evlenince kocanın kütüğüne geçmek

talihsiz bir durumdur.

(bkz: başka bir kütüğe geçemezdim zaten)

(bkz: kütüğe geçmek)

ne oldum değil,ne olacağım demeli.

o kadar saçma bir olay ki bu beni alıp hayatımın büyük çoğunluğunu geçirdiğim yerden başka bir yere aktarıyorsunuz. niye? evlendik diye. banane ya evlendiysek evlendik illa her şeyi kocama göre mi yapıcam. kütüğüme kadar onunla aynı olmamın ne gereği var? bir de soyad karmaşası var bildiğim kadarıyla kendi soyadımın sonuna kocamın soyadını koyabiliyorum fakat yalnızca kendi soyadım kalsın istiyorsam kocama dava açmam gerekiyor. çok saçma hayatımda şu iki değişiklik beni gerçekten sinirlendiriyor. evlilik iki hayat birleştirmek için değil mi? ben niye ekstra geçmişimi de kocama göre şekillendirmek zorundayım?

gelecek hayallerim arasında ilk 3’e girer. 1’ini gerçekleştirdim.

yazar sabahın sekizinde içlenmiş yazmış, olaya gel. sısısıs

sabah sekiz ya, titriyorum.

duyduğum en saçma şey. hadi soyadımızı değiştirmeyi kabul ettik. doğduğumuz yaşadığımız yerden de mi vazgeçelim..

ya gerçekten bu evlilik işlerinde 1 tane bile mi mantıklı şey olmaz ya?

evliliğin kendisi saçma zaten takıla takıla buna mı takıldın.

kağıt üzerinde geçerli bir durum olsa ne olmasa ne. boşaninca da bir ömür nafaka anlamsız ama o reel, kağıt üzerinde kalmıyor. içler dışlar çarpılip artılar eksiler birbirini götürsün ikisi de kalksın rahat etsin insanlar.

evlenmeseniz de babanızın kütüğündesiniz kızlar.

bu da mı problem ucubeler. bundan gocunuyorsan sen evlenme lavuk mitoz bölünme yaşa. dünya kafayı yedi alüminyum.

kütüğüme hoş geldin...

ya ben onun için kendimden geçmişim * kütük mütük bunlar hiçbir şey yani. beni direk zimmetine geçirsin hiç sorun değil.

babaerkil toplum düzeninin sonuçlarından biridir. şimdi değişti mi bilmiyorum ama yakın zaman dek erkek istemezse eşi çalışamıyordu; isterse profesör doktor olsun. bu da boşanmak üzere evini ayıran ancak henüz boşanmayan kadınların sefalete yuvarlanmalarına ve çoğu kez boşanmaktan vazgeçmelerine neden oluyordu.
kısaca kocanın kütüğüne değil bir kütüğün kütüğüne geçmiş oluyordu kadın.

sanırım kadını olması gerektiği yere koymayan ama koyması da gerektiğini bilen en azından buna adım atma cesaretini gösterecek olacak ataerkil toplumların öncelikle halletmesi gereken ilk şey .. kütük olayını kaldırmak. yani kendi kütüğünden erkeğin kütüğüne geçme olayını.. evlilik denen şey zaten kadının birey olma hakkını elinden almakla aynı şey bence.. kimsenin çok dikkat etmediği bir konu bu.. kadın hakları deyip duran hiç bir siyasinin bunu değiştirme ya da kaldırma çabası olmaması hatta konuya değiniyor olmaması bile buna işarettir.

kocanın kütüklüğe geçmesinden yeğ olduğu aşikar olan hadise.

hem hangi kaşe, hangi imza ruhumdaki karadenizliliğe zeval verebilir, next next.

inanılmaz saçma bir şey gerçekten... bence kütük cinsiyet farketmeksizin doğduğumuz yer olmalı. soyağacıma baktığımda bu uygulamanın ne kadar saçma bir şey olduğunu açıkça görebilirsiniz. bir de vakti zamanında "kütük taşıma" diye bir şey varmış ve benim sevgili baba tarafı sülalem nesiller boyu memuriyetlerini de kullanarak oradan oraya taşımışlar kütüğü. güneydoğu ve akdeniz hariç her bölgeye gitmiş kütük. yahu bir kağıt parçasına bu kadar eziyet etmek için ne yaşamış olabilirsiniz?

sen bulgar göçmeni, edirneli adamsın, erzurum'dan kız aldın diye erzurum'a kütüğü taşımak nedir? hadi erzurum'a taşıdın, her çocukta farklı kütüğe geçmek ne? 3 erkek kardeşin her birinin kütüğü nasıl farklı bir şehirde olabilir? hiç mi acımadın bu çocuklara? yakın iller de değil. biri izmir, biri kırıkkale, biri ordu. neymiş, görev yeriymiş... yaktın bizi büyükbaba... yaktın...

evlilik kurumunun en saçma bulduğum yanı bu olabilir. mutlaka bir açıklaması vardır ama ben yine de mantıklı bulmuyorum.