normal sözlük yazarlarının ilk aşkları için yaptıkları

evden kaçtım.

ilk aşkım galatasaray'dı. maça gitmek için izin alamamıştım. ben de kaçıp gittim. sonra bir güzel fırça yedim tabi ama, şampiyonluk maçı olduğundan ve şampiyon olduğumuzdan pek de sorun etmedim.

çok kovalamıştım ama işe yaramadı çabalarım. zaten çok da sağlıklı değildim. hayırlısı böyleymiş.

4 ay neredeyse hiç evden çıkmadım . ah eski aptal zamanlar. yapmayın!

erkekler ile top oynamak varken, onun için kızlarla ip atlamayı seçerdim.ilkokulda yaşandı o yüzden bu olay o yüzden pek üstüne düşmeye gerek yok*

hahaha hatıralar canlandı gözümde lise 1 deyim okulun bahçesine spreyle yazi yazdım, çilli bi hatundu.
yazı şu aşkına eşkiyayım çilli kız* diye aklıma geldikçe utanır gülerim.

yapamadan terk etti beni felek.

saat 9'da uyku saatinin gelmesiyle yatağa girip uykuya dalana kadar cedric gibi acı çekmek.

silgi istemişti vermemiştim. aslında bu aşk demekti ama anlamamıştı. düşünsenize bir insan arkadaşına neden silgisini vermez? cevap çok basittir; diyaloğu uzun tutup, içsel sevgiyi tatmin edebilme fırsatını değerlendirmek.

ve bu olaydan sonra hiçbir kadın beni anlamadı. ben de üstlerine gitmedim.

wele welwlwlwelel

kuzenime ilanıaşk mektubu yazdırmıştım. 1. sınıf, hatta okulun ilk haftası. *

polisiye kitapları okumak. gerçi iyi olmuş.

6 yaşlarındaydım.tüm paramla çikolatalı ve fındıklı ikram alıp arkadaşımla göndermiştim. kabul etmediği için biz yemiştik.

part time çalıştığı mağazaya gidip heyecandan ne yapacağımı şaşırdığım için onunla birlikte kıyafetleri katmaya başlamam...

türkiye'de kaldım.

olmadı tabii. hayatımda aldığım nadir irrasyonel kararlardandır ancak çok fazla güzel şeye de gebe olmadı değil şimdi.

ben kopye verir, en salak esprilerine bile kahkahalarla güler, ricky martin, sting severken megadeth iron maiden dinlerdim.

lisede iki ust siniftan bir cocuktu, tanismiyorduk. tanismak icin matematik test cozup cozemediklerim icin yardim soruyordum, ayni saatte ayni otobuse biniyordum, uyesi oldugu klubune uye oldum, ingilizce conversation club vardi, ona da uye oldum. tum gun okul ve okul disi surekli her yerde pesindeydim, ama hic bir merhaba demisligimiz de yok. mezun olup yurt disina gitmisti, sirf onunla yazismak icin o zamanlar ilk email adresimi acmistim, bahanem de “ingilizce pratik yapmak icin yaziyordum”du. ben kendim mezun oldugum sene gercekten tanisip, arkadas olmustuk. onca senelik zahmetimin sonucunda, ama tanidikca da hayal kirikligi olustu ve hemencecik uzaklastim.

ilk aşkım değildi ama ilk ciddi flörtümdü. yaz tatilinde tanışmıştık ve birbirimizi bir aydır görmüyorduk. istanbul'dan cuma gecesi trene atlayıp, ankara'ya gitmiştim, üniversitesi öğrencisiydim, cebimde üç kuruş aylık harçlığımın yarısını o git gelde bilet, sakarya caddesi derken hiç ettim tabi. sevgilimin kaldığı ögrenci yurdunun önüne gidip, ziyaretçi anonsu yaptırmıştım. o zamanlar nerede cep telefonu falan. kapıdan çıkışıyla birlikte kalbimin nasıl çarpmaya başladığı bugün bile hatırımda. sonuç; hemen her uzaktan ilişki gibi koridorun sonundaki kapı ayrılığa açıldı bir süre sonra.
hey gidi günler hey. işte bu da böyle bir anı kafacılar.

benim için kabarık bir ev telefonu faturasına mal olmuştu,pardon babam için.
bilinmeyen hatlardan evlerinin telefon numarasını öğrenmeye çalıştığım günler çok heyecanlıydı.
şimdi nerede ne yapıyor habersiz olsam da güzel yıllardı.

dağları deldim, yolları aştım, denizleri içtim.

yaş 18 falan irc kanallarında zeytin nickli bir kızla tanışmışım. 3 yıl boyunca istisnasız her cuma 23:00 son minibüs ile akçay'dan edremit'e geçiyorum. edremit otogarda 1 saat bekleyerek oradan truva şirketinin 00:30 edremit-izmir otobüsüne binerek izmir'e giderdim. sonraki otobüs sabah 8de çok geç. 5 dakika fazla görmem bile mühim.

bakın istisnasız her cuma. sabah 3:45 gibi bostanlı caminin orada servisten inerdim. oradan bostanlı pazar alanına doğru yürürdüm vakit geçerdi. yağmur yağar apartman girişlerinde beklerdim. sonra orada tenis kortları ve halısaha vardı. oranın bekçisiyle git gel ahbap olmuştuk. ben zeytini beklerken çay içerdik. her defasında bana nasihat verirdi güzel abim. 7:30 da zeytin gelirdi. 12 saat boyunca tüm izmir'i dolaşırdık. her cuma konak pierde sabah 10:00 seansı filme gidilir mi?

bu macera 3 sene boyunca her cuma tekrarlandı. süleyman abi hakkını helal et, bir gün son defa çayını içtim ve onunla son defa buluştum fakat farketmedik.

güzel bi playlist yapmıştım kendisine, çoban yıldızını çok sevmişti.