özgürlük

uğruna kanların aktığı, insan canlısının hep elde etmek istediği ama uğruna savaşan insanların da başa geçince toplumlarında çok gördüğü mükemmel hissettiren tanrı duygusu.

hangi? nerede?

nasıl gördüğüne göre değişebiliyor. hiçbir zaman yaşamayacağın bir şeyi özgürlük olarak adlandırıp ya da sınırsız olarak da adlandırılamaz. çünkü özgürlüğün bile bir sınırı olmazsa insan kendini kontrol edemez . o zaman da kimsenin özgürlüğü diye de bir şey kalmaz..

bugüne dek okuduğum en güzel tanımı; insanın kendi kurallarına uyabilmesidir. kendi kuralları olmayan insanın hayvandan farkı yoktur ve hayvanların özgürlüğü, içgüdüleriyle sınırlıdır. dolayısıyla özgür değillerdir.

en tatlı ve en imkansız görünen hayalim.

her şeyde özgür olsanız bile düşünceleriniz özgür olmanıza engeldir. boşuna çabalamayın yani özgürlük özgürlük diye bunu söylerken bunun için çabalarken bile bir sınırlamanın içine düşüyorsunuz maalesef acı gercek.

ekmekten tatlı güneşten güzeldir.

herhangi bir engel, kısıtlama ve despotik bir tutum olmaksızın kişinin istediği gibi hareket etme, konuşma, düşünme gücü ve hakkıdır.

*özgürlüğün tek gerçek tanımı kişinin kendisinin bütünüyle efendisi olabilmesi demektir. aksini iddia eden varsa buyursun.

*özgürlük her istediğini yapabilmek değildir, bu şekilde yaklaşan arzularının kölesi olmuş demektir.

*özgür olmak için kontrolün sende olması gerekir, hiç bir şeyin kontrolü altında olamaz özgür insan.

*özgürlük istediğin gibi yaşamak, giyinmek, konuşmak değildir. yaşam biçimi ve ifade özgürlüğü belirli kıstaslar içerisinde ifa edilmelidir. aksi, toplumsal ödevlerden kaçınmak ve ilkel davranışlar sergilemekten ötesi değildir. toplum içerisinde yaşayan birey toplumun benimsediği ahlaki kurallara uymakla mükelleftir. uymak istemeyen kendine uygun olan bir topluluğa dahil olabilir yada toplum dışına çıkabilir. işleyen bir mekanizmaya aykırı hareket etmek özgürlük olarak nitelendirilemez, bu büyük bir yanılgıdır.

*ağzına geleni söylemek ifade özgürlüğü değildir, kolektif bir yaşam sürüyoruz ağzına geleni söylemek isteyenin özgürlüğü kendini kontrol edebildiği ölçüde kimseye maddi manevi zarar vermeden yapılırsa ancak kabul edilebilirdir.

*kimse bana hesap soramaz, aklıma eseni canımın istediğini yaparım kafası, hedonizm ve anarşizm karışımı bir düşünce biçimidir. toplumu yok sayıp toplumsal düzene karşı davranışlarda bulunmak asla özgürlük olarak lanse edilemez.

*özgür birey arzularını ve iç güdülerini kontrol edebilen aklını kullanabilen ve şartlara uygun davranabilen bireydir.

millet ne der diye endişelenmeden istediğini kendi hür iradenle içinden geldiği gibi dilediğince yapabilmektir. tabi bunu yaparken de başkalarının özgürlüğünü kısıtlamamaya dikkat etmek gerekir.

maske denen illettten kurtulmaktır.

ve bağımsızlık benim de karakterimdir.!

özgürlük, iki kere iki dört eder diyebilmektir. buna izin verilirse arkası gelir.
george orwell - 1984

insanın farkında olmadan sahip olduğu en güzel şeylerden biri.

insanın hayatta bile isteye ne de kolay vazgeçtiği...

esir bilir serbestliğin pahasını. güle narh koyanlara köle, hiçe eş değer eder özgürlük darasını.

esaret karşıtı durum. serbestlik.

hicbir seye sahip olmamaktir özgurluk, sahip oldugun hersey seni sorumluluk sahibi yapar ve ozgurce karar veremez, hareket edemezsin, bir aileye sahipsen ozgur degilsin, bir işe, bir makama akliniza gelen bir cok sey.

özgürlük senin bağlı olduğun değerler çerçevesindeki hareket olanağındır. değer sistemini değiştirirsen özgürlüklerin de değişir.
her şeye anlam veren yön olduğu gibi her şeyi anlamsız yapan da yöndür.

zamanın başlangıcından beri varolagelmiş ve insan ırkını kontrol altında tutmak için sürekli varlığı vurgulanan ama var olduğuna inanmamız için hiçbir somut delile sahip olmadığımız yanılsamayı anlatan sözcüktür.

goethe “ nerede bir kavram yoksa bir sözcük tam zamanında imdada yetişir.” demişti bir keresinde. aslında bu özgürlük sözcüğü için de geçerli. öyle bir kavram yok ama bu yanılsamayı anlatan bir sözcük olduğu için gölgeler arasında kalmış bir görüntü olarak bize zaman zaman görünüyor.

george orwell’a göre “ özgürlük iki kere ikinin dört ettiğini söyleyebilmektir.” peki bu kadar açık bir gerçeği öylece ifade edebilmek kolay mı? değil elbette. winston smith’in çektiklerini unutmadık, unutturmayacağız.

ocean vuong ise bol ödüllü kitabı yeryüzünde bir an için muhteşemiz kitabında özgürlüğü “ özgürlük, avcıyla av arasındaki mesafeden başka bir şey değilmiş.” diyerek tanımlamıştır. peki o mesafe ne zaman kapanır? hiç ummadığınız kadar hızla ve hiç ummadığınız anda.

dolayısıyla özgürlük bir simülasyondur. bunu anlamak için mavi hapa ihtiyacınız yok. güvenli alanınızın dışına çıkın ve daha da ileri gitmek için şansınızı zorlayın. göreceksiniz ki özgürlük sandığınız şey bir karahindabaya dönüşecek elinizde.

yeteneksiz bir yazarın söylediği bir sözle bitireceğim tanımımı. çünkü özgürlük yanılsamasını yerle bir eden şeyin insan zihni olduğunu da unutmamak gerekir:

insan zihni tamamen özgür bırakılsaydı esareti seçerdi.

(bkz: varmış gibi görünen ama aslında var olmayan şeyler)