geceye kendine ait bir şiir bırak

mevsimler geçerken
fırtınalı bugünlerimizden
karlar vardı,
mavi halkalı ateşler
yüzlerde eksiksiz bir çelenk
mor sümbüllü gülüşler
oyunlar vardı, o oyunlar
ki hiç bitmezdi düşler...
rüzgâr dindi, yelkenler yırtık
duvarların ardı derin bir boşluk
ceplerde kırık umutlar
omuzlarda eksik bir sıcaklık
yarım kaldık, kimimiz artık
yarın dünden de tanıdık...
bir sayfa, bir güneş
bir yaprak, inadına rengarenk
bu ses diner mi sorgusu
hiç bitmeyen döngüsü
göğsünü deliyor burgusu
toprağın üstündeyken adımlar
bir el gelse, hani olur ya
o gün her şey bitecek.

adını anarken

gözlerinde gizli sonsuz bir deniz,
rüzgarında uçuşan yıldızlar var.
adını anarken yüreğimde iz,
sensizlikte kaybolan bir hüzün var.

gönlümde senin için bir şehir kurmuşum,
sevdanla yüreğimde bir yangın var.
seninle dolup taşan her anı yaşamışım,
aşkınla aydınlanan bir yolum var.

dudağından dökülen her kelam,
bir melodi gibi ruhumda yankılanır.
seninle yazdığımız bu masal,
sevdanın kutsal bir armağanıdır.

lord megatron

geceleri siz bunları mı yapıyorsunuz..

bir de gececi tayfa falan diye artisleniyorlar.. sfsdas off dayanamadım.

ülkem cennet vatandır
ayyıldızlı bayrağım dalgalanır
daima atamın izinde
uygarlık sonsuz yaşanır

bir a sınıfından münzevi gül

mamama mimimi maykrofon şov lkkjhhjkh

umduğumu
bulduğumda kaybedince
şiirle çıktım yola
çıktım yoldan şiirle

neyse boşver dedim sonra
ben de öyle yoluma baktım
kalabalık beni sevmedi hiç
ne yaptıysam başıma kaktı
ne yaptıysam olmadı hiç
ne yaptıysan yanına kaldı
zaman durdu bugün yine
son umudum yarına artık.

sahsima ait berbat bi siirin, yine sahsimin sevdigi son kismi.

ne yaptığımı bilmiyorum ne söylediğimi
hayallerim var biliyorum ama ne yapmam gerektiğini
bilmiyorum
deniyorum aslında tutunmayı
çabalıyorum ,
çabalamıyorum galiba biliyorum
ama olmak istiyorum var olmak , yok olmak ,değerli olmak
istediğim tek bir şey var
okumak
var olmak
güzel bir gelecek
ve son olmak
ama sor, iki gündür yatıyorum yarım yamalak
vicdan azabı bırakmıyor peşimi

artık gitmeliyim.
senden uzak,
kendime yakın...

henüz sahiplenmedim sahiplenince hemen de bırakmam

ve uçtu kuşlar
hüzünlü baykuşlar
hava soğuktu
biz gittik
bilmediğimiz yerlere
bilinmezlere
kaygısız el ele
her şey gelip geçicidir
biz ise mutlak
bilinemez her şey
birbirimizi bilsek yeter
ne geçmiş, ne gelecek
bize bir şey getirecek
ve kondu kuşlar
mutlu baykuşlar
hava soğuktu
ellerin ellerimde
sımsıcak ellerimiz
birbirinde gözlerimiz
sımsıcak yüreklerimiz
sadece sen ve ben, biz
geriye kalan her şey önemsiz

bilemezsiniz,
dalgaların motora vuran sesini.
siz hiç görmediniz ki
duymadınız
varsa yoksa tanım telaşı.
ah ah
burada öldüm duymadınız
ben sizin ta..nımlarınız kadarım.
...
...
.

(bkz: çok güzelmiş bir daha olmasın)

veda

gözlerim kapandığında o gün belirir,
ıssız gecenin gökyüzünde ellerim göğe yükselir.
dualarla çınlar kulaklarım ve bir ses işitilir,
sen gelirsin, hayatım şenlenir.

tutku hükmeder zihnime, ah ne çok umut birikir,
ay ışığında parlar tenin, sanki bir elmas gibidir.
ellerim uzanırken sana aslında bir boşluk hakimdir,
iki kişilik yaşarım bu aşkı, senin varlığın bir yanılsamadan ibarettir.

geceler aydınlanır, sanki gözlerim açılır,
başımı kaldırdığımda işte perde o zaman kapanır.
peşinden gittiğim ay kararır, bedenimde hissettiğim akış durur,
acı gerçekle yüzleşirim, senin silüetin geçmişe gömülür.

ne çok perde kapattım geçmişte, bu da onlara bürünür,
çabalarımı görürüm, insan ne çok üzülür.
teselli bulurum günlüğümde, olmayan keşkelerim beni yürütür,
ve belirir başka limanlar ufukta, işte o zaman yalnız keşkesi olanlar üzülür.

yüzüm neşettir
yüzüm neşet
ruhumu saran

dustugun yerden seni kimse kaldirmaz,
dusenin haline kimse aldirmaz,
hayat dedigin şarap gibidir,
2 tek atarsın bakarsın,
ayılınca yaninda hic kimse olmaz..

yanlış anlama beni ey hüzün çiçeği
hasret kaldım elma kokusunda mutluluğa
güneşe serdim neşeli günleri
filme sarılı anıların kırmızı odası renginde hasretim yarınlara
...
saksımda ekili üç top hanımeli
ne kokusunu duydum ne kendisini gördüm
o da küstü gitti bana sen gibi
nazar bocuğunu kırdım ellerimle
tek tek battı tenimin en ücra köşesine
...
anlatılan masallara da inanmadım,
hadislere de inançsızlığımdan gelir benim avareliğim
başkaldırıp başaktaki buğdaydan yaptım meyimi
kör olası kargalar peşimi bırakmadığından dolayı sinirliyim

tohumlar tavuğa
fidanlar keçiye
danalar pıçağa
isyan etmeli yurdumda

prizsiz fişlere
dolgusuz dişlere
sökülmez dikişlere
yer yoktur yurdumda

tek bir cam kırmadan,
ormandan hiç kaçmadan
verseydi bana bir lira her insan
milyoner olmuştum çoktan yurdumda

kendinden sonraki her ânı kirleten kederlerdendi doğmak
en kötüsü, o kederi yaşayamamak, senle doğup senle ölememek
hataydı ölesiye sevip, öylesine bakmak gözlerine
hiç unutmayacağını sanmak ve hiç unutmamak

bitmesin
senin bana ulaşmaz sevgini
özgürlüğüyle öven tanrıların yaratısı
tapındığım her bir yıldızın
sonraki gecelerde kaybettiğim izlerini
gözlerinin solmayan ışığında buluşum

ömrümde bulduğum aşkının
aşkında bulduğum ömre özenişi
ve her şeye rağmen
usulca biriktiğim ölümün sakinliği

en çok da bitmesin dediklerimden
vazgeçtiğim anlarda
yüreğimde beliren insanca umuttan kaçışım bitmesin

saklandığım kuytularda karşılaştığım
gecenin beteri ben olayım
yeter ki ruhuma hapsettiğim karanlık
gözlerine dokunmasın

bu gece 1 siir yazdim, guzeldi,
herkesin hayati hep kendine ozeldi,
bozuk iphone gibiydim, samsung oldum duzeldim,
kardes yemin billah kendi hayatimi traktorle duzendim.

cok cirkinmisim, ama cocukken guzeldim,
kafiye bulamadim salliyorum zeldim,
kurtlar vadisi'nde polat, ramiz ve de ezel'dim,
gerci onlar ezel'deydi ama ben de alayini ezerdim.

okulda da tercihen sayisal degil sozeldim,
dogum gunumde hediyeler falan, fazlasiyla ozeldim,
kimyasal 1 madde gibi su ustunde cozeldim,
o ne demek lan bilmem ama hep bilmece cozerdim.

enes batur izliyordum, burak oyunda degil ben,
ortacagda yasasam olurdum hep hezarfen,
sen ayaktan bahsedersin, ama bunu yazar el,
meslek lisesi iyidir belki ama, cahillere mezar fen.