osmanlıca bilen yazarlar

osmanlıca okuyabilen yazarlar olarak düzeltilmesini daha yapıcı bulurum çünkü osmanlıca türkçenin çine farsça ve arapça karışmış şeklidir ve evet kastedilen buysa bilenlerden biriyim

eh, şöyle böyle.

osmanlıca bilmem ama tarifini bilirim.
yarım ölçek arapça'ya yarım ölçek farsça kat, al sana osmanlıca.

osmanlıda ilk arapça harfli kitap 1726 yılında ibrahim müteferrika tarafından basıldı. 1726 senesinden yazı devriminin onaylandığı 1928 yılına kadar eski yazıyla basılan kitap sayısı 25.554 adet. üstelik bu kitapların çoğu ıvır zıvır broşür niteliğinde şeyler. kayda değer 300 kitap ya var ya yok.

o yüzdendir ki cahil kaldık ve o yüzdendir ki osmanlıca bilen çok azdır.

(bkz: osmanlı türkçesi)

kendi dilini , tarihini , kültürünü aşağılamaya çalışmanın nasıl bir ruh hastalığı olduğunu ben de bilmiyorum. sanırım bakırköy'de zincirle yatağa bağlayarak bile tedavi edilemez bir hastalıktır bu. aşağılamanın bi tık üstü tiksinmenin ise hiçbir tedavisi olmayan bir sıyrıklık olduğunu söylemeye bile gerek yok.

neyse sözlük ortamına uygun hafif bir sosyal mesajımızı verdikten sonra yola devam edelim. arapça ve farsça hiçbir kelime bana yabancı gelmiyor. çünkü benim kültürümün ve medeniyetimin kavramları onlar. ben o kelimelerin hiçbirini yabancı bir kelime gibi algılamıyorum. benim ufkumu da açıyor ayrıca.

misal "düşünce" yerine ; "tefekkür" , "teemmül" ve ya tezekkür gibi kavramlar kullanmak hem "düşünce " gibi tek bir kelimeye sıkışmışlıktan kurtarır, hem de benim zihnimde çok farklı açılımlar yaratıp , düşünce semalarında boks yapmamı sağlar.

ama mesela ingilizce ve ya franzsıca kökenli bir kelime benim kulağımı tırmalıyor. hatta kanatıyor. ve benim zihnimde hiçbir şey uyandırmıyor.

"hela" yerine "tuvalet " deyince medeni olduğunu , çağı yakaladığını zanneden aklıevvellerin bilmesi gereken bir şey var. bugün bir çinli 4000 yıl önceki atalarının yazdıklarını , orjinal metinlerinden çok rahat okuyor ve anlıyor. ve bundan asla da utanmıyor. ya da bir fransız 400 sen önceki fransızca bir metini çok rahat okuyor ve bundan gurur duyuyor.

süleymaniye kütüphanesi dijital ortamda halka açılmasına rağmen . değil bu eserleri okumak, merak edip suratına bakan bile yok. ama elin amerikalısı gelip okuyor. çünkü henüz kendi tarihinin ve kültürünün dökümanlarının bile ne olduğundan haberi olmayan milyonlarca zırcahil var.

1700 lü yıllarda bile dünyanın her yerinden kitap almak için istanbul'a gelen insanların olduğunu ve istanbul'un dünyanın bir kültür merkezi olduğunu da bilmez bu zavallılar. yabancı seyyahları bile okumaya gerek görmezler çünkü. gerçi bilmeye de gerek yok. dedesinin dedesinin dedesi değil 1990 yılında ölmüş dayısı bile mezardan kalkıp gelse onun konuştuğu dili bile anlamaz bu hamidolar. osmanlıca nedir ki?

ölü bir dili neden öğrenmek isteriz? osmanlicaya ek olarak akadca, asurca , hititce vd.yi de kastediyorum.tarih ve arkeoloji harici nerede kullanabiliriz ki? bosverin gidin rusça veya isvecce öğrenin.

osmanlıca diye bir dil olmadığı için , böyle bir dili bilmek namümkündür .

osmanlıca da hangi osmanlıca?

matbu, hatt-ı hümayun okurum. rika çok az.

divani okumak için ise yılların emeği lazım.

denedim, yapamadım. bir haftalık eğitimle olmuyor maalesef. ama hâlâ aklımın bir köşesinde duruyor. maksat onu da bilmek olsun. yoksa çok da derdim değil açıkçası. işime yarama ihtimali olsa da çoğunlukla yaramayacak şeyleri öğrenmeyi seviyorum. bana kalsa braille alfabesi de öğrensem hoş olur.

osmanlı türkçesi diye bir türkçe yoktur. türkçeyi türkü aşağılayan, kendisi asimile osmanlı, farsça ve arapçayı temel alarak, kendince bir saray yazışma, iletişim 'dil'i! oluşturmuş. arapça desen arapça değil, farsça desen farsça değil, ama türkçe hiç değil.. yani kuş da deve de olmayan ağdalı bir devekuşu misali. halkta karşılığı yok, tutmamış, istanbul ve sarayla sınırlı bir jargonumsu..(osmanlı bunu bir "saray dili" niyetine kullanmış. hepsi bu.)

osmanlıca diye bir şey pektabii vardır. tanzimat ve sonrasında osmanlı türkçesi denilen dil lisan-ı osmani olarak bilinirdi. milliyetçi saiklerle hakikati sıvayamazsınız arkadaşlar.

ben bile mezar tasi okuyacak kadar biliyorum. bilmeyenler artik utanmali!

twitter* denen gayya kuyusunun diline hakim olup da mezar tasi bile okuyamayan yazarlari kinimin son damlasina kadar kinim kinim kiniyorum.

umarim banlanarak gidersiniz.

mesleğim gereği mecburen aşina olduğum bir alan. unutma yolunda az çaba göstermedim.

kaynak önerisi olan varsa çok makbule geçer.bir makale icin çeviri gerekiyor ondan dolayi özellikle gramer ve kelime bilgisi konularinda kaynak gerekli.mesajla ulasabilirsiniz arkadaslar.

osmanlı türkçesi/osmanlıca (lisan-ı osmani) diye bir dil vardır şu an konuşulan standart türkçenin de öncülüdür. türkçe eski anadolu türkçesi (eat), osmanlıca ve standart türkçe/istanbul türkçesi şeklinde evrilir.

fakat osmanlıca'nın da dönemleri vardır

*eski osmanlı türkçesi (اسکی عثمانلی تورکچه‌سی): osmanlı türkçesinin 16. yüzyıla kadar kullanılan versiyonu. selçuklu türkleri ve anadolu beylikleri tarafından konuşulan türkçe ile neredeyse aynıydı ve genellikle eski anadolu türkçesinin ( اسکی آناطولی تورکچه‌سی) bir parçası olarak kabul ediliyordu.

*orta osmanlı türkçesi/klasik osmanlıca ( عثمانلی تورکچه‌سیاورتا): 16. yüzyıldan tanzimat'a kadar şiir ve yönetim dili.

*yeni osmanlıca ( عثمانلی تورکچه‌سییڭی):1850'lerden 20. yüzyıla kadar gazetecilik ve batı odaklı edebiyatın etkisi altında şekillenen versiyonu.

işte halk tarafından konuşulan türkçe ise ilk bahsettiğim osmanlıca idi yani eski anadolu türkçesinin uzantısı olan en erken form, diğer ağızlar, şiveler de bu dilden ayrışarak oluştu.

lise yıllarımda iyi ki seçmeli olarak almışım dediğim bir dersti.. hâla pratik yaparım.

matbu metinleri okuyabilirim. el yazılarını biraz zorlansam da metin bağlamından okuyabiliyorum.
mesela osmanlıca bir kur'an mealini okumaya başladım.

lazımsa matbu, talik, divanî ve aklam-ı sitte(rika,tevki',reyhani vb.)ile yazılmış metin/kitabe/mezar taşı okuyup çevirebilirim ama kufi gibi bazı görsel hatları fazla iyi okuyamam.

osmanlı türkçesi dendiğini bilecek kadar hakimim. osmanlıca nedir ayol.