normal sözlük yazarlarının ilk aşkları için yaptıkları

şehir değiştirdim, arkadaşlarımdan ayrı düştüm sonra da konuşmadık hiçbiriyle zaten, eğitimim aksadı, ailemle çok kötü bozuştum bir de evlendim. sonra boşandık. daha yeni yoluna koymaya çalışıyorum herşeyi.

çok da bir şey yapmadım. lisedeydik, saçma sapan sinir bozucu, her şeye muhalefet eden gerizekalının tekiydi. ve ben de onun tüm yaptığı şeylere bir başka gerizekalı olarak göz yummuştum, diğerlerinin hakkını savunmadım ya da malum şahsı uyarmadım, ona atarlanmadım. pişmanım.
aslında bayağı bir şey yapmışım hiçbir şey yapmamakla.*

neler olup bittiği ve ne yaptığımla ilgili hiç bir fikrimin olmadığı, sadece hissedebildiğim mükemmel bir ruh hali yapmıştım.

kafa atmıştım.
şimdi feminikler doluşcak fakat genede bahsedeyim.

1. sınıfın ilk günü. mavi gözlü, mavi önlüklü hatunum asiye kımıl kımıl yaklaşıyo sınıfa doğru. tuttup kolundan sordum adını.
dedi asiye. elimle tek gözümü kapatıp, bende korsan dedim.

memnun oldu tabi...
karizmam o biçim, saçlar hemüz dökülmemiş.

biraz muhabbet, sohbet derken gözüm alnında ki sivilcesine ilişti. dedim oynama daha da büyütürsün. ama dedi kaşınıyor.
mahallede ercan hep patlatırdı. anneside ona öyle tembihlemiş. bahsettim. dedi korsan patlatalım. tamam deyip elimi attım hemen dur acıyo dedi.

o zaman dedim kafa tokuşturalım. nasıl olcak? dedi.

dedim 3 deyince.

1 - 2 - 3!

45 kişilik mevcudu olan sınıftan bir çığlık sesi.
asiye feryat figan bağrıyo nasıl tırsıyorum ama.

kızın alnı oldu davul gibi.

viyak viyak bağırdıkça, heyecan yapmışım kaçcak delik arıyom. tek ayak üzerinde ceza yedim. kızın ailesi o gün gelip kızı okuldan aldı. bir daha sınıfta eskisi gibi olamadık.
yaman kızdın assy...
girersin zamansız rüyalarıma, facebook'a koyduğun o evlilik fotoğrafınla...

genelde platoniktir, öyle hiçbir şey yapamadan aşk acısı stajı yaparsın.

kılımı kıpırdatmadım. galiba bu yüzden kaybediyorum .

babamdan yumruk yedim. sonra da ondan hayatın sillesini. canları sağ olsun.

2 sene peşinden koşup kendime aşık etmeye çalıştım. başarmıştım

onun iyiliği için ondan ayrıldım. sonra hayattan bir daha zevk alamadım. küskünüm hayata beni böyle bir seçim yapmak zorunda bıraktığı için. bana geçecek dediler, birisi gelecek onu da öyle seveceksin dediler. inandım. kırgınım hayata beni böyle kandırdığı için.

300 lira harcayıp içinde kitaplar, filmler, defterler olan bir kutu hazırlamıştım. hazırlamaya başladığımda param olmadığı için çok üzüldüğümü gören canım annem o yok zamanımızda çıkarıp para vermişti bana. eski sevgilimse bir kavga anından sonra klişe bir tavırla o kutuyu çöpe attı. hala her zerresi burnundan fitil fitil geliyordur umarım.

son paramla mardinden istanbula gitmiştim o iğrenç otobüs yolculuğunu çekip birkaç ay sonra nişanlı olduğunu öğrendim ayrıldık. alla

haftada en az 3 gun 2 saatlik yolculukla yanina gitmek. 1 yil boyunca.....

öldüm.

sınıfça hamburger yemeye gitmiştik ve hamburgerde mayonez vardı ve ben de mayonez sevmediğim için ona vermiştim. muhtemelen o bunu bilmiyordu. yaş 5

ah uzun yıllar önceydi. evden çıkmasına izin vermediği için annesinin çalıştığı okula gidip izin almak için konuşmuştum. sonuç mu? kadın ilişkimizi öğrendi ve küçük bir tansiyon problemi yaşadı. ben nemi yaptım? tabiiki arazi oldum. sonra sevgilimden sağlam bi zılgıt yemiştim.

hikaye yazdım. şiir yazdım. on sene onu sevdim. uzaktan.
psikolojik sıkıntılarımı ona bağlayasım yok. bağlasam mı? yok yok bağlayasım yok.
fakat bu yaptıklarımla gökyüzünü rengarenk kılamadım onun için. hep tırstı benden. ya da bana öyle geliyor da olabilir.
neyse yolu açık olsun herkesin sonuç itibariyle. gülücük. tamam tamam acı olmayanından.

okul arkadaşlarımdan para toplayıp sinemaya götürmüştüm ilk aşkımı. zira küçüktüm sinemaya yetecek param yoktu. filmde bebek firarda isimli filmdi.

7 sene boyunca nonstop sevmiş olmam.
en kıymetli şey zaman değil mi ömrümüzde?

eve giden yolu sırf onunla biraz daha fazla yürüyebilmek için hesaplarıma göre bir buçuk kilometre uzatıyordum. o seviyor ve istiyor diye yükseklik korkum olmasına rağmen lunaparktaki o adını unuttuğum oyuncaklara binmiştim -iki defa-
bir dee aşk acılarını dinliyordum. bünyeye yüklenmiş ekstra sabır paketi, bol iyimserlik ve sevgi, bir de andavallık olunca bunları ve kim bilir aklıma gelmeyen daha neleri yapmıştım.
bir daha olsa yapar mıyım, bilmiyorum.

ilk okuldaydık ve tam bir hıyar gibi gidip manzara resmi çizmiştim kıza vermek için.
zaten çok yetenekli de değilimdir ne diye resim çizdiysem o da ayrı bir konu.
sonra sınıfın en karizmatik velet i birol gelip resmi elimden alıp yırtmıştı.
bir de sevdiğim kızda dahil bütün sınıf dalga geçmişleri, gülmüşlerdi, hor görmüşlerdi.
haksız da sayılmazlardı gerçi. resim ne alaka.

pandemi öncesi gördüm birolu kızılayda, tanıdık birbirimizi, oturup iki çay içip lafladık.

kafa adammış.