özgürlük

insan değişik bir varlık. insanların ekserisinin özgürlük diye tanımladıkları şey canlarının istediğini yapmak. çok ironik değil mi yahu? özgür olmaktan kastı canım dediği bir varlığın her dileğini yerine getirmek, onun kölesi olmak.

insanın asıl özgürlüğü "canının" tahakkümünden kurtulmaktır. ama insanların ekserisi düşünmezler. hayvanlar gibi dürtüleriyle yaşarlar.

özgürlük girift bir kavramdır, bu nedenle her insan özgürlük denildiğinde farklı bir şey anlayabilir. genelde çok güzel ve istenilen bir şey olarak görülse de özgürlük, beraberinde sorumlulukla gelir. bu sorumluluk duygusu da özgürlüğü kısıtlayan bir yapıdadır ancak gereklidir. kant'ın ergin olma hali dediği duruma geçen birey ancak kendisini özgür olarak adletmeye başlayabilir. bu erginlik hali, edimlerinizi hangi fikirlerden yola çıkarak gerçekleştirdiğinizin sorgulamasını yapmış, bu nedenle de bu yolda başınıza gelebilecek kötü şeylerden etkilenmiyor oluşunuzu simgeler.

varoluşçu felsefeye göre ve özellikle sartre'a göre insan özgür olmak zorundadır çünkü hiçbir şekilde onu yönlendiren yüce bir güç yoktur. o yaptığı her şeyin sorumluluğunu almak ve kendini gerçekleştirmekle yükümlüdür. dünya'ya atılmış bir haldedir. başka çaresi yoktur. yaptığı her eylemde sorumluluk alıp özgürlüğünü gerçekleştirmelidir. başkalarının dediklerini yapıp, sorumluluğu onlara yükleyenler de aslında bir seçim yapmışlardır sartre'a göre. diyojen'e göre de özgürlük için iki şart vardır. birincisi kendine yetebilmek. ikincisi ise istediğini söyleyebilmek. rousseau'ya göre de özgürlük, kişinin istemediği şeyi yapmama seçeneğinin olmasıdır. tüm bu özgürlük yaklaşımlarında değişmeyen bir şey varsa, o da iradeyi yadsımamak ve seçimler sonucunda başa gelebilecek şeylere göğüs gerebilme düsturudur. özgür olmak yapılan her eylemi didik didik etmeyi gerektirir. oldukça yorucudur. her bünye kaldıramaz. platon ve aristoteles bu nedenle köle ruhlular diye bir grup olduğunu düşünür. bunlar düşünmeyi başkalarına bırakmışlardır, kötü şeyler başına gelince sızlanmak hoşlarına gider ve mağduru oynarlar. kendi kararlarını verecek cesaretleri yoktur.

benim icin en onemlisi.

18 yasindaydim. annemle babam bosandi. babam zengin bir adamdi. beni karsina aldi:
-son model mercedes mi istiyorsun? son model bwm mi istiyorsun? hemen alicam. benle yasa.
-teklifin icin tesekkurler ama annemin bana daha cok ihtiyaci var. onla yasicam

ben konforlu ve otur otyr kalk kalk bir hayata mesakatli, zor ama ozgur bir hayati sectim. bu son derece bilincli bir tercihti. 18 yasindan beri calisiyorum. universitelerimde bile hep calisip okudum. cok yokluk da gordum hayatimda, cok varlikta. ama hayatim hep ozgur irademle kendi secimlerim oldu. ve bu cok kiymetli.

ozlem tekin gullu dali, ben koca aramiyorum, bu sarkilar niye diyor ya.
bu dunyada hicbiriniz beni anlamiyorsunuz. ama anlama zorunlulugunuz yok. beni anlama talebim de yok sizden.iki tarla surup, iki beraber kikerdeyip gecip gidicez dunyadan.

böyle bir şey yok. insanlar olmadığını kabullense ciddi sorunlar olabilir o yüzden küçük yalanlara tutunmayı çok severler tıpkı "özgürlük"leri gibi.

an itibari ile baya içinde hissettiğim bir duygu.

çok güzel. çok güzel. çok güzel.

dunyadaki her sey guc savasi diyorlar.
bana her sey ozgurluk savasi gibi geliyor. ozgurlugun icin neleri goze alirsin? konforun icin nelerden feragat edersin?
bana asil savas ve mucadele ve kararlar burada geliyor.

aslında her insanın özü olan his.
ama kimisi başka sıfatlara ya da anlamlara karşı bu hissini bastırır, genellikle de din adı altında toplum baskısı dediğimiz şeyi aparat olarak kullanır. (farkında olmadan)
yoksa bir insanın özgürlüğünü keşfetmesi kadar güzel bir şey var mıdır?

özgürlük, varlık felsefesi ile çelişir.
insan özgür olmak istemez. çünkü sonu ölüme götüren serbestiyi kabul etmez. kontrol edilmek ve belli güç odakları tarafindan konfor alaninda tutulmak ister. bu yüzden devlet sözleşmesinde yönetilen taraf olmuştur. ki devlet cinselliğin ve şiddetin tekeli konumundadir. sen özgür olmak adına açık ilişki yaşayan bir komünü ya da herkesin kendi adaletini sağladığı can güvenliğinin olmadığı düzeni ister misin ? hayır. özgürlükten taviz verip konfor alanı talep edersin. ki bu kısım idari felsefeye de giriyor ama en anlaşılır şekilde anlatmak istedim.

#3607640

hep dilimde ayni soru: kimi kimden koruyorsun? ya da biz kimden kaciyorduk anne.

kadinlar da korunmak adina ozgurluklerinden feragat etme tutumu oluyor erkeklere karsi. peki erkekler kadini kimden koruyor?
ve ayni seni koruyan erkek damarina basarsan sana zarar verenin ta kendisi olmuyor mu?

bir de emel sarkisi var. babalar dere tepe gezecek, kadinlar evde yol gozlicek. siz kadin olsaydiniz bunu adaletli bulur muydunuz?

bir kavram. anlam olarak mechul ve de sisler icinde vuslati bekleyen.

özgürlük uğraş gerektirmiyor. özgürlük akışına bırakmayı, değiştiremediğin durumları kabul etmeyi, olduğu gibi öylece bırakmayı gerektiriyor.. zihnini olur olmaz her türlü senaryo ile meşgul etmemek özgürlüktür mesela. zihnini serbet bıraktığında mutlu oluyorsun. özgürlük mutluluktur işte. yüksek farkındalık eşiğini geçen o mübarek insanlar özgürlüğün tadını çıkaranlar oluyor..

özgürlük elinde
özgürlük seninle
özgürlük
özgürlük sen ordaysan o ra da