normal sözlük yazarlarının ilk aşkları için yaptıkları

orta 1'deydik. bakkaldan dandik kolye almıştım.

yılbaşı çekilişinde koca sınıfta adı bana çıkınca, o heyecanla hediye para limiti aklıma bile gelmemişti.günün sonunda öğretmenden temiz bir azar yedim ama hayatımda sayılı mutlu olduğum anlardan birini tatmıştım. hayat çocuklara bı ayrı güzel.

ilkokuldaydik, derste konu anlatımı için sıra bana geldiginde tahtaya çıkıp sadece ona bakarak konuyu anlatmış ve bir nevi ilani aşkta bulunmuştum. çocuk tenefüste yanıma geldiğinde de utanıp kaçacak delik aramıştım tabi.

gizli sevdim.

öleceğini bile bile onu tanımaya devam etmek yetmez mi?

her mendil kapmaca oyununda beni yakalamasına izin verirdim...

2 ayda 20 kilo vermiştim rahmetli için.

her haftasonu şişli'den pendik'e gitmek...

bir kağıda onun adı kalp benim adım yazmıştım ona verecektim sonra annem bulmuştu çocuğun kim olduğunu falan sormuştu ben de arkadaşım demiştim. işte bir aşk başlamadan oracıkta bitiverdi.

lisede abant gezisi düzenlenmişti, o da gelmişti tabi.
gittiğimizde boş bir alana, çiçeklerle kalp yapıp, kendisini bir şekilde uyandırmadan o kalbin içine çekmiştim.
tabi sonra ilan_ı aşk...

şehir değiştirdim.

12 yıldır hep aklımda. yaşlanmışım be.

10 bin sms bitirip ek paket almıştım.

ilk aşkım mine'ydi birinci sınıfta. tipi aynı şarkıcı göksel gibi düzgün bir kızdı. ben ona , o ise sınıfın çipine aşıktı. eh normaldi tabi çocuk yeşil gözlü sarı saçlıydı. bunun farkında olmak, minik kalbimi pıt diye kırmıştı.

hâlâ varmı bilmiyorum ama ozamanlar diş macunu tüpü şeklinde satılan, emerek yenilen çikolatalar vardı. sünnetçi baba derdik onlara. bu isimde sıkıp sıkıp sünnet eder gibi yediğimizden geliyor.
neyse sünnetçi babamı almış, sünnet ede ede giderken , bu sarışın çipe denk geldim. zaten kılım kavga etmeye de yer arıyorum, fitili ateşleyince birbirimize girdik. sebebini hatırlamıyorum ama sünnetçi baba yüzünden sağımız solumuz çikolata olmuştu. müdür yardımcısı hüseyin bey'den sağlam dayak yemiştik haa.

başka kimseyi sevmedim.

ilkokul 5. sınıftaydı sanırım orhan. düşününce pek bir şey yapmadım, o yaklaştıkça ben kaçmıştım, çocuk elimi tutmaya çalıştı diye tüm mahalle boyunca koşmuşluğum var o derece. aşık olunca kaçmak gibi bir huyum varsa demek.

kore yapımı "fender" imi satıp altın yüzük almıştım.
sonuç: yüzüğü 22 ayar almışım, bu ne lan demişti, nenene mi aldın bunu? ben ne anlarım altından,daha parlak diye ondan almıştım, olan gitarıma oldu.

iki gazoz almıştım içtikten sonra topukladı zalımın kızı

bir şey yapmadığım gibi ne kadar kontör varsa kendiminkini bitirir kızın yolladığını da bitirirdim. tam kımıl zararlisıydım. şimdilerde uslandım tabi. artık yanına giderken bimden kola bisküvi alıp götürüyorum. (bkz: swh)

memleketine gitmişti ve kaybetmek üzere olduğumun farkındaydım. yanına gitmeye karar verdim konuşmak için. her şey netleşsin diye.
bir hediye almayı düşündüm ama emekten daha değerli ne olabilirdi ki? yazılan şiirler, yakılan türküler gibi. bulutlara aşıktı, çok severdi bulutları seyretmeyi. bir bulut,arkasında beliren bir güneş ve iki satırlık bir şiir. bir ahşap parçasını yontup bu şekli verip, boyayıp hediye etmek istedim. 2 ay sürdü becerebilmem. ziyan ettiğim ahşap parçaları için allah affetsin.

eşten dosttan borç alıp gittim.
bin dua ve bin türlü eziyetle vardım memleketine.

gelmedi...

herhangi bir açıklama yapma ihtiyacı bile duymadı.
gelmeyeceğim dedi sadece.
hatta bir miktar dalga bile geçti oraya kadar gittiğim için.
tam bir hafta bekledim.
o soğukta her gün sabahtan akşama kadar, bazen gece yarısına kadar bekledim aynı yerde.
odası denize bakıyordu.
geri dönmeden önce tam da odasının baktığı sahilde denize attım ona vermek istediğim hediyeyi.

turgut uyar "göğe bakalım" der ya hani.
ben de son sözleri "eğer yorulduysan göğe bakmaktan, odana bakan denize bıraktım boyadığım bulutları" olan son bir şiir yazıp, deyim yerindeyse arkama baka baka döndüm kendi dünyama.
zaman geçti tabi kalmadı geride bir şey.
düşününce acaba kendime haksızlık mı ettim yoksa tam da bana yakışanı mı yaptım emin değilim.
bildiğim kadarıyla birkaç sene sonra gerçekten severek evlendi biriyle.
allah mutlu mesut etsin...