin hepimizin ufak tefek günlük problemleri var. sürekli ağlayan sızlayan mod düşüren insan olmak da istemem.

günün sonunda hasta olacaktır. insan dertlerini kafasında o kadar büyütür ki ve bazen işin içinden çıkamaz. aslında anlatmakla çözülmüyor dertler, hatta çoğu zaman karşımızdaki anlamıyor bile bizi, fakat bir iç boşaltma olarak mantıklıdır. bazen ''yaaa şimdi onu da dertlendirmeyeyim'' der insan, veya ''anlatsam da anlamayacak zaten'' der kendince. bir iki dostu olmalı insanın ya da bir adet aile bireyi ile bu türde bir ilişkisi. sıkmadan, bunaltmadan anlatmalıdır. çünki dertler dile gelince ve kendi ifadelerinizi dinledikçe bazen aslında çok büyük olmadığını fark edersiniz. hayat yeterince zor daha fazla eziyet etmeyin kendinize. çünki bi insan zararı en çok kendine verir.

paylaşınca insanların bunu bir şekilde kendine karşı kullanacaklarını biliyordur.
ınsanların güvenilmez olduğunu biliyordur.
zaten dertlerin kaynağında insanlar olduğundan, bir şeyler anlatmaya çalışmakta mantık görmüyordur.
bir laf var ya "ağlamıyoruz diye derdimiz yok sanıyorlar" şeklinde. belki de gözünde yaş, dilinde mecali kalmamıştır.

erkek insan bireylerinin ortak özelliğidir.

sürekli dert anlatılan insandır.

paylaşacak kimsesi olmayan insandır. sadece kendisi vardır.

ulan ben her şeyi zaten bütün ayrıntısına kadar düşünüyorum bu derdin bi dermanı varsa ilk ben bulurdum zaten diye düşünüyordur haklıdır.

içine kapanık insandır. hayat şartlarından bıkmış ve yorulmuştur.

"gülün, dünya sizinle gülsün. ağlayın, dünya sırtını dönsün." felsefesini acıyla öğrenmiş insandır.

bunu yapan insanlar en sonunda patlar. atom bombasından fena kalıntılar kalır. yıllar boyu susmuşluğun yükü bir gün dayanılmaz hale gelir.

derdi yoktur belki de.

daha önce anlatmış bu yüzdende yara almış kişidir. anlatmak şifadır. ama insana degil bi çiçeğe bi hayvana bazen kendine anlatmali insan. derdinizle dertlenecek dost bulabildiyseniz ne mutlu size.

dermani, derdi verende ariyodur belki.

(bkz: allah)

sonunda çat diye çatlayan insandır.

çeşitli sağlık sorunlarıyla boğuşan insanlardır genellikle. çünkü ne demişler, anlatmak en çok anlatıcıyı iyileştirir.

paylaşacak insan olduğunda bir gram bile umursanmadığını fark edince paylaşmamaya karar vermiş kişidir. dertler gitgide büyüdüğünde, tüm yükü tek başına sırtlamak zorunda kalacaktır.

zamanında paylaşmıştır bir faydasını görmeyip bırakmıştır.